blaðið - 25.02.2006, Blaðsíða 16

16 I FRÉTTASKÝRZNG
LAUGARDAGUR 25. FEBRÚAR 2006 blaöiö
Jafnræði til barneigna: til hamingju íslendingar!
Opið bréftil Péturs Blöndal og ritstjóra Blaðsins frá Ólöfu Ýrr Atladóttur
I dag, 24. febrúar,
ákvað ríkisstjórn
Islands að veita
styrki til foreldra
sem ættleiða börn
sín erlendis frá.
Þar með hefur rík-
isstjórnin staðfest
þá stefnumörkun ólöfÝrr
að aðkoma hins Atladóttir
opinbera að barn..................
eignum eigi ekki að vera háð því
hvar eða með hvaða hætti börnin
hafa komið undir.
Það hefur valdið mér nokkrum
áhyggjum að lesa umfjöllun Blaðs-
ins um þessi mál á undanförnum
dögum, þar sem bæði leiðarahöf-
undur Blaðsins og viðmælandi þess
18. febrúar sl„ Pétur Blöndal, virð-
ast vilja setja barneignir okkar sem
höfum farið þá leið að ættleiða - og
jafnvel barneignir almennt, undir
hatt almennrar neyslu. Ég hlýt að
trúa því að þessir aðilar vilji vera
leiðréttir, enda er ljóst að það kemur
ekki samfélaginu til góða ef farið
verður að líta á börn sem hluta af
einkaneyslu foreldranna. Ég minni
á að samkvæmt lögum eru öll börn á
íslandi jöfn og njóta jafnra réttinda.
Það að telja eðlilegt að hluti foreldra
greiði allan þann kostnað sem í barn-
eignum sínum felst, á meðan aðrir
foreldrar njóta liðsinnis hins opin-
bera við barneignir gefur til kynna
augljósa mismunun - eða eru öll ís-
lensk börn ekki jafnmikilvæg inn í
íslenskt samfélag?
Til þess að leiðrétta leiðan mis-
skilning vil ég fara þá leið að svara
fullyrðingum Péturs Blöndal og
leiðarahöfunds Blaðsins í nokkrum
liðum. Ég mun þó, til að spara pláss,
einskorða mig við þær fullyrðingar
sem mér finnst skjóta skökku við.
Um Ieið þakka ég jákvæð orð þess-
ara aðila í garð kjörforeldra.
í.Pétur Blöndal ýjar að því í grein
sinni að vanmáttur til þess að safna
fyrir barneign sinni gefi til kynna
að hinir verðandi foreldrar muni
ekki gata axlað fjárhagslega ábyrgð
á uppeldi barnanna sinna. Af sama
toga er samanspyrðing leið-
arahöfundar Blaðsins 21.
febrúar, þar sem hann
tengir saman neyslu-
gleði fslendinga og
kostnað við barn-
eignir. Þetta erund-
arleg röksemda-
færsla. Með sömu
rökum, þá ætti
líklega að hafa
einhverskonar
hámarksaldur
fyrir aðgang
verðandi foreldra
að stuðningi
hins opinbera
almennt. Fólk
yfir ákveðnum
hámarksaldri væri
þannig látið standa
alfarið straum af
kostnaði við barneignir
sínar - eða ætti kannski
stuðningur ríkisins að fara
stigminnkandi þar til þessum
hámarksaldri væri náð? I ljósi þess
að aldur mæðra við fyrstu barneign
fer hækkandi hér á landi sem og ann-
ars staðar yrðu þá æ fleiri foreldrar
settir i þá aðstöðu að eiga börn sín
sem hluta af einkaneyslu sinni.
Með þvi að taka viðhald samfélags-
þegnannaútúrjöfnusamneyslunnar,
þá erum við að stuðla að gjaldþroti
þeirrar samfélagsgerðar sem við
höfum alist upp við. Barneignir, af
hvaða toga sem þær eru, eru viðhald
samfélagsins nauðsynlegar - börn
dagsins í dag verða burðarásar sam-
félagsins síðarmeir.
2.Pétur fer svo hring í ummælum
sínum, þar sem hann segir mega
færa rök að því að kjörforeldrar fái
greiddan kostnáð sem samsvarar
kostnaði við fæðingu og sængur-
legu hérlendis. Þakka þér fyrir
Pétur, þetta er nákvæmlega það
sem kjörforeldrar hafa verið að tala
um, sjálfsagt jafnræði í stuðningi
hins opinbera við barneignir. Ekki
sérmeðferð - og það hefur ríkis-
stjórnin samþykkt í dag.
3.Pétur ræðir síðan glasa-
frjóvganir og viðrar þá
skoðun sínar að eðlilegt
væri að foreldrar end-
urgreiddu aðeins
þær glasafrjóvg-
anir sem heppn-
ast. Nú hef ég
ekki mikinn bak-
grunn í rekstr-
arhagfræði, en
ég skil ekki að
það sé árangurs-
vænt viðskipta-
líkan að gera ráð
fyrir að þurfa
að standa sjálfur
straum af 60%
þeirrar þjónustu
sem maður veitir.
Glasafrjóvganir tak-
ast nefnilega ekki alltaf,
en það segir ekki til um
hæfni þeirra sérfræðinga
sem starfa að þessum málum
hér á landi. Líkurnar á því að glasa-
frjóvgun heppnist eru því miður
enn takmarkaðar mestmegnis af líf-
fræðilegum orsökum - og ég þekki
ekkert viðskiptalíkan sem hefur náð
böndum yfir náttúruöflin.
Aðrar Evrópuþjóðir eru margar
hverjar að vakna upp við vondan
draum þessi misserin, þar sem það
að líta á barneignir almennt sem
hver önnur vörukaup hefur leitt
til þess að nýliðun borgaranna er
komin langt undir það sem nauð-
synlegt er til að viðhalda þeim lífs-
skilyrðum sem fólk gerir kröfur til í
dag. Ég vek athygli m.a. á umfjöllun
the Observer 19.02.2006 um þessi
mál í Bretlandi, svo og á umfjöllun
Stern (“Deutschland - Land ohne
Kinder?”) sl. sumar um sömu mál í
Þýskalandi. Barneignir teljast ekki
til einkaneyslu og umfjöllun um þær
á ekki að vera undir formerkjum
einkaneyslu.
Ég vona að þessi orð mín geti
orðið til þess að eyða þeim misskiln-
ingi sem ríkt hefur á siðum Blaðsins
að undanförnu. Vegna þess að eitt
er rétt hjá leiðarahöfundi Blaðsins.
Málið er hápólitískt. Það varðar jafn-
ræði þegnanna, mismunun barna
gagnvart hinu opinbera, fordóma,
og framtíðarstöðu íslensks samfé-
lags. Ríkistjórn Islands hefur i dag
stigið mikilvægt skref í átt til auk-
ins jafnræðis. Eg óska okkur öllum
til hamingju með það.
Höfundur er móðirþriggja ára telpu.
Mikilvæg réttarbót fyrir kjörforeldra
Eftir Björn Inga Hrafnsson
Eins og oft hefur
komið fram á þess-
ari siðu, hafa sam-
tökkjörforeldra og
íslensk ættleiðing
bent á það að und-
anförnu að vænt-
anlegir kjörfor-
eldrar sitjiekkivið
sama borð og kjör-
foreldrar á hinum
Norðurlöndunum þegar kemur að
styrkjum vegna ættleiðinga. Málið
hefur verið til skoðunar á vettvangi
fjölskyldunefndar ríkisstjórnar og á
ríkisstjórnarfundi í morgun ákvað
ríkisstjórnin að styrkja ættleið-
ingar og útfæra það nánar í næstu
fjárlögum.
Þetta er auðvitað mikilvæg réttarbót
fyrir kjörforeldra, sem hafa oft þurft
að horfa upp á mikinn kostnað sam-
fara því að láta langþráðan draum
sinn rætast. Frumkvæði Árna Magn-
ússonar, félagsmálaráðherra, er lofs-
vert og einnig má geta þess að Jónína
Bjartmarz, þingmaður Framsóknar-
flokksins, vakti athygli á þessu máli
á þingi í síðustu viku auk þess sem
Samband ungra framsóknarmanna
ályktði í þessa veru á stjórnarfundi
fýrir fáeinum vikum.
Þegar þetta mál er skoðað í sam-
hengi við ýmis önnur framfaramál,
sem samþykkt hafa verið að undan-
förnu, s.s. réttindi samkynhneigðra,
aðstoð við foreldra langveikra barna,
styrki vegna gleraugnakostnaðar
barna og margt fleira, sést greinilega
að Framsóknarflokkurinn vinnur
innan ríkisstjórnarinnar undir sínu
gamla slagorði: Fólk í fyrirrúmi.
http://www. bjorningi. is/
Höfundur er aðstoðarmaður
forsætisráðherra
VIKUR
GÆÐIOG GOÐ ÞJONUSTA!
TANGARHOFÐA 1 SIMI 557 7720