Prentarinn - 01.11.2005, Blaðsíða 13

er ekki þannig. í dag geta allir
prentað vel, vélarnar í dag eru
bara þannig og auðvelt að nálgast
fjármagn til að koma sér upp
góðum græjum. Þetta var öðru
vísi héma áður íyrr. Þá var bara
ein fjögurra lita vél og hún var í
Odda og þeir tóku öll verkin en
núna er þetta allt öðru vísi.
Eg er búinn að skipta við mörg
prentfyrirtæki og það er eitt sem
ég tek sérstaklega eftir og það er
það hvað það er rosalega hátt
hlutfall af gölluðum vörum. Mér
finnst einhvem veginn eins og
kúltúrinn í prentbransanum sé
eins og þetta sé allt í lagi en það
mundu engin önnur íyrirtæki láta
svona ffá sér eða telja það eðli-
legt og segja bara sem svo „Jæja
þú færð bara næsta verk frítt eða
við prentum þetta bara aftur eða
þú færð 70% afslátt".
Það er mjög áhugavert að
fylgjast með þessu. Það þarf að
breyta hugarfarinu. Eg held að
ímynd prentiðnaðarins sé mjög
slæm. Þegar ég segi fólki að ég
sé lærður prentari þá eru fáir sem
vita hvað það er og þeir sem
halda sig vita eitthvað halda að
þetta sé svona „manual" vinna,
færibandavinna.
Eg man i gamla daga, þá höfðu
prentfyrirtæki ímynd sem há-
tæknifyrirtæki, ekki ósvipað og
Marel og Össur hafa í dag en það
er alveg búið að missa þessa
ímynd niður. Þetta eru bara
stöðnuð vörumerki. Imyndarmál-
in em mjög slæm og af þvi hlýtur
að leiða að nýliðun í greininni er
slæm líka. Ég trúi ekki að hægt
sé að fá bestu einstaklingana í
fagið eða yfir höfúð að það sé
ásókn í að vinna í þessu, því
auðvitað vill fólk vinna í störfum
sem em „cool“.
Ég hugsaði mikið um þetta
þegar ég var hjá Össuri því að
það er bara framleiðslufyrirtæki,
þarna er verið að burðast með
tunnur og slíkt og þetta er eins
mikil verksmiðja og þú getur
komist í og Marel er alveg eins.
En samt er búið að búa til þessa
ímynd um að þetta sé alveg
ofboðslega erfitt og flókið og
„cool“. Þetta vantar prentiðnað-
inn í dag, aðra ímynd.
Taktu eftir hvernig prentsmiðj-
ur auglýsa sig t.d. í sjónvarpi og
lceland Express
blöðum. Þá eru alltaf myndir af
prentvélum og einhverjum prent-
græjum. Hvenær myndi Perlan
eða eitthvert veitingahús auglýsa
sig með því að sýna bara
myndir af eldavél-
inni sem þeir
eiga? Svo er
eitt annað.
Menn em
alltaf að
tala um
góða
þjón-
ustu „Já
komdu
til okkar,
það er
alltaf heitt
á könnunni
og komdu og
ræddu við okkur
og við bara skutlum
þessu til þín“ og eitthvað
svona. Þetta er ekki þjónusta. Það
sem vantar er að fólki sé
leiðbeint.
Stór hluti af gæðavandamálum
sem við höfúm verið að lenda í er
að við höfum verið að vinna með
hönnuðum sem hafa kannski ekki
kunnað að hanna fyrir prent-
miðla, þ.e.a.s. hafa ekki þekkt
nógu vel inn á ferlið. Um daginn
var ég að fá nafnspjöldin mín
sem vom prentuð beggja
vegna og á glans-
pappír og það
segir sig sjálft
að þetta
smitar.
Þetta
kom í
ægilega
flottum
kassa
og ég
opnaði
hann, tók
upp eitt
spjald og
nuddaði það
aðeins og sá að
þetta var allt ónýtt og
það þurfti að prenta allt uppá
nýtt. Það var enginn í prentsmiðj-
unni sem sagði „Þetta virkar
ekkert svona. Annað hvort þarf
að lakka þetta, laminera eða setja
þetta á annan pappír". Það myndi
ég kalla þjónustu en ekki hvort
þeir skutla þessu til mín.
Þegar ég segi fólki
aö ég sé lærður prentari
þá eru fáir sem vita hvað það er
og þeir sem halda sig vita
eitthvað halda að þetta sé
svona „manual'1 vinna,
færibandavlnna.
Það vantar að hafa vit fyrir
kúnnanum. Það gera það öll fyr-
irtæki sem eru á neytendamark-
aði. Mér finnst stundum eins og
prentbransann vanti sjálfsvirð-
ingu sem kemur með ímyndar-
málum. Ef ímyndin væri góð og
menn væru að upplifa sig sem
mikilvægan klett í markaðsstarfi
fyrirtækja þá gætirðu sest niður
og sagt við kúnnann „Ég þekki
þetta, ég kann þetta og er búinn
að gera þetta oft“. Útskýrt málin
og hjálpað kúnnanum þótt hann
sé kannski ekki alveg sammála
þér þegar þú ert að segja honum
til. Hann verður miklu ánægðari
þegar hann sér að allt kemur rétt
út. Þetta gerirðu bara með því að
vera sérfræðingur í því sem þú
ert að gera og það gerirðu með
betri menntunarmálum, þau eru
ekki nógu góð.
Ef ímyndin væri betri myndi
fólkinu í bransanum líða betur,
það kæmi fleira og hæfara fólk
inn og nýliðun væri meiri.
Þjónustan myndi batna og gæðin
aukast, fyrirtækin yrðu sterkari
og launin myndu hækka.
PRENTARINN ■ 13