blaðið - 31.03.2007, Blaðsíða 38

38 LAUGARDAGUR 31. MARS 2007
blaðið
I-
Vinkonurnar Anna, Birna, Erla
og Sigrún hittust á kaffihúsi í mið-
bæ Reykjavíkur í septembermán-
uði 1983. Þær voru allar sextán ára.
Nítján ára danskur strákur, Arne
Andersen, kom þar inn. Anna
kannaðist lítillega við Arne sem
gaf sig á tal við þær. Arne var með
áfengisflöskur á sér. Hann bauð
stelpunum að koma með sér heim
til vinar síns, Werners Magnússon-
ar, 43 ára sem einnig var danskur.
Stelpurnar þáðu boðið.
Eftir að komið var inn í her-
bergi Werners var spjallað, sungið
og drukkið. Þegar líða tók á kvöld-
ið gerðist Werner ástleitinn og
reyndi að taka utan um Birnu sem
vildi ekkert með hann hafa. Wern-
er brást reiður við og reifst við
hana á dönsku. Eftir rifrildið vildi
Birna koma sér burt og þar sem
Erla og Anna töldu sig ekki leng-
ur velkomnar ákváðu þær að fara
með Birnu. Sigrún varð eftir hjá
dönsku vinunum en vinkonurn-
ar sögðust ætla að koma aftur og
sækja hana. Eftir að klukkustund
var liðin frá því vinkonurnar fóru
ákvað Sigrún að fara líka. Hún
klæddi sig í kápuna. Þegar hún
gerði sig líklega til að yfirgefa þá
félaga reis Werner snögglega á fæt-
ur og án þess að hika barði hann
Sigrúnu í andlitið aftur og aftur.
Við höggin skall höfuð hennar í
vegginn.
Þorði ekki að kalla á hjálp
Félagarnir ýttu henni á rúm-
ið og klæddu hana úr fötunum.
Sigrún var svo hrædd við þá fé-
laga að hún þorði ekki að kalla á
hjálp. Arne lagðist ofan á Sigrúnu
og kom fram vilja sínum. Sigrún
þorði ekki enn að kalla á hjálp og
þorði ekki heldur að beita öllu afli
gegn Arne vegna þess að hún var
mjög óttaslegin og hrædd.
Eftir að Arne hafði haft sáðlát
fór hann fram úr og lagðist á gólf-
ið. Werner sem hafði ekki skipt
sér af því sem fram fór lagðist hjá
Sigrúnu. Hann var talsvert fullur
og ekki fær um að hafa samfarir.
Hann tók að kyssa Sigrúnu og kyn-
færi hennar. Þegar Werner hætti
klæddi Sigrún sig og stundi upp
hvort hún mætti fara. Werner neit-
aði henni útgöngu en eftir að hún
hafði lofað að hitta þá á kaffihús-
inu daginn eftir fékk hún loks að
fara.
„Sjáðu hvað þeir gerðu við mig"
Eftir að Sigrún komst út frá
Arne og Werner fór hún niður i bæ
og inn á sama kaffihúsið. Eftir að
hafa setið ein nokkra stund færði
hún sig að borði til stráks sem
hún þekkti nokkuð. Hún strauk
hárið frá andlitinu og sagði hálf-
grátandi: „Sjáðu hvað þeir gerðu
við mig“. Önnur augabrúnin var
mikið bólgin og blá. Strákurinn