Læknablaðið - 01.01.1923, Blaðsíða 24

22 LÆKNABLAÐIÐ
yfir íslandi er frá 25. febr. 1824. Eru skyldur hans og störf þar talin upp
í 32 greinum, og voru aöallega þessi:
1. Aö vitja sjúkra, veita almenningi leiðbeiningar í matarræði og öllu
því, er gat stuðlað til þess að fyrirbyggja sjúkdóma og útrýma þeim.
2. Að vera viðstaddur, ef þess var kostur, allar líkskoðanir.
3. Að skoða Ivfjabúðir ásamt hlutaðeigandi héraðslækni.
4. Að hafa umsjón með ljósmæðrum, og sjá um að störfum þeirra væri
gengt á sæmilegan hátt.
Eins og gefur að skilja er verksvið landlæknis nú á dögum orðið nokk-
uð annað. En i fáum orðum má svo heita, að landlæknisembættinu fylgi
s.tjórn allra heilbrigðismála landsins.
Allir þeir, er hafa lækningaleyfi, eru háðir eftirliti landlæknis. Hann á
að gæta þess að læknar haldi öll ákvæði í heilbrigðislöggjöf landsins, og
han.11 getur heimtað af þeim þær sjúkdómsskýrslur, er hann telur nauð-
synlegar, og landlæknir getur til bráðabirgða svift lækni lækningaleyfi.
Lög um lækningaleyfi 11. júlí 1911.
Landlæknir er kennari yfirsetukvennaskólans í Reykjavík. Lög um yfir-
setukvennaskóla í Reykjavík 22. okt. 1912. Hann semur og reglugjörö
um skyldur vfirsetukvenna og gjöld fyrir aukaverk þau, er þær inna af
íiendi. Yfirsetukvennalög 22. okt. 1912.
Stjórnarráðið getur í samráði við landlæknir fyrirskipað almenna bólu-
setningu um land alt, og landlæknir semur reglugjörð um opinberar bólu-
setningar og bóluskoðanir. Lög um bólusetningar 27. sept. 1901.
'Landlæknir er í stjórn spitala handa holdsveikum mönnum. Lög um
útbúnað og ársútgjöld spítala handa holdsveikum mönnum 4. febr. 1898.
Hann hefir á hendi yfirstjórn geðveikrahælisins á Kleppi ásamt öðrum
manni, er stjórnarráðið skipar, en undir eftirliti stjórnarráðsins. Reglu-
gjörð um afnot geðveikrahælisins á Kleppi 14! febr. 1908.
Landlæknir tekur á móti skýrslum frá læknum og býr til fyrirmyndir
að eyðulilöðum undir þær. Sjá t. d. lög um dánarskýrslur 11. júlí 1911.
Landlæknir tekur þátt í sanmingu gjaldskrár um borgun fyrir störí
héraðslækna. Lög um skipun læknishéraöa o. fl. 16. nóv. 1907.
Landlæknir hefir ýms mjög áríðandi og ábyrgðarmikil störf á hendi
samkvæmt lögum um varnir gegn útbreiðslu næmra sjúkdóma 1907. Hann
á að sjá um og ákveða hverjar varnir skulu viðhafðar gegn útbreiðslu
sjúkdómsins, og þá er mikil hætta vofir yfir, skal landlæknir sjálfur fara
þangað sem sjúkdómurinn gengur, til eftirlits. Ennfremur ber honum að
vera á varðbergi jiegar hætta er á að næmir sjúkdómar berist til lands-
ins frá útlöndum.
Af störfum þeim sem að framan eru talin eru flest þannig, að vel má
leggja þau undir stjórnarráðið, en hinsvegar sum þeirra þess eðlis og svo
umfangsmikil, að varla er forsvaranlegt að leggja þau á herðar eius
manns. Er hér sérstaklega átt við þær ráðstafanir, sem þarf að gera, þegar
nættulegar og næmar sóttir ganga um landið eða þegar verja þarf þjóð-
ina fyrir pestum er geta borist til landsins frá útlöndum. í þessum tilfell-
um er tryggilegra, að ráðin séu í höndum fleiri manna, því betur sjá augu
en auga. Þá er og að gæta þess, að eitt af aðalstörfum landlæknis var
eftirlitið með lvfjabúðum landsins, en nú er þessum starfa létt af land