Vikan - 21.01.1982, Blaðsíða 6

Textí Jón ÁsgeirMyndir: Ragnar Th.
Halldór Vilhdmsson lók svínabóndann mcð
miklum tilþrifum.
Hvorjum var Arsena dóttir svínabóndans gcfin? Ásrún Davíðsdóttir
hlutvcrk hcnnar.
Raddstyrkur söngkonunnar megnaði
vart að yfirgnæfa rafmagnsborinn sem
hamaðist undir sviðinu eins og
uppmagnaður símasónn. Skyndilega
hætti hún að syngja. Hljómsveitar-
stjórinn sneri sér við og kallaði á
enskri þýsku upp til Þórhildar sem sat
á efri svölum. Hvort þau gætu fengið
smáhlé á boruninni? Nei, við getum
ekki tafið þá, svaraði Þórhildur, þeir
eru alveg á síðasta snúningi.
Örfáúm dögum fyrir frumsýningu
var allt á rúi og stúi í óperunni. Hálf-
smiðaðár innréttingar, sætaraðir eins og
hráviði um alla sali og óvarkár maður
fékk laltk á höndina af handriðinu. En
eftir stþtta viðdvöl i Gamla bíói fékk
maður á tilfinninguna að þarna ríkti
mikið sjamlyndi, þrált fyrir allan ysinn
og þysihn. Þarna höfðust glaðbeittir
brautrýðjendur að.
Myhdirnar hér á opnunni eru frá
einni af síðustu æfingunum og
búningþr ekki alveg fullgerðir eins og
sjá má. í einu atriði á þessari æfingu
kom Gárðar fram á sviðið um dyr
hægra jnegin. Hann hallaði sér að
útveggpum alveg út-i horni hægra
megin á sviðinu. Neyðarleg stelling,
hugsa^i undirritaður. Þórhildur kallar
af". svalunum, að Garðar skuli breyta
til, konaa inn á sviðið og halla sér að
Fóstra Arscnu, leikin af Elísabctu Erlingsdóttur, krækti scr í kostu|c®
grcifa. John Spcight fór scrlcga vd mcð hlutvcrk grcifans, cn skr'
hans lóku Ingi Vilhjálmsson og Sigurður Þórðarson.
6 Vikan 3.tbl,