Litli Bergþór - 01.06.2007, Blaðsíða 18

Eldri systurnar á Krók. Myndin tekin 1945, Steinunn (Unna) 18
ára t. v., Þuríður (Þura) 19 ára t. h.
Þátttaka í fjölþættu félagsstarfi í Tungunum
Nú langar mig að spyrja þig um þátttöku þína í
félagsmálum. Þú varst mikið í leikstarfsemi þegar ég
man fyrst eftir?
„Já, ég var mikið í því bæði fyrir Kvenfélagið og á
vegum Ungmennafélagsins, en ég gekk nokkuð seint í
Kvenfélagið“.
Var þá leikið í samkomuhúsinu á Vatnsleysu eða
kannski heima í baðstofum bæjanna?
„Já, aðallega á Vatnsleysu. Fyrst lék ég reyndar í
baðstofunni í Miklaholti, og þá lékum við Happið. Ég
var nú búin að leika í því stykki áður. Það kom m.a.
fólk utan úr Grímsnesi til að sjá það hjá okkur.“
Og svo lékstu í Skugga-Sveini?
„Já, það er nú líklega. Þar lék ég Grasa-Guddu og
Hædý í Asakoti Gvend smala“.
Varstu einhvem tíma í stjóm Kvenfélagsins?
„Nei, aldrei, en ég var bara í skemmtinefndum og
svoleiðis“.
Uppbygging á húsum og bústofni
Dísa, hvenær byggðu þið Egill nýja bæinn ykkar á
Krók?
„Það hefur líklega verið árið sem við fórum að búa,
1923. Svo féll verð á öllum afurðum um haustið, alveg
um helming”. Þá hefur túnið á Krók ekki verið stórt?
„Nei, túnið var mjög lítið, en engjarnar alveg út frá
túninu og mikið af kúgæfu heyi“.
Bústofn hjá ykkur fyrstu árin. Voru þið strax með kýr?
„Já, já við áttum oft góðar kýr. Og líka góða hesta,
meira að segja gæðinga. Egill var í fyrstu stjórn
Hrossaræktarfélags Biskupstungna og mikill
áhugamaður um hrossarækt, en var þó aldrei mikill
hestamaður og ekkert laginn við hesta. Hann hafði
ekkert gaman af hestum, en hann var framsækinn
maður og þessvegna vildi hann að hrossin væru
kynbætt. En það var ekki mjög auðvelt, því það voru
ýmsir bændur sem voru með þessa bölvaða „folatitti”
og þeir voru búnir að fylja meramar áður en þær voru
settar til kynbótahestsins“.
En hafði Egill gaman af sauðfé?
„Já, hann hafði mjög gaman af sauðfé og keypti hrúta
víðsvegar að til kynbóta og meira að segja ær líka frá
Guðlaugsstöðum í Húnavatnssýslu".
Ferðalög og samgöngubætur
Nú ert þú komin á þennan aldur, Dísa. Hefur þú ferðast
mikið um landið okkar?
„Nei, allt of lítið. Ég hef að vísu komist norður á
Blönduós. Ungu hjónin hérna fóru með mig þangað
þegar ég varð níræð og þá fór ég fyrst norður Kjöl“.
Hafðir þú ekki gaman af að koma í Hvítárnes og á
Hveravelli?
„Ég hafði ekki sérlega gaman af að koma í Hvítárnes.
Það er svo slæmur andi þar og ég er svo næm fyrir því.
Það er bara eitthvað meira en lítið þar á sveimi.
Hveravellir er ákaflega merkilegur staður, en ég get
ekki séð að þar sé fallegt og varð raunar fyrir
talsverðum vonbrigðum. Því fólk hafði svo oft talað
um Hveravelli,Hveravelli, Hveravelli. En þetta er
auðvitað stórkostlegur og merkilegur staður og að
hugsa sér það að fólk skuli hafa lifað þarna af í
auðninni yfir veturinn“.
En hvað hefur þú komist langt austur með
suðurströndinni?
„Ég hef komist austur að Núpsstað og sá þá gamla
bænahúsið og þar var gott að koma“.
En hefur þú farið til útlanda?
„Nei, og ekkert langað. En ég hefi liðið fyrir það hvað
lítið ég hef séð af landinu mínu”.
Nú manst þú tímana tvenna í samgöngumálum, Dísa.
Fyrst ferjustaðinn hér á Krók, síðan vegurinn ofan frá
Fljótsbrú sem lengi hafði verið beðið eftir. Og svo
rætist draumurinn um brú yfir Fljótið hér á Krók.
Manstu eftir vísunni sem hann Kristinn í Borgarholti
orti hér um árið þegar Bjami á Laugarvatni var í
framboði til Alþingis, vísan var svona:
Sælt er að lifa í sannri trú
að samgöngumar batni,
ef á Fljótið byggir brú
Bjarni á Laugarvatni.
„Ég var nú búin að gleyma vísunni. En brúin kom, en
það voru ekki Bjarna verk. Ég álít að það eigum við
Sveini í Bræðratungu að þakka að brúin kom. Það var
svo heimskulega lítill áhugi á þessu máli lengi vel.
Að vísu komst þetta mál á nokkurt skrið þegar
skólastjórinn okkar, hann Unnar Þór Böðvarsson,
komst inn á þing sem varamaður í nokkra daga. Hann
tók þá málið upp og skýrði fyrir alþingismönnum o.fl.
Hann vildi svo auðvitað þakka sér þetta og mátti raunar
Litli Bergþór 18