Heimilisritið - 01.12.1945, Blaðsíða 51

þótt ekki væri nema vegna Lesley.
Hann sneri við og hljóp eins og
fætur toguðu eftir götunni til póst-
hússins.
Húsið var opið, og á bak við
afgreiðslu'borðið í póststofunni
riðaði Laura Feathers. Andartak
benti hún titrandi með vinstri
hendi og reyndi að tala, en féll
svo andvana á gólfið.
í HÆGRI hönd hennar var
slitur af vélritaðri pappírsörk, sem
var blóðug á jöðrunum. Dick
veitti óðara athygli þeim orðum,
sem þar voru skráð: því slikir
heimskingjar? Ef þið viljið vita
hvemig Lesley Grant fár að því.
Þetta var allt og sumt. Stafim-
ir stækkuðu fyrir augum Dicks —
þeir höfðu verið skrifaðir á hans
eigin ritvél. Það var ekki um að
villast á stafnum „y", sem alltaf
var skakkur og „n“, sem var feitt
og óeðlilega svart, hvernig sem
hann hafði reynt að hreinsa staf-
inn.
Hann vaknaði upp úr þessum
hugsunum sínum við það, að hann
greindi ofurlágt fótatak í bakher-
bergjunum, og hann heyrði að ein-
hver læddist út um bakdyrnar.
Dick tók til fótanna, án þess að
skilja blaðsnepilinn við sig, og
hljóp út. Hann sá skugga morð-
ingjans hlaupa inn á milli trjánna
í garði Lesleys og hverfa inn um
bakdyr hennar.
Dick stökk yfir girðinguna, sem
skildi eignirnar að, og heyrði nú á
ný hljóðið í handsláttuvélinni, sem
hann hafði veitt athygli skömmu
áður. Garðyrkjumaður Lesleys,
Mclntyre, var að slá blettinn, og
hann kom nú í ljós, stór og þrek-
inn, við bakhlið hússins. Dick varð
litið niður að götunni og sá að ein-
hver skálmaði að húsinu. Maður-
inn var auðþekktur á skrítna hatt-
inum og gamaldags kápunni. Það
var Gideon Fell.
„Bíðið þarna við bakdyrnar",
hrópaði Dick til garðyrkjumanns-
ins. „Hleypið engum manni út!“
Svo hljóp hann inn um dyrnar,
í gegnum eldhúsið og inn í borð-
stofu. Lesley sat þar makindalega
í stól, klædd grænum, flegnum
kvöldkjól, en spratt á fætur, þeg-
ar Dick kom inn.
„Dick, hvað í ósköpunum —“
„Taktu eftir, hjartað mitt. Það
var rétt í þessu verið að myrða
Lauru Feathers. Það sem meira er,
morðinginn er sá sami, sem myrti
De Villa. Og ég er hræddur um,
að hann sé hérna í húsinu núna“.
Dyraibjöllunni var hringt lát-
laust. Dick teymdi Lesley með sér
fram í forstofuna. Úti fyrir var
Gideon Fell.
„Laura Feathers —“ sagði Dick,
en Fell greip fram í fyrir honum.
„Ég veit, Við heyrðum skot-
hljóðið og sáum yður hlaupa inn.
Hadley er þar núna. Má ég spyrja,
HEIMILISRITIÐ
49