Bókbindarinn - 01.03.1956, Blaðsíða 24

24
BÓKBINDARINN
Það mun hafa verið í kringum 4 ár, sem
ég var í burtu héðan, svo að samtals er
ég búinn að vinna hér í 64 ár."
,,Það er ekki svo lítið, enda muntu hafa
orðið allmikilla breytinga var á þessum
tíma, bæði hvað vinnubrögð og vinnu-
tíma snertir?"
„Já, því er ekki að neita. 1 mínu ung-
dæmi var ekki um annað að ræða en
handverkfæri. Til dæmis þekktust þá ekki
pappasöx og var það erfitt og seinlegt
verk að skera alla pappa með „former-
hníf", þó að upplög bókanna hafi að vísu
verið minni þá en nú. Vinnutíminn var
frá kl. 7 á morgnana til kl. 8 á kvöldin
og eftirvinnukaup var þá óþekkt fyrirbæri.
Eigi að síður átti maður það til að fara
beint úr vinnunni á kvöldin á ball úti á
Seltjarnarnesi, því maður var léttlyndur
á þeim cirum, og þaðan í vinnuna kl. 7
á morgnana, vaðandi þara og þöngla upp
í mjóalegg í miðbænum. Þá var maður
skotinn í minnst 6—7 stelpum á sama
tíma, en varð bara að gæta þess að þær
vissu ekki hver um aðra."
„Hvenær gekkstu svo í hjónaband?”
„Ég giftist fyrst þegar ég var 21 árs Þór-
unni Gísladóttur. Það hjónaband stóð þó
ekki nema í 2 ár. Þegar ég var 26 ára
giftist ég aftur, Gróu Sigurðardóttur, og
skildum við eftir 8 ár. Og í þriðja sinn
giftist ég, þegar ég var 37 ára, Sigríði
Loftsdóttur frá Eyrarbakka, sem ég missti
fyrir 5 árum.
Guðmundur Gíslason, sem nú er verk-
stjóri hér á vinnustofunni, er kjörsonur
okkar."
„Þú munt hafa helgað sönglistinni all-
mikinn hluta af ævi þinni?"
„Já, þegar ég var á 15. árinu byrjaði
ég að syngja með söngfélaginu Svan á
Seltjarnarnesi og á 16. árinu í Dómkirkju-
kórnum og syng þar enn. Auk þess hef
ég sungið í mörgum öðrum kórum, m. a.
í söngfélaginu „14. janúar", Kátum pílt-
um, Hlín (sem skipað var mönnum úr st.
Verðandi) og Karlakór K.F.U.M. Einnig hef
ég sungið einsöng við ýms tækifæri, svo
sem við jarðarfarir og á skemmtunum."
Því miður hefur Gísli ekki tíma til að
ræða lengur við okkur og þökkum við
honum því fyrir upplýsingarnar og kveðj-
um hann. Þó að hann sé nú orðinn 82 ára
gamall mundu fáir trúa því sem sjá hann
eða heyra, og má geta þess, að hann hef-
ur til þessa dags gyllt allar þær bækur
sem bundnar hafa verið í einkaband í
bókbandsvinnustofu Isafoldar á undan-
fömum árum, og munu fáir á hans aldri
leika það eftir honum.
ÞórSur Magnússon
. . . lífið
hefur verið
eifl æfinfýri
Síðan snúum við okkur að Þórði og höf-
um við hann sama formála og við Gísla.
„Ég er fæddur 17. febrúar árið 1881 hér
í Reykjavík, og er því nýlega orðinn 75
ára. Foreldrar mínir voru Magnús Magn-
ússon steinsmiður og Magnhildur Hall-
dórsdóttir. Þau áttu heima í Ingólfsstræti
7 og er ég fæddur þar og hef átt heima
þar síðan. Að vísu er það ekki sama hús-
ið, því að þá var þar torfbær.
Þegar ég var barn að aldri byrjaði ég
að vinna á stakkstæðum Eyþórs Felixson-
ar kaupmanns og var þar til ársins 1897,
en þá hóf ég bókbandsnám í bókbands-