Prentarinn - 06.04.1992, Blaðsíða 3

Skerðing
félagslegra réttinda
Brot úr „afrekaskrá ríkisstjórnarinnar"
Þrátt fyrir þaö aö núverandi ríkisstjórn hafi ekki
verið við völd nema í ellefu mánuöi, þá hefur
henni tekist aö vinna meiriháttar skemmdarverk á
trygginga- og samhjálparkerfi því er hér hefur ver-
iö byggt upp á liðnum áratugum. Jafnframt er rík-
isstjórnin með áform uppi og hótanir um að ganga
þarna, í ýmsum efnum, enn lengra en þegar hefur
veriö gert.
Þau velferðarmál sem verst hafa orðið úti, í
þessum aðgerðum stjórnvalda, voru og eru flest
hver sérstök baráttumál verkalýðshreyfingarinnar.
Það hefur kostað okkur fórnir að ná mörgum
þessara mála fram. Svo fáum við ríkisstjórn sem
ákveður, í raun og veru öllum að óvörum, því ekki
var kosið um þessi mál, að breyta hér mjög mikil-
vægum málum og með því að skerða stórlega
réttindi sem við höfum búið við.
Hér skal sérstaklega nefna: Lög um ríkisábyrgð
á laun. Þessi lög tryggðu launþegum, fram til 1.
mars s.l., viðunandi réttindi, svo sem vinnulaun
fyrir sex síðustu starfsmánuði, orlofslaun sem fall-
ið hafa til vegna launa viðkomandi á yfirstandandi
orlofsári og á næstliðnu orlofsári ef þau áttu að
koma til útborgunar á síðustu sex starfsmánuðun-
um. Kröfu lífeyrissjóðs vegna vangoldinna lífeyris-
sjóðsiðgjalda launþega og vinnuveitenda. Auk
þessara þátta tryggðu lögin ýmis fleiri atriði.
Frá og með 1. mars s.l. tóku hér gildi ný lög um
ábyrgðasjóð og skal hann m.a. tryggja: Vinnu-
launakröfur fyrir síðustu þrjá starfsmánuði. Orlofs-
laun sem áttu að koma til útborgunar á síðustu
þremur starfsmánuðum.
Svo sem sjá má þá er ríkisábyrgðin algerlega
felld út. Hennar í stað er settur upp sérstakur
„ábyrgðarsjóður". Ennþá alvarlegri hlutur er þó
það hve réttindi verkafólks eru hér stórlega skert.
Tímabil vinnulaunakrafna er stytt úr sex mánuðum
í þrjá. Tímabil orlofslaunakrafna er stytt úr allt að
18 mánuðum í þrjá mánuði. Réttindi um ríkis-
ábyrgð á lífeyrissjóðsiðgjöldin eru algerlega felld
niður.
Á sama tíma og atvinnuleysi stóreykst hjá okk-
ur, rétt eins og í þjóðfélaginu almennt, stráir ríkis-
stjórnin nú salti í sár þess fólks sem enga atvinnu
fær. Þau áform ríkisstjórnarinnar, að skerða rétt til
atvinnuleysisbóta og lækka framlag ríkissjóðs til
atvinnuleysistryggingasjóðs, eru vítaverð. Þetta
getur þó verið skiljanlegt út frá því sjónarhorni að
forsætisráðherrann hefur lýst ríkisstjórninni sem
ábyrgðarlausri í atvinnumálum þjóðarinnar.
Þessi atriði og raunar fleiri af svipuðum toga,
verða síðan til þess að nánast allir kraftar verka-
lýðshreyfingarinnar fara í það að fá þessu hnekkt.
Stjórnkænska ríkisstjórnarinnar beinist að því að
egna „gulrót" fyrir verkalýðinn og freista þess að
narra hann til að kaupa sama hlutinn aftur og aft-
ur. Því miður virðist sú „kænska" ríkisstjórnarinnar
ætla að takast.
Staða atvinnumálanna hjá okkur er slæm um
þessar mundir og svo hefur raunar verið nú um
nokkurt skeið. Sviptingar hafa undanfarið átt sér
stað hjá prentfyrirtækjum og ekkert lát virðist ætla
að verða þar á.
Hér verður félagið vissulega að grípa til allra til-
tækra ráða, til að létta undir með atvinnulausum
félögum. í þessa veru hefur raunar alltaf verið
unnið en í slíku ástandi sem nú ríkir þarf meira að
gera. Hér skal nefnt að koma upp einhverri að-
stöðu fyrir félagana í félagsheimilinu, þar sem þeir
gætu hist og ræðst við. Þangað mætti einnig fá
hvers konar leiðbeinendur og ráðgjafa, sem nýst
gætu í félagslegu og atvinnulegu tilliti.
6/4 1992 Þ.G.
prentarinn
■ MÁLGAGN FÉLAGS BOKAGERÐARMANNA
PRENTARINN - málgagn Félags bókageröarmanna • Útgefandi FBM
Hverfisgötu 21 • Ritstjóri: Þórir Guðjónsson • Prentsmíð, prentun og
bókband: Prentsmiðjan Oddi • Letur: Times og Helvetica •
PRENTARINN 1.12. '92
3