Fréttatíminn


Fréttatíminn - 05.07.2013, Blaðsíða 32

Fréttatíminn - 05.07.2013, Blaðsíða 32
Litríkt kaffi beint frá kaffibóndanum Arturo í Gvatemala kaffitar.is Luis Arreaga, sendiherra Bandaríkjanna, mun flytja af landi brott síðsumars eftir þrjú farsæl ár á Íslandi. Sendiherrann þykir ólíkur þeirri staðalímynd sem ríkir um embættismenn og hikar ekki við að klæða sig sem uppvakning og ganga þannig niður Laugaveg, sé það til góða fyrir samskipti Banda- ríkjanna og Íslands. Í sveitinni fyrir austan fjall fékk hann fjárhundinn Brennu sem fjöl- skyldan hefur mikið dálæti á. Fann sál landsins É g hef búið víða um heim og alltaf þegar ég flyt á nýjan stað reyni ég að finna sál landsins. Það tekst þó ekki alltaf en hérna á Íslandi gerðist það þegar ég sá kvik- myndina hans RAX (Ragnar Axelsson), Andlit norðursins,“ segir Luis Arreaga, sendiherra Bandaríkjanna á Íslandi og ber nafn kvikmyndarinnar fram á lýtalausri íslensku. Eitt haustið fór Luis í réttir í Landmannalaugum og fannst það mikil upplifun og að þar hafi hann komist nálægt kjarna þess sem ís- lenskt megi kalla. „Í Landmannalaugum sagði RAX mér ýmsar sögur, til dæmis af fjallkonunginum og hlutverki hans. Þarna var boðið upp á kaffi og kleinur, hestar voru úti við og fjöldinn allur af hundum. Svo voru auðvitað allir í lopapeysum. Þessi reynsla var mjög dýrmæt.“ Luis og Mary, eiginkona hans, hafa eignast góða vini á Íslandi og er einn þeirra Ari Trausti Guðmunds- son jarðfræðingur og gengu þeir félagar saman á Helgafellið á dögunum. Þau hjónin hafa ferðast um allt landið og farið hringveginn nokkrum sinnum, ásamt því að aka yfir Kjöl og Sprengisand og heim- sækja Grímsey og Vestfirði. „Ég reyni að ferðast um landið og spjalla við eins marga og ég get. Það er hluti af starfinu,“ segir Luis. Heimshornaflakkari frá Gvatemala Luis fæddist í Gvatemala en fór átján ára gamall í skiptinám til Bandaríkjanna og heillaðist algerlega af landinu en á þeim tíma var hippamenningin í algleym- ingi. Eftir skiptinemaárið sannfærði Luis foreldra sína um að leyfa sér að flytja til Bandaríkjanna og strax á fyrsta ári sínu í háskóla kynntist hann Mary, eiginkonu sinni. Luis lauk BA og MA gráðum í við- skiptafræði og síðar doktorsnámi í efnahagsþróun. Að námi loknu starfaði Luis í tíu ár sem hagfræðingur hjá ríkisstofnun sem sá um þróunaraðstoð Bandaríkj- anna víða um heim. Hjá utanríkisþjónustunni starfaði hann meðal annars að málefnum Júgóslavíu í upphafi tíunda áratugarins þegar þjóðernisátök geisuðu í landinu. Síðar starfaði Luis á vegum utanríkisþjón- ustunnar á Spáni og í Sviss. „Í Sviss vann ég að mál- efnum flóttafólks stuttu eftir þjóðarmorðin í Rúanda. Bandaríkin veittu þá mannúðaraðstoð til Tansaníu, Rúanda og Búrundi en á þessum tíma voru hundruðir þúsunda á flótta. Bandaríski herinn sendi gögn svo hægt væri að koma upp sjúkrahúsum í borginni Goma en á þessum tíma dóu þúsundir daglega úr kóleru,“ segir hann. Síðar starfaði Luis í Washington, Kanada og í Panama. „Eftir allt þetta flakk fékk ég svo góða umbun – var skipaður sendiherra Bandaríkjanna gagnvart Íslandi,“ segir Luis glaðlega. Kostir og gallar fyrir börn diplómata Luis og Mary eiginkona hans eiga saman þrjú börn og segir hann bæði kosti og galla felast í því að ala börn upp á flakki um heiminn sem diplómat. „Helstu kostirnir eru öll reynslan sem börnin fá. Þau upp- lifa mismunandi menningu og verða veraldarvön og geta tekist á við næstum því hvað sem er eftir að hafa búið í löndum á ýmsum þróunarstigum. Í þessu ferli verða fjölskyldur enn nánari en það er alltaf erfitt fyrstu mánuðina í nýju landi því maður þekkir svo fáa. Maður á kannski í yfirborðslegum samræðum við fólk en fer svo heim og er þar því manni er ekki boðið neitt í heimsókn,“ segir Luis og leggur áherslu á að þess vegna sé svo mikilvægt fyrir þau fjölskylduna að eiga hund. „Það getur verið erfitt fyrir börn að flytja á milli landa og þurfa að yfirgefa vini sína og skilja Luis Arreaga, sendiherra Bandaríkjanna á Íslandi, með hundinum sínum Brennu sem hann fékk hjá vinafólki fyrir austan fjall. Luis segir mikilvægt fyrir börn sem alast upp á flakki um heiminn að eiga hund sem fylgir þeim þegar þau flytja burt frá vinum sínum. Ljósmynd/Hari. Framhald á næstu opnu 32 viðtal Helgin 5.-7. júlí 2013
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64

x

Fréttatíminn

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Fréttatíminn
https://timarit.is/publication/944

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.