Dagfari - 01.03.1998, Page 7

Meira að segja félagssinnaðir menn, þreyttir á að þurfa að
hugsa, fallast fleiri og fleiri á að Nato sé bara ágætt, það stilli til
friðar víða um heim. En heimsskipanin er ekki réttlát, það sjá
allir. Meðan hundruð milljóna þjást af fáfræði, skorti og sjúk-
dómum, stynja undan kúgun einræðisafla sem flestum er haldið
uppi af ráðamönnum ídku landanna, raunverulegum yfirvöldum
okkar, á meðan eru slík hernaðarsamtök sem Nato ekkert annað
en kúgunarafl í þágu misrétlis. Það er okkur, fámennri og frið-
samri þjóð, til háborinnar skammar að vera með í slíkri klíku,
sérstaklega þar sem okkur hefur lengst af boðist miklu mann-
legri kostur sem hlutlaus fulltrúi friðar og sátta. En við græðum
auðvitað ótaldar milljónir á því að hafa hér herstöð Nato.
Góðæri og sultur
Við búum við góðæri svo nefnt og byggjum háreistar versl-
unarhallir handa tugum þúsunda nýrra neytenda. Líkast til er
þetta enn ein spilaborg þessarar makalausu hagfræði nútímans,
sem byggir á þeirri ótrúlega skammsýnu hugsun, að framfarir
séu síaukin framleiðsla á þeim forsendum að gengið sé á
höfuðstólinn, auðlindum jarðar breytt í soip og mengun. Og
spilaborg gróða og stríðshyggju riðar sífellt til falls. Þessa
dagana skelfur efnahagsundrið í Austurlöndum svo moka þarf í
peningamusterin margföldum þeim milljónum sem við pírum í
það fólk heimsins sem sveltur, ekki síst af því að við sitjum að
næstum allri kökunni.
Stórir og litlir
Einu sinni var ort:
Voða bágt á veslings Rútur.
Viljið þið heyra hvernig fór?
Hann var lítill labbakútur
sem langaði til að sýnast stór.