Bókbindarinn - 01.03.1956, Blaðsíða 9

BÓKBINDARINN
9
um, 2 á móti fimm, 3 á móti 9, o. s. frv.)".
27. febrúar. Samsæti í tilefni af þriggja
ára afmæli félagsins.
9. júní. Fimmti fundur. Samþykkt fram-
lenging á kjarasamningi með þeirri breyt-
ingu að kaup hækki í kr. 20.00 á viku.
10. október. Sjöundi fundur. Pétur G.
Guðmundsson vekur máls á því, hvort
ekki væri rétt, eða jafnvel nauðsynlegt,
að stofnaður verði sjóður til að styrkja
meðlimi í veikindum eða atvinnuleysi.
Ingvar
Þorsteinsson
(Form. igi i.
gjaldk. i<)oy—08)
1910
Aðalfundur. Kosnir í stjórn: Guðbjöm
Guðbrandsson, formaður, Brynjólfur K.
Magnússon, ritari, Bjöm Bogason, féhirðir.
Árstillag ákveðið kr. 3.00. Rætt um Sjúkra-
samlag Reykjavíkur. Form. hvetur menn
til að gerast meðlimir þess og eftirfarandi
tillaga frá Pétri G. Guðmundssyni sam-
þykkt samhljóða.
„Fundurinn ákveður, að greiða skuli úr
sjóði félagsisn, læknisvottorð og inngangs-
eyri fyrir hvern félagsmeðlim og konu
hans, ef á þarf að halda, sem gengur inn
í Sjúkrasamlag Reykjavíkur í fyrsta sinn.”
27. nóvember. Sjötti fundur. Samþykkt
að lærlingar mættu sitja fundi félagsins og
hefðu þar tillögurétt.
Páll Steingrimsson
(Meðstj. /g 18)
1911
22. febrúar. Aðalfundur. Kosnir í stjórn:
Ingvar Þorsteinsson, formaður, Gísli Guð-
mundsson, ritari, og Þorleifur Ó. Gunn-
arsson, féhirðir.
30. marz. Þriðji fundur, og jafnframt hinn
síðasti, sem haldinn er í Bókbandssveina-
félagi Islands.
Þegar hér var komið sögu, hafði um
nokkurt skeið borið á allmikilli deyfð í
störfum félagsins, og lágu til þess ýmsar
orsakir. Atvinnuleysi hafði mjög gert vart
við sig og hefur það vafalaust haft mikil
áhrif í þá átt, að lama samheldni og bar-
áttuhug meðlimanna, jafnframt því, að
margir þeirra höfðu sett á stofn eigin
vinnustofur, og töldu sig því vart eiga
sömu hagsmuna að gæta sem hinir, er hjá
öðrum unnu.
Helzta baráttumál félagsins hafði lengst
af verið, og þó einkum er á leið, að vinna
bug á atvinnuleysinu, sem sífellt fór vax-
andi, og af þeim sökum var í öllum samn-
ingaumleitunum megináherzla lögð á
það, að takmarka nemendafjölda í iðn-
inni, og er það einnig það umræðuefni
sem mest ber á í fundargerðum félagsins.
Þetta bar þó sáralítinn árangur, þar sem
meistarar vildu ógjaman verða af hinn
ódýra vinnuafli, sem nemarnir vom.