blaðið - 31.03.2007, Blaðsíða 44

44
LAUGARDAGUR 31. MARS 2007
blaðið
þegar menn settu mína persónu og
mitt einkalíf í forgrunn í þessum
átökum. Þá hafði ég ekki áhuga á
að vera þar lengur. Hvern mér þykir
vænt um er ekki mál starfsfólks á Bif-
röst. Það er heldur ekki þitt mál eða
þinna lesenda. Einkalíf mitt er mitt
einkamál.“
Þú hlýtur að hafa tekið þessi átök
nœrri þér?
„Nei, það gerði ég ekki. Ég gerði
mér hins vegar grein fyrir því að það
gerðu margir sem stóðu mér nærri og
það þótti mér vont.“
Þegar þetta mál stóð sem hæst
sendir þú frá þér yfirlýsingu sem
skilja mátti sem svo að þú ætl-
aðir ekki að hætta en daginn eftir
skiptirðu um skoðun og tilkynntir
uppsögn þína. Hvað gerðist í
millitíðinni?
„Ég taldi mjög mikilvægt þegar ég
velti þessum málum fyrir mér að það
lægi fyrir hvort ég hefði stuðning há-
skólasamfélagsins á Bifröst eða ekki.
Ég boðaði til fundar þar sem ég lagði
spilin á borðin. Þetta var fjölmenn-
asti fundur í tæplega 90 ára sögu skól-
ans og 70 prósent þeirra sem voru á
fundinum lýstu yfir stuðningi við
mig. Það var ein af forsendum þess
að ég gat sagt: Ég er farinn héðan.
Enginn hrakti mig þaðan því ég
hafði stuðning þessa samfélags. Mér
fannst hins vegar heppilegast fyrir
skólann að fara og best fyrir mig því
ég er betri í sóknarleik en varnarleik.
Ég ákvað að finna mér annan völl til
að spila á.“
„Ég er hófsamur virkjana-
sinni. Mérfinnst umhverf-
isbaráttan sem stunduð er
núna vera svart-hvítur pop-
úlismi. Mönnum er stillt
upp við vegg og eru sagðir
vera annað hvort gráir eða
grænir. Þetta er ekki svona
einfalt."
Ertu pólitískur í hugsun?
„Ég hef alltaf verið pólitískur að
því leyti að samfélagið skiptir mig
miklu máli. Ég sá rektor Háskólans
í Reykjavík, þá ágætu og mjög svo
flinku konu, lýsa því yfir í viðtali að
hún ætlaði aldrei að tala um stjórn-
mál á útskriftum heldur tala um út-
skriftir á útskriftum. Ég er ekki sam-
mála þessu viðhorfi. Á rektorstíma
mínum nýtti ég alltaf þau tækifæri
sem útskriftir eða skólasetningar
gáfu mér til tala út í samfélagið. Ég
talaði þar um alþjóðamál, mennta-
mál og ítrekað um jafnréttismál og
fékk reyndar misjafnar þakkir fyrir.
Ef háskólafólk tekur ekki þátt í sam-
félagsumræðu, hvað er það þá að
gera í háskólum?“
Hófsamur virkjanasinni
Hvert er viðhorfþitt til
virkjanamála?
„Ég er Sunnlendingur, sveita-
strákur úr Fljótshlíðinni. Við íslend-
ingar eigum tvenn meginsóknarfæri
til framtíðar, annars vegar í hugvit-
inu og þekkingarstarfseminni og
hins vegar í hreinni orku. Suður-
land er ríkt af hvoru tveggja, hreinni
orku og ungu fólki. En unga fólkið
flytur í burtu og þar með flæðir
einnig hugvitið í burtu. Sama gildir
um orkuna. Orkan á Suðurlandi
hefur byggt upp samfélag á sunnan-
verðu Vesturlandi, í kringum Akra-
nes og suður í Straumsvík, en ekki
á Suðurlandi.
Ég er hófsamur virkjanasinni.
Mér finnst umhverfisbaráttan sem
stunduð er núna vera svart-hvítur
popúlismi. Mönnum er stillt upp
við vegg og eru sagðir vera annað
hvort gráir eða grænir. Þetta er ekki
svona einfalt. Auðvitað eigum við að
nýta hreinar endurnýtanlegar auð-
lindir okkar eins og við getum. Slíkt
er umhverfisvænt og í raun mikils-
vert framlag okkar til alþjóðasam-
félagsins. Það þýðir hins vegar ekki
að ég sé sammáía því að stækka eigi
álverið í Straumsvík sem er ekkert
annað en þjóðhagslegur galskapur.
Af hverju í ósköpunum eigum við að
fara að koma með þessa risafjárfest-
ingu í hráiðnaði inn í miðja borg?
Það er þjóðhagslega óskynsamlegt
og verið er að hella olíu á eld þensl-
„Það semfyllti mælinn hjá mér var þegar menn settu
mína persónu og mitt einkalíf í forgrunn í þessum
átökum. Þá hafði ég ekki áhuga á að vera þar lengur.
Hvern mér þykir vænt um er ekki mál starfsfólks á
Bifröst."
unar hér á höfuðborgarsvæðinu
með úrræðum sem ekki henta og
eru gamaldags. Annað á við um
stóriðju í Helguvík, ég tala ekki um
á Húsavík þar sem hún er eina tæki-
færið sem það svæði hefur til að
byggja sig upp.
Umræðan um virkjanir á ekki
að vera svart-hvít. Það er ekki
þannig að þeir sem eru fylgjandi
nýtingu hreinna endurnýtanlegra
orkulinda séu á móti umhverfinu
og þeir sem eru á móti því séu með
umhverfinu."
Finnst þér þjóðfélagsumræðan
byggjast ofmikið á öfgum?
„Þjóðfélagsumræðan er orðin
mjög öfgafull og það er sama hvar
drepið er niður, hvort það er um-
ræða um femínisma, klám eða stór-
iðju. Við lifum í svart-hvítum heimi
þar sem öfgarnar takast á og lítið
rúm er fyrir skoðanir þeirra sem
standa þar á milli og eru skynsamt
og hófsamt fólk.“
Gætir þú hugsað þér að snúa
þér að stjórnmálastarfi?
„Það gæti ég hugsað mér einhvern
tímann síðar á ævinni. Mér hefur
boðist það nokkrum sinnum og
gerði eina tilraun sem ungur maður.
Fyrir tólf árum leiddi ég framboð
Þjóðvaka á Vesturlandi og fékk
þokkalegt fylgi en það dugði mér
hins vegar ekki inn á þing. Annars
finnst mér að þingstörfin skorti
kraft, hlutir vinnast þarhægtogmér
finnst gott að búa við hraða. Ég er
því ekki viss um að þingmennskan
myndi henta mér.“
Hvað ætlarðu þér í
framtíðinni?
„Nú hugsa ég bara til næstu tveggja
til þriggja ára, það nægir mér alveg.
Meðan ég tekst á við skemmtileg og
ögrandi verkefni og fæ nýjar hug-
myndir til að hrinda í framkvæmd
þá finnst mér gaman að lifa. Einn
af kostunum við það kröftuga sam-
félag sem við búum í er að tími ævi-
starfanna er liðinn. Maður tekur að
sér verkefni og vinnur að þeim um
tíma og fer svo að gera eitthvað allt
annað. Lífið er fullt af tækifærum
sem bíða og hugmyndum sem þarf
að koma í framkvæmd."
kolbrun@bladid.net