Heimilisritið - 01.12.1945, Qupperneq 8

ég læt eftir mig jarðnesk verð-
mæti þá finnst mér enginn ætti að
syrgJa Þyí Það er ekkert að
hryggjast yfir því ég vil að allir
verði eins og ég hef verið glaðvær
sjómaður hvernig sem viðraði á
Atlantshafi og Kyrrahafi og Norð-
ursjónum og Alandshafinu og þið
fáið sko allt sem ég hef safnað
mér og þurfið ekkert að gráta eða
láta því þetta hef ég Karl Isakson
skrifað með fullri skjmsemi þó ég
ha-fi verið veikur og ég legg svo
fyrir að þrjú hundruð krónur segi
og skrifa 300 kr. af sparifé mínu
verði varið til erfidrykkjunnar og
jarðarfararinnar því ég vil hafa
útförina myndarlega því maður
deyr ekki nema einu sinni og dauð-
inn er miklu hátíðlegri en lífið það
hef ég alltaf álitið og nú ákveð ég
alveg andlega heilbrigður að við
útför mína verði veittur matur og
öl og brennivín handa öllum vanda-
mönnum og öllu þorpinu og að
húsdýrum verði gefinn auka-
skammtur svo dýrin líka megi vita
að þau taki þátt í útfararveizlu
Isaksons og líkkistan mín á að vera
úr furuvið og ég vil ekki sjá neinn
kross á gröfina því þegar maður
er kominn í jörðina man enginn
hvar maður liggur nema í nokkur
ár og svo láta þeir önnur lík setja
mann til hliðar ef maður hefur ekki
keypt sérstakan grafreit, en Isak-
son þarf engan sérstakan grafreit
leggið hann hvar sem er í skurð
eða í poka með hlekki um fæturna
og kastað fyrir borð eða hvað sem
er því ég er sjómaður það verður
ekki af mér skafið. í biblíunni
stendur eitthvað á þá leið að grát-
ur skuli ei heyrast framar ei iield-
ur vein og ei verða vart harms því
annað æðra kalli, þess vegna á að
verða kátt við útför Isaksons með
harmóniku og fíólín og líka svin-
gerívalsen því gleði og ánægja á að
ríkja á eftir eins og skrifað stendur
og þrjú hundruð krónur segi og
skrifa 300 kr. arfleiðir Karl Isak-
son til útfararhátíðar sinnar því
hann veit hvers spyrjendurnir
þarfnast helzt. — — —
Þetta varð líka sannarlega út-
för í lagi!
Þegar líkinu hafði verið komið
í jörðina, og vagnarnir höfðu ekið
hina löngu leið frá kirkjunni til
heimilisins, hófst veizla sem lengi
verður í minnum höfð í héraðinu.
Jólagrísin var komin í sláturhold
og gerð höfði styttri, og auk svína-
steikarinnar voru ýmsir fyrsta
flokks fiskréttir, en fiskurinn verð-
ur að synda og það gerði hann
líka ósvikið þarna.
Eftir borðhaldið reis formaður
sóknarnefndar úr sæti sínu og
þakkaði fyrir matinn. Hann var
dálítið svínkaður og hóf mál sitt
með því að tala um erfðaskrá Isak-
sons og ákvæði hans, um að gest-
irnir ættu að vera glaðir. Hann
vildi ekki beinlínis leggja það til
6
HEIMILISRITIÐ