Læknablaðið - 01.05.1923, Qupperneq 11
LÆKNABLAÐIÐ
73
tilkall til aukalæknislaunanna og fjárhagsnefnd Vestmannaeyja hefir einnig
fallist á, að hlita úrskurði gerðardóms.
Gerðardómurinn lítur svo á, að mjög hafi verið misráðið, að Páll Kolka
lét praksis í hendur Arna Vilhjálmssyni og hann tók við henni, þótt ósani-
mála væru l>eir um aðalatriðið, launamálið.
Kjör Arna Vilhjálmssonar hjá Páli hafa verið þau, að Árni hefir gengið
inn í praksis 'Páls, gegn því, að taka á leigu íbúð hans og innanstokksmuni
fyrir 200.00 krónur á mánuði og varðveita aukalæknisstöðuna.
Læknavikarar liér á landi hafa hingað til verið mjög kröfuharðir. Nú mun
svo vera, þá er héraðslæknar fá vikar, að þeir verði að greiða honum full
byrjunarlaun emhættisins, alla praksis og venjulega 10% af meðalasölu. Húsa-
leiga vikarsins er venjulega mjög hófleg og afnot af áhöldum læknisins ókeypis.
Að því er gætandi. að' i flestum héruðum eru embættislaunin mikill hluti
læknisteknanna.
Samanliorið við þessi kjör, hafa kjör Árna Vilhjálmssnar verið verri en
gerist, ekki síst þegar tillit er tekið til þess, að Árni Vilhjálmsson er eklri
kandidat en Páll Kolka og hefir tveggja ára spítalanám erlendis að bakí sér,
en þó verður á það að líta, að hjá aukalækni Vestmannaeyja er praksis aðal-
tekjustofninn. Samt lítur dómurinn svo á, að Árna Vilhjálmssyni heri enginn
réttur til aukalæknislaunanna, vegna þess, að báðir málsaðiljar viðurkenna, að
Páll Kolka hafi strax frá upphaíi neitað að láta nokkuð af hendi af föstu
laununum.
Aftur á móti þykir gerðardóminum sanngjarnt, að Páll Kolka bæti kjör
Árna Vilhjálmssnar svo, að liann gefi honum eftir að minsta kosti helming
þeirrar húsaleigu, sem ákveðin var.
Viðvíkjandi úrskurðarkröfum Páls Kolka skal tekið fram:
ad. 3. Gerðardómurinn teknr umsókn Árna Vilhjálmssonar, um aukalæknislaunin,
án vitundar Páls Kolka alveg óviðeigandi, þrátt fyrir það, þótt á orði lægi, að
hæjarstjórn mundi fella niður launin.
ad. 4. Báðum, málsaðiljum kemur saman um, að vikariatið hafi átt að standa eitt
ár, og þykir rétt. að svo haldist, en úrskurð um frekari dvöl Arna Vilhjálms-
sonar i Vestmannaeyjum vill dómurinn ekki fella, og finst ástæðulaust. að
gera honum getsakir um, að hann mnni ekki fylgja fyrirmælum cod. eth.,
en þar er talað unt eitt ár, en ekki tvö, eins og Páll Kolka krefst.
ad. 5. Gerðardómnrinn leggur það til, að læknar geri ávalt meö sér skriflegan samn-
ing, þá er einn gerist vikar annars, en álítur codex ethicus sjálfsagðan grund-
völl undir læknisleg viðskifti allra íslenskra lækna.
ad. 6. 7. cg 8. Gerðardómurinn álitur, að þessi atriði geti alls ekki heyrt undir sitt
verksvið.
Með skírskotun til þess, sem á undan er skrifað, fellir gerðardómur Læknafélags
íslands svohljóðandi
úrs kurð:
Ákveðin laun aukalæknis Vestmannaeyja um tímabilið 1. júlí 1922 til jaínlengdar
1923 skuln goldin Páli lækni Kolka.
G: Magnússon, Guðm. Thoroddscu,
formaður dómsins. ritari.
Qunnlangur Claesscn.
Sœm. Bjarnhjeðinsson.
Matth. Einarsson.