Prentarinn - 01.01.1986, Blaðsíða 28
Æskulýðsráðstefna NGU í Finnlandi
Ferskt yfir-
bragð
æskulýðs-
ráðstefnu
- þrátt fyrir veruleg þjóðfélagsleg vandamál
Dagana 22.-25. ágúst sl. var haldin
í Karis í Finnlandi æskulýðsráðstefna á
vegum Nordisk Grafisk Union
(NGU). Segja má að þessi ráðstefna
hafi verið haldin í framhaldi af æsku-
lýðsnámsstefnu er haldin var, að frum-
kvæði NGU í Finnlandi 1982.
Á árunum 1983 og 1984 var af hálfu
NGU og aðildarfélaganna lögð tölu-
verð vinna í upplýsingaöflun um (ein-
stök mál sem sérstaklega snúa að ungu
fólki) aðstöðu, starfsemi og möguleika
þá er ungt fólk býr við í einstökum
félögum og löndum. Að sjálfsögðu er
það oftast svo að það sem ríkjandi er
hjá svo stórum hópi ungs fólks í bóka-
gerðargreinum er í grófum dráttum
það sama og hjá jafnöldrum í öðrum
þjóðfélagshópum.
Aðal viðfangefni ráðstefnunnar
voru: Hvaða áhrif hefur tækniþróunin
— á lífið — á vinnuna - á heimilið og
félagsleg staða ungs fólks í félögunum.
Auðvaldið hefur undirtökin
Það er ekki svo langt síðan tölvu-
tæknin hóf innreið sína fyrir alvöru í
atvinnugreinar og hið daglega líf. Þó
eru áhrifin þegar orðin mikil og þau
eiga enn eftir að aukast og halda áfram
að breyta og hafa í för með sér um-
turnun á lífsháttum okkar. Hvernig og
hver þessi áhrif verða er allt undir því
komið hverjir og hvaða sjónarmið
ráða ferðinni í þessari tækniþróun.
Eins og staðan er í dag er úlitið hreint
ekki glæsilegt. Auðvaldið hefur und-
irtökin í öllum grundvallaratriðum, af-
koma og líf verkafólks er því miður
aukaatriði. Þannig hafa áhrifin af
tölvutækninni verið neikvæð í meg-
in atriðum fyrir verkafólk hingað til,
hvort heldur litið er til lífsins, vinnu-
staðarins ellegar heimilisins. Þetta seg-
ir okkur einfaldlega að aðrir hagsmun-
ir en hagsmunir verkafólks hafa ráðið
ferðinni. Þetta segir okkur jafnframt
að verkalýðshreyfingin verður nú að
sýna meiri styrk en hún hefur gert um
langan tíma og breyta valdahlutföllum
í þjóðfélaginu. Koma á þjóðfélagsjafn-
rétti.
Eins og málum hefur verið háttað
að undanförnu þá er það staðreynd að
verkalýðshreyfingin hefur gleymt sér í
þessum málum. Áhrifin hafa í mörg-
um tilvikum orðið geigvænleg, en þó
ekki nógu almennt til þess að verka-
lýðshreyfingin hafi vaknað af „þyrni-
rósarsvefninum“.
Fólk lifir sem í draumi
Ef ekki verður snúið við blaði erum
við dæmd til þess að tapa. Við óbreytt
valdahlutföll í þjóðfélaginu er augljóst
að áhrif örtölvutækninnar verða geig-
vænleg fyrir verkafólk. Atvinnuleysi
verður landlægt og efnahagslegt og fé-
lagslegt sjálfstæði okkar er fyrir bí. í
fáum orðum sagt: við verðum áhorf-
endur, líf okkar verður án tilgangs,
hreinasta helvíti og það þrátt fyrir að
öllum óþrifalegu störfunum hafi verið
útrýmt.
Málið snýst sem sagt um stéttabar-
áttu fyrst og fremst. Þar sem það blasir
við að borgarastéttin hefur náð langt
inní raðir verkalýðshreyfingarinnar;
henni hefur tekist að gera stóran hluta
hennar afskiptan. Borgarastéttin hefur
haft betur í áróðursstríðinu. Fólk lifir
sem í draumi og byrgir sig inni og lætur
mata sig af sendiboðum auðvaldsins.
Þannig er það staðreynd að verka-
lýðshreyfingin er ekki í stakk búin til
raunhæfrar baráttu um svo háleitt
markmið að breyta þjóðfélagi ein-
staklingshyggjunnar í þjóðfélag fjöld-
ans. Fyrst verður hún að treysta
innviðina. Það gerir hún best með því
að leggja rækt við unga fólkið. Ef við
viðurkennum ekki fyrir okkur sjálfum
að staðan er bágborin og að við verð-
um að auka styrk og meðvitund verka-
lýðshreyfingarinnar útfrá þessum mála-
flokk er ljóst að illa fer.
Ætíð þegar slegið hefur í brýnu á
milli réttar verkafólks og „eignarrétt-
arins“ hafa lögin verið gegn verka-
fólki. Réttur verkalýðsins nær einung-
is að þeim mörkum sem auðvaldið set-
ur hverju sinni. í tölvutækninni er að
finna mikla fjármuni og stóra gróða-
möguleika. þess vegna mun auðvaldið
engu sleppa án þess að verkafólk
þröngvi því til þess.
Stórfellt atvinnuleysi
í flestum aðildarfélögum NGU er
stófellt atvinnuleysi og hjá öðrum fé-
lögum er það yfirvofandi. Þetta þýðir
óyfirstíganleg félagsleg vandamál, sem
orsaka að lífið verður óbærilegt.
Ef við ætlum því að eiga okkur
bjarta framtíð er augljóst að verka-
lýðshreyfingin verður að hafa skjót
viðbrögð.
28
PRENTARINN 1.6.'86