Læknablaðið - 01.09.1922, Qupperneq 14
140
LÆKNABLAÐIÐ
hafa þá hælin haft á þessa sjúkl., — en hefir svo mikiS unnist vi'ö a'ð
þeir liföu einu ári lengur sjúkir og hafa þeir ekki smita'S fleiri sökum
þess ? . , , G-H-
Æther viÖ kíghósta. I Lbl. 1920 er sagt frá a'ð æther hafi gefist vei
viö kíghósta (2 ccmt. dælt inn í vööva). Tr. Schönfelder hefir reynt ])etta
á Ullevaal og lætur vel af. Hann dældi 1—2 ccmt. af æther inn í vööv-
ana ofarl. á nates eftir aldri, fyrst dagl. og síðar annanhvern dag. Á flest-
um börnum brá svo við að hóstinn rénaði mjög eftir fáeinar dælingar.
Aðferðina má nota, þó barnið liafi fengið lungnabólgu. — Væri ástæða
til að reyna þetta. G. H.
Er erythema nod. smitandi? Einar Andersen segir frá, að 5 menn hafi
sýkst á sama heimili á nokkurra mánaða bili og hafði kverkaskítur verið
Úndanfari á flestum. — Ekki er það nýtt, að ])essi kvilli sé talinn smit-
andi og ísl. læknar segjast hafa orðið varir við að faraldur sé stundum
að honuixi. Væri vert að veita þessu eftirtekt. undirbúningstíma, smit-
unarhætti og öðrum atvikum, ef einhver vrði áskynja um faraldur. —
(Tidskr. f. d. norske Lægef. No. 8). G. H.
Ræktun þekju. Bandvef og taugavef hefir tekist furöanlega að rækta
i glösurn, og það árum sarnan, en þekju (epithel) lítt eða illa. Nú hefir
Fischer tekist að rækta irisþekju og gerir hann sjer von um, að slík þekju-
ræktun kunni að gefa miklar leiðbeiningar um vöxt og eðli krabbameina.
— (J. of Am. med. Ass., 15. apr.). G. H.
Sótthreinsun. Á siðari árum hefir það veriö mjög vefengt, að sótthr.
íbúða hindraði útbreiðslu næmra sjúkd. í Providence hafa menn margra
ára reynslu fyrir því, að farsóttir hafa alls ekki aukist, þó sótthr. væri
hætt (secondary cases). Síðan 1913 hefir ekki verið sótthr. eftir skarlats-
sótt (og fleiri sjúkd.) í Nevv York. Það eru sjálfir sjúklingarnir, sem smita
og sýklaberar, síður dauðir munir. - (J. of Am. med. Ass., 15. apr.). G. H.
Berklaveiki hjóna. Tillisch rannsakaði 1152 hjón, þar sem annað vrar
berklav. — 85 sinnum reyndist hitt hjónanna einnig berklav. (7.4%), en
af þessum 85 voru likindi til að 13 hefðu smitast í æsku en 72 í h j ó n a-
fc a n d i n u s j á 1 f u og þá á fullorðins aldri. — (J. of Am. med. Ass.,
15- apr.). G. H.
Sarcoma. Peyron (Paris) hefir rannsakað fuglasarcom. Æxli þessi má
transplantera clýr af dýri. P. fann, að frumulaus safi úr æxlunum, síað-
ur gegnum sýklasiu nægði til að smita dýrin. Einnig blóðið var smitandi.
Læknafjöldi. I Þýskalandi kemur nú einn læknir á 1670 íluia og þykir
mikilstil of mikið. í U. S. 1 á 726 íbúa. — ísland kemst bráðlega fram
úr þeim, ef alt fer sem á horfist. - (J. of Am. med. Ass., 1. apr.). G. H.
Ónæmi ungbarna gegn mislingum. v. Pirquet skrifar um, að það stafi
af varnarefnum, sem séu i móðurmjólkinni, ef móðirin hafi haft misl.
Sönnun hans fyrir þessu er reynslan á í s 1 a n d i. Hér hafi ungbörnin
íengið misl. eða fæðst með þeim, ef móðirin sýktist og hafði ekki áður
fengið veikina. — (J. of Am. med. Ass., 22. apr.). G. H.
Ulcus ventriculi et duodeni. Um meðferð þess skrifar A. D. Bevan:
Af ulcussjúkl. má lækna um 90% með lyfjum og matárhæfi, um 10%,
sem ekki fá fullan bata, þurfa handlæknisaðgerða. — Aðalatriðin í með-
ferðinni eru: 1) Rúmlega og alger ró. 2) Neutralisation á fríum sýrum
í maganum. G. H.