Heimilisritið - 01.12.1945, Qupperneq 42

í París, LaVictoiré (lífið er
stundum kaldhæðið) og Le
Matin. Ég hitti Bueno-Varilla,
útgefanda Matin, hjá sendiráð-
inu í gær. Mér er sagt, að hon-
um sé áhugamál að þóknast
Þjóðverjum, til þess að afla
blaði sínu v.insælda meðal
þeirra. Það er þegar byrjað að
ráðast á Englendinga og álasa
þeim fyrir ófarir Frakka. La
Victoire hvetur Parísarbúa til
þess að hætta að kalla Þjóð-
verja „Boches“.
París, 19. júní 1940.
Þýzkir herforingjar tóku mig
með sér í skyndi út til Com-
piégne klukkan hálf fimm í
dag. En það var af vangá. Þeir
áttp. ekki að gera það. Fyrir-
skipanir höfðu skolast einhvem-
veginn, og áður en þessu var
kippt í liðinn, var ég kominn
þangað. Hitler og Mussolini
hittust í gær í Múnchen, til
þess að koma sér saman um
vopnahlésskilmála við Frakka.
Þegar við komum á ákvörð-
unarstaðinn klukkan sex í
kvöld, voru vélamenn þýzka
hersins í óða önn að rífa vegg
úr safnhúsinu, þar sem geymd-
ur var einkavagn Fochs hers-
höfðingja, en í honum voru
vopnahlésskilmálamir undirrit-
aðir 1918.
Nazistar segja mér, að það
40
eigi að koma vagninum fyrir á
nákvæmlega sama stað og hann
var, í litla rjóðrinu í Compiég-
neskógi, klukkan fimm um
morguninn 11. nóvember 1918,
og láta Frakka undirrita þessa
vopnahlésskilmála þar. Við töl-
uðum við þýzka foringja og
starfsmenn um ýmis tækniatr-
iði viðkomandi útvarpi á at-
höfninni. Þetta verður minnis-
verður útvarpsleikur og harm-
sögulegur fyrir Ameríkumenn.
Höfuðsmaður nokkur fór með
mér inn í vagninn og sýndi mér
hann. Nafnspjöld voru á borð-
inu við hvert sæti, og sýndu
þau,. hvar hver hafði setið á
hinum sögulega fundi 1918.
Þegar við hurfum aftur til
Parísar um kvöldið, námum við
staðar á veginum, þar sem hann
liðast um skógi vaxnar hæðir
á milli Compiégne og Senlis.
Sprengjum hafði verið varpað
á litla, franska flutningalest á
veginum. Á einum mílufjórð-
ungi voru tuttugu grafir á dreif.
Hrossskrokkar höfðu verið
grafnir grunnt, og lagði enn af
þeim rotnunarfýlu. Alls konar
hlutir lágu þama á víð og dreif,
ábreiður, kápur, skór, sokkar,
byssur og skotfæri. Var auðséð,
að það hafði verið yfirgefið í
ofboði. Þama var ein 75 mm
fallbyssa, og ég leit á ártalið
á henni. 1918. Frakkar höfðu þá
HEIMILISRITIÐ