Heimilisritið - 01.12.1945, Page 10

Heimilisritið - 01.12.1945, Page 10
Tærnar á skónum hans voru úr gljáleðri. Skyndilega heyrðist óhljóð úr herbergi eldra fólksins, og því fylgdi ískyggilegt, langdregið og glamrandi brothljóð. Sand- gren og Matts Abraham voru að reyna sig í krók og höfðu velt um kaffiborðinu — allt glertauið hafið brotnað. En þeir slepptu ekki takinu. Sóknarnefndarfor- maðurinn varð að skilja þá. Kvenfólkið kveinaði, augu Jó- hönnu skutu grænum eldingum, þótt hún þvingaði afsakandi, gall- súrt bros fram á varirnar — „0- hvað, blessuð, þetta er ekki neitt, hvað gerir til með fáein glös og bollapör, verið ekki að minnast á svona smámuni!“ Og Jóhanna gamla réri sér og hneigði höfuðið í gríð og ergi: — Já, Isakson skyldi sko fá vilja sínum framgengt. Þegar öldurnar höfðu lægt eftir þetta slys, og allir voru komnir á sinn stað aftur, tók David eftir því, að Blomkvist hafði með mestu leynd lætt handleggnum utan um mittið á Alidu. Dimm ský hjúpuðu augu Davids. Loks kom kvöldverðurinn, sem Isakson hafði fyrirskipað í erfða- skrá sinni, á ótal fötum og skál- um. Flestir tóku vel til matar síns. Hávaðalætin jukust. Fólk fór að gefa hverju öðni olnbogaskot að gamni sínu, svo lítið bar á, taka um handlegginn á hvort öðru og spyrna fótum í veggina. Kræsing- arnar hurfu eins og dögg fyrir sól. Löggæslumaður sveitarinnar var sofnaður í stól, en þegar bakið á honum fór að ganga í bylgjum var hann fljótlega borinn út í eldivið- arskúr. Soderberg hafnsögumaður fór að ræða um siglingalist við háu veggklukkuna og Efraim, frændi Isaicsons, velti um skál fullri af rauðgraut og tók svo að ausa grautnum aftur upp í skál- ina með höndunum. Allt í einu tekur David eftir því að Alida og Blomkvist eru horfin. Hjarta hans herpist saman, og hann flýtir sér út á hlað. Tveir skuggar standa hreyfingarlausir undir álmviðartrénu. David kall- ar: — Hverjir eru þar? Ekkert svar. Svo lætur hann sem hann fari inn, en bíður í forstofunni. Skuggarnir koma þangað líka, standa kyrrir litla stund og kyss- ast, svo að David fær rauðar glýjur í augun. Svo ganga þeir inn í borðstofuna. Nú er ekki lengur glaumur og gleði þaf inni. Menn orga. Nokkr- ir af yngri mönnunum hoppa um og skella saman höndum. Tveir þeirra eldri rífast um jarðamerkja- mál. Annar af þeim stappar í gólf- ið í bræði sinni og lendir með löppina á úrvalslíkþorn Johönnu gömlu. Johanna er ekki lengur mennsk vera, hún er sprengja sem er að springa. Hún springur og HEIMILISRITIÐ

x

Heimilisritið

Direct Links

If you want to link to this newspaper/magazine, please use these links:

Link to this newspaper/magazine: Heimilisritið
https://timarit.is/publication/976

Link to this issue:

Link to this page:

Link to this article:

Please do not link directly to images or PDFs on Timarit.is as such URLs may change without warning. Please use the URLs provided above for linking to the website.