blaðið - 10.06.2006, Side 14
blaði
Útgáfufélag: Ár og dagur ehf.
Stjórnarformaður: SigurðurG. Guðjónsson.
Ritstjóri: ÁsgeirSverrisson.
Fréttastjórar: Aðalbjörn Sigurðsson og Erna Kaaber.
SKYLDUR RIKIS-
STJÓRNARINNAR
Ríkisstjórn Sjálfstæðisflokks og Framsóknarflokks bíða margvísleg
úrlausnarefni sem flest eiga það sameiginlegt að þola litla bið sem
enga. Óvissa ríkir í efnahagsmálum og daglega berast misupplýs-
andi spádómar um margvísleg form „lendinga“ í þeim efnum. Krónan er
óstöðug og veldur margvíslegum vanda. Og síðast en ekki síst ríkir enn
óþolandi óvissa um framtíðarskipan öryggis- og varnarmála Islendinga.
Einar Oddur Kristjánsson, þingmaður Sjálfstæðisflokks, segir réttilega í
samtali við Blaðið á fimmtudag að nú ríði á að ljúka þeirri endurskipulagn-
ingu á ríkisstjórninni sem boðuð er eftir afsögn Halldórs Ásgrímssonar.
Einar Oddur minnir á skyldur rikisstjórnarinnar gagnvart þjóðinni og
leggur áherslu á að þær hljóti að ganga fyrir. Einar Oddur nefnir sérstak-
lega óstöðugleika gjaldmiðilsins og að ríkisstjórnin þurfi að fá tækifæri til
að leggja lóð sitt á vogarskálar í því augnamiði að hjálpa aðilum vinnumark-
aðar að ná samningum. Þetta er vitaskuld hárrétt hjá þingmanninum.
Ónefnd eru hins vegar varnar- og öryggismálin. Þau þarf að leiða til lykta
og þótt vissulega ræði hér um tyrfin og erfiðan flokk mála vekur furðu
að enn skuli ekki liggja fyrir a.m.k. hvert stefnt skuli í því efni. Áríðandi
er að hreyfingu verði komið á viðræður við Bandaríkjamenn því ótækt er
með öllu að algjör óvissa ríki á þessu sviði. Slíkt þekkist hvergi í heimi
hér enda er víðast hvar litið svo á að eitt af höfuðverkefnum ríkisvaldsins
sé að tryggja öryggi þegnanna. Slikt er talið eitt af skilgreiningaratriðum
fullveldis. Nálgun íslendinga hefur raunar verið harla undarleg í gegnum
tíðina á þessu sviði sem ýmsum öðrum.
Nú liggur fyrir að Geir H. Haarde hættir sem utanríkisráðherra og ger-
ist eftirmaður Halldórs Ásgrímssonar. Óheppilegt er að slík skipti verði á
meðan viðræður við Bandaríkjastjórn standa yfir. Sérlega mikilvægt er að
viðkomandi utanríkisráðherra búi yfir traustri þekkingu á sviði öryggis-
og varnarmála.
Upplausnin innan Framsóknarflokksins hefur skaðað ríkisstjórnina.
Færa má sterk rök fyrir þvi að flokkurinn sé tæpast samstarfshæfur og
að réttast væri að boða til kosninga. Boðaðar sættir flokksleiðtoga og mið-
stjórnarfundur í gær kunna að reynast upphaf þeirrar endurreisnar sem
Framsóknarflokkurinn þarf sennilega á að halda. Um það verður ekkert
sagt. Tíminn mun leiða það í ljós, eins og stjórnmálamennirnir segja.
En telji ríkisstjórnin sig enn eiga erindi þarf hún að eignast tiltrú þjóðar-
innar og sýna styrk sinn.
Auglýsingastjóri: Steinn Kári Ragnarsson. Ritstjórn & auglýsingan Hádegismóum 2,110 Reykjavík.
Aðalsími: 510 3700. Símbréf áfréttadeild: 510.3701. Símbréf á auglýsingadeild: 510.3711.
Netföng: vbl@vbl.is, frettir@vbl.is, auglysingar@vbl.is.
Prentun: Prentsmiðja Morgunblaðsins. Dreifing: íslandspóstur.
Sumarið & garðurinn
Miðvikudaginn 14. júní
Auglýsendur, upplýsingar veita
14 I ÁLIT
LAUGARDAGUR 10. JÚNÍ 2006 blaöið
\+Alifó-e 2
Að axla ábyrgð
Þennan pistil skrifa ég klukkan
fjögur á föstudegi. Hann fjallar um
Framsóknarflokkinn og ég veit ekki
hvort nokkur nennir að lesa hann. Á
Hótel Sögu er Halldór Ásgrímsson
að halda ræðu á miðstjórnarfundi
flokksins. Henni er sjónvarpað beint
á RÚV en ég veit ekki hvort nokkur
nenni að horfa. Á Sýn er hafinn opn-
unarleikur HM milli Þjóðverja og
Kosta Ríka. Ég veit að margir eru að
horfa og ég vildi svo sannarlega vera
ein af þeim.
Síðustu fréttir af Framsóknar-
flokknum sá ég í Morgunblaðinu á
föstudagsmorgun. Þar var sagt að
sættir hefðu tekist milli Halldórs Ás-
grímssonar og Guðna Ágústssonar.
Við vitum að það þýðir að þeir hafa
látið af því að ræðast ekki við og tala
nú saman á þann þvingaða hátt sem
menn gera þegar þeir vinna á sama
stað, kunna ekki á nokkurn hátt vel
hvor við annan en verða að sýna yf-
irborðskurteisi til að eyðileggja ekki
allan móral á vinnustaðnum. Þetta
eru gervisættir og allir vita það.
Ekkert uppgjör vlð stefnuna
Því er haldið fram að Halldór Ás-
grímsson hafi gerst fyrirmynd ann-
arra stjórnmálamanna þegar hann
„axlaði ábyrgð“ og sagði af sér emb-
ætti forsætisráðherra og formanns
Framsóknarflokksins. Ábyrgðin er
nú samt ekki meiri en svo að í henni
felst ekkert uppgjör hans við eigin
stefnu. Þá stefnu sem leiddi flokk-
inn út í ógöngur. Halldór Ásgríms-
son ætlaði ekki bara að hætta heldur
ætlaði hann sjálfur að útnefna eftir-
mann sinn og valdi til þess mann
sem er jafn illa fallinn og hann
sjálfur til að stýra flokknum.
Hugmyndin um að fá Finn Ing-
ólfsson sem formann flokksins er
einhver sú furðulegasta pólitíska
hugmynd sem ég hef heyrt. Hún
sýnir algjört skilningsleysi Halldórs
Ásgrímssonar á stöðu Framsóknar-
flokksins. Hún sýnir líka að hann
Kolbrún Bergþórsdóttir
er með dómgreindarlausa já-menn
í kringum sig, en svo virðist sem
hugmyndin hafi átt nokkurt fylgi
innan flokkseigendafélagsins. Það
var allt að þeirri hugmynd. í huga
þjóðarinnar stendur Finnur Ing-
ólfsson, með réttu eða röngu, fyrir
SÉRHAGSMUNI, AUÐHYGGJU
og SPILLINGU. Finnur Ingólfs-
son ætti að leggjast á bæn á hverju
kvöldi og þakka almættinu fyrir
að ekkert varð úr hugmynd sem
hefði endanlega eytt Framsóknar-
flokknum. Finnur Ingólfsson hefði
á skömmum tíma lent í jafn djúpri
og jafn dimmri pólitískri gröf og
Halldór Ásgrímsson.
Nýr tími fyrir Framsókn?
Eitt sinn hafði Halldór ímynd hins
trausta stjórnmálamanns sem hagg-
aðist ekki við mótbyr. Svo varð
hann forsætisráðherra. Hann gaf
ekkert af sér í því embætti. Þjóðinni
þótti hann ekki lengur ábyrgur og
traustur. Hún sá hann sem manninn
sem kunni svo illa að brosa. Þjóðin
á heimtingu á að eiga forsætisráð-
herra sem hún kann vel við. Halldór
Ásgrímsson var ekki sá forsætisráð-
herra. Hann réð ekki við verkefnið.
Hann réð ekki einu sinni við það að
láta af embætti.
Ég veit ekki hvort Halldór Ás-
grímsson mun nokkru sinni átta
sig á því að framlenging af honum
sjálfum í líki Finns Ingólfssonar eða
Valgerðar Sverrisdóttur mun ekki
verða Framsóknarflokknum til
bjargar. Þegar menn uppskera ekk-
ert fyrir vinnu sína annað en mót-
byr verða þeir að velta því fyrir sér
hvort þeir hafi unnið á réttan hátt.
Framsóknarflokkurinn verður að
sveigja af stóriðju- og sérhagsmuna-
brautinni. Hann þarf líka að velja
sér formann sem þjóðin kann vel
við. Framsóknarflokkurinn á ekki
marga slíka einstaklinga en nokkra
þó. Nú er þeirra tími kominn.
Höfundur er blaðamaður
Klippt & skorið
klipptogskorid@vbl.is
Ossur Skarphéðinsson fjallar í
pistli á vefsíðu sinni um ástandið á
framsóknarheimilinu
þar sem Mogginn upplýsti í gær
að ríkti nú ró og friður. Og birti
mynd með þvítil sannindamerkis.
ðssur telur að Siv Friðleifs-
Guðni Ágústsson
hafi myndað með sér bandalag
innan Framsóknarflokksins. Um
metnað Sivjar til nýrra og æðri
embætta innan ríkisstjórnarinnar
segirðssur:
„Nái Guðni góðum árangrt færSivþann valda-
stóliflokki og ríkisstjórn, sem hún vill. Hún vill
helst verða utanríkisráðherra, talar tungum,
m.a. norsku betur en innfæddir, að vísu með
blæ afsiglfirskum hrelm, og fína ensku. Hún
hefur ágæta reynslu afalþjóðamálum sem
dottir og
fyrrum samstarfsráðherra Norðurlanda, og
eftirsetu I Evrópuráði þar sem hún
tók virkan þáttíumræðum. Hvers
vegna væri ekkihægtfyrirFram-
sókn að setja hana strax íþann
stól? Fyrsta konan og alltþað? Hin
Islenska Kondól ísa? Svo mikið er vlst, að stutt
vera hennar I heilbrigðisráðuneytinu bendir
ekki til aðhúnsé ómissandi þar, og hugsaniega
að brottfðr hennarþaðan kynni heldur að bæta
heilsufar rlkissjóðs laðhaldsári. “
Kristinn H. Gunnarsson, þingmaður
Framsóknarflokksins,
skrifar athyglisverða
grein á vefsíðu sína um stöðuna
innan flokksins og það starf sem
framundan er. Kristinn veltir því fyrir sér hver
sérstaða Framsóknarflokksins eigi að vera nú
þegaraðrirflokkar reyna ákaft að koma sérfyrir
á miðju íslenskra stjórnmála. Kristinn segir:
„Málefnastarfið er ekki síður nauðsynlegt en
vaiánýrriforystu. Svaraþarfspurningum eins
og þeirri: hvernig flokkur á Framsóknarfiokk-
urinn að vera oghverá sérstaða hans að vera
gagnvartöðrum flokkum í Ijósiþeirrarþróunar
að flestir aðrir flokkar hafa færst inná miðju
stjórnmálanna. Undanfarin 20 ár hefur dregið
verulega úr þeim andstæðum sem um áratugi
voru I Islenskri pólitík og við það verður minni
sérstaða Framsóknarflokksins, sem hófsamur
flokkur milli hægri og vinstri. Forsenda
varanlegs árangurs er fólgin I málefnalegri
skiigreiningu flokksins. Óvarlegt er að treysta
mikið á að vinna stuðning iausafyigis íkosn-
ingabaráttu með viðamikilli auglýsingaherferð.
Menn hljóta vinna að því að stækka fastan fylg-
isgrunn flokksins ogþað tel ég mikilvægasta
verkefni okkar á næstunni."