Litli Bergþór - 01.12.2008, Page 23

upp hesthúsi í Reykjavík. Á fundinum fer fram fjár-
söfnun til þess. I ársskýrslu fyrir þetta ár er þetta skráð:
„Frjáls samskot innanfjelagsins: 54 kr. í húsbyggingar-
sjóð Dýraverndunarfjelags íslands og 155 kr. sent. “
Á fundi í ársbyrjun 1919 er hesthús einn liðurinn á
dagskrá Ungmennafélagsfundar. Framsögumaður er
Þórður Þórðarson á Vatnsleysu. Þarerbókað: „Kvað
sjer opt hafafundist sárt, að sjá hestana bundna meðan
áfundum hefði staðið. Sjer hefði því komið til hugar
hvort Ungm.fj. gœti ekki ráðið bót á þessu, og byggt
hesthús hjer á fundarstaðnum. Hann vissi til að mál
þetta hefði komist til tals á bœndafundi, en því hefði
ekki verið sinnt. Það vœri því heiður fyrir Ung.fj. ef
það gæti komið þessu íframkvœmd. “
Fleiri taka til máls og er bókunin þannig: ..Sigurður
Guðnason. Þessu málefni væri vert að gefa gaum. En
sjerfmdist aðfjelagið gœti ekki ráðist í þetta einsamalt,
það yrði þá að vera ífjelagi við sveitina.
Þorsteinn Þórarinsson. Kvað þetta mikið nauð-
synjamál, sem allir myndu sammála um. Þetta þyrfti
ekki að verða svo mikil fjárútlát fyrir Ungm.fj. Mœtti t.
d. gera sveitarfj. það tilboð, að allir karlmenn í Ungm.
fj. legðu til eitt dagsverk hver, gegn því að annað væri
lagt fi-am afsveitinni. Myndi vel mega koma hústópt-
inni upp með þessari vinnu.
Ingieerður Sigurðard. Kvaðst aðeins vilja minna á
það, að betur kynni hún við að allt fjelagið fylgdist að í
þessu. Kvenfólkið hlyti að geta unnið eitthvað að þessu
líka.
Sigurður Greipsson. Taldi víst, að öllum kæmi
saman um, að nauðsynlegt væri, að koma upp hesthúsi.
Hitt vœri annað mál hvort vert vœri, að taka þettafyrir
í vor n. k. Sjer findist sjálfsagt að gera við sundlaug-
ina nœsta vor, svo hún yrði nothœf semfyrst. Hœpið að
h vorttveggja yrði haft undir í einu, en sjerfindist
ekkert efamál, að sundlaugin yrði látin sitja ífyrir rúmi.
Þórður í Hrauntúni vildi að kosin yrði einhver fjelags-
manna til þess, að bera þetta mál upp á bændafundi.
Sigurður Guðnason Kvaðst álíta, að hesthústóptin
þyrfti að komst upp í vor. Ungm.fj. mœtti ekki láta
standa á henni.
Formaður Kvaðst þessu mjög samþykkur, að komið
yrði upp hesthúsi, og hann vildi að Ungm.fj. hefði allar
framkvæmdir íþessu. En engin þörffindist sjer á því,
að gjöra þetta endilega í vor.
Formaður bar þáfiram svohljóðandi tillögu:
„Fundurinn samþykkir, aðfela stjórn Ungm.fj. að bjóða
hreppnum, að allir fjelagsm. leggi til eitt dagsverk hver,
til hesthúsbyggingar fyrir fundarm.hesta á Vatnsleysu,
gegn því, að sveitin leggi til það sem ávantar, timbur og
járn og fl. Fjelagið sjái um framkvæmdir á þessu svo
fljótt sem hægt er. “ „Samþykkt með öllum greiddum
atkvæðum. “
Málfundir
Ein af þeim nefndum, sem jafnan eru kosnar í lok
funda, er framsögunefnd. Frá henni virðist sjaldan
koma neitt, og oft mætir hún ekki.
Þorsteinn Sigurðsson er á fundi 20. október 1915 að
leita leiða til „að bæta úr umræðuleysi því, sem oft ætti
sjer stað á fundum. Það væri kunnugt að mikil tregða
væri oft á því að framsögunefnd kæmi með málefni.
Helst væru j)að framkvæmdamál, sem litlar eða engar
umræður yrðu um, og aldrei komast lengra en á pappír-
inn. Sjer hefði dottið í hug hvort ekki mætti koma því á
lijer, eins og víða (annarsstaðar) vœri haft í umgmenna-
fjelögum að fjelagsmenn stíluðu spurningar hver til
annars. Gœti með þessu móti mörg ágæt málefni komist
til umrœðu, og orðið til þess að örfa ogfjörga um-
ræður. Þetta hefði víst einu sinni komist til tals hjer í
fjelaginu en verði þá lítið sint. Vildi hann beina því að
fjelagsmönnum hvort
þeir vildu ekki koma
þessu íframkvæmd. “
Þorsteinn Þórarinsson
„k\>aðst fella sig vel við
þessa tillögu. Þetta gæti
orðið til góðs að mörgu
leyti. Spurningarnar
gætu vakið hugsun um
ýmislegt, sem annars
lægi í þagnargildi. “
Viktoría
Guðmundsdóttir „kvaðst
einnig vilja styðja þessa
tillögu. Það myndi
áreiðanlega verða til að
vekja umræður. En sá
ókostur fylgdi þessu
sumsstaðar, aðfram kæmu óviðeigandi spurningar, en
slíkt ætti ekki að eiga sjer stað, enda byggist hún við
eftir þeim kynnum, er hún hefði haft afþessu fjelagi, að
slíkt kœmi ekki fyrir. “
Þorsteinn Sigurðsson „kvaðst einmitt hafa orðið var
við þetta þar, sem spurningar væru hafðar. En fyrir
þetta mætti girða með því að heimila formanni að
stinga undir stól öllum óviðeigandi spurningum. “
Ingvar Guðmundsson „kvaðst einnigfella sig vel við
þessa aðferð. Það myndi óefað vekja umræður, og
koma í vegfyrir óþarflega mörg framkvæmdamál, sem
oft og tíðum vœru aðeins til leiðinda þar, sem þau væru
samþykkt, kæmust svo aldrei til framk\>æmda. -
Sjálfsagt væri að spurningarnar vœru sendar tilfor-
manns, og hann sæi um að óþarfa eða óviðeigandi
spurningar kæmu ekki til greina. “
Þessari umræðu lýkur með því að samþykkt er að
tillögu formanns „að spurningar væru liafðar og vœru
þœr þá sendar til formanns, en hann komi þeim til hlut-
aðeiganda með nægum fyrirvara. “
Fundargerð frá fundi tæpum tveim árum síðar er á
þessa leið:
..Fundargerð.
(ó.fundur 10. ár)
Laugardaginn 3. nóv. 1917, var haldinn fundur í U.
M. F. Biskupstungna að Vatnsleysu. Mættir voru 22
fjelagar og nokkrir utanfjelagsmenn. - Rigning var
mikil, biðu menn því alllengi fram efiir deginum, ef
fleiri kynnu að koma og dönsuðu á meðan. Þegar
ugglaust þótti aðfleiri kœmu eigi var fundurinn settur
afformanni fjelagsins.
I. Var sungið.
II. Lesin fundargerð síðasta fundar(gerð) og samþ.
III. Lesið brjeffrá fiórðungsstjórninni
og áætlun fyrirlestrarmanns.
IV. Umræður. Framsögunefnd mætti eigi, en í þess
stað var dregið um spurningar, tólfað tölu, erformaður
kom með. Var öllum svarað samstundis. Þœr voru
þessar:
I. Hvað getur vel heimskur maður rúmað miklu af
vitleysu? Þorsteinn Sigurðsson svaraði. Aleit að mesta
vitleysu væri oft aðfinna hjá gáfumönnum, sem kallaðir
vœru. Hjá þeim mönnum, sem misskildu sjálfa sig og
--------------------------------- 23 Litli Bergþór
Þórður Kárason um sextugt