Læknablaðið - 01.12.1925, Blaðsíða 12

i78
LÆKNABLAÐIÐ
nægilega ákveöin fyrirfram íyrir hvern dag, og ræSutxmi ekki svo tak-
markaöur sem skyldi; þó hafa Læknaþingin átt góSunx fundastjóra á
aS skipa. Stjórn Lf. ísl. hefir hliöra'8 sér hjá aö sjá um veisluhald í sanx-
bandi viö Læknaþingin. Viö læknaþing eidendis þykir jafn sjálfsagt, aS
stjórnin annist um samkvæmi, sem önnur mál er þingiö varSar; er þaö
ákveöiS og auglýst meö löngum fyrirvara jafnt og önnur dagskrármál.
í Rvík hefir Læknafél. Rvíkur bætt ixr þessu, en á Akureyri hringlaöi
félagsstjórnin fram og aftur í þessu máli, svo vandasamt sem þaö er;
endirinn varö sá, aö læknarnir konxu aldrei saman sér til glaðnings, og
undruöust erlendir þátttakendur Akureyrarþingsins, sem von var, slíkt
sinnuleysi. Annars hygg eg, aö læknar minnist meö ánægju fundarins
á Akureyri.
Hingaö til hefir veriö’boöaö til fundar í Læknafél. íslands á ári hverju,
enda er svo til ætlast í félagslögunum. En vegna undanfarinnar reynslu er
eölilegt aö hugleiöa, hvort ekki væri heppilegra aö h a f a L æ k n a-
þ i n g i n a n n a ö h v e r t á r, en vanda sem best til þeirra. Tvívegis
hefir fundi verið aflýst; í annaö skiftiö aö heita má fyrirvaralaust. Þetta
má aldrei koma fyrir aftur. Ef héraöslæknar, sem konxa langt aö, eiga
á hættu aö veröa fyrir gabbi, má ekki búast við mikilli aSsókn af þeim
framvegis. Hafi Læknaþingiö verið auglýst, veröur þaö aö fara franx. En
spurningin er, hvort Læknafél. íslands hafi nokkur þau mál meö hönd-
um, er krefjist fundar á ári hverju.
Þau mál, er halda læknunum sanxan í Læknafélagi Islands, eru fjár-
hags- og launamál. Félagið er fyrst og fremst stéttarsanxtök, enda hefir
áhugi læknanna íæynst mestur þegar launamálin voru á döfinni. Þá hefir
félagið og gengist fyrir samrannsóknum lækna, og fræðandi erindi hafa
verið flutt. Ennfremur hafa ýms heilbrigðismál verið rædd, og samþykt-
ir og áskoranir afgreiddar til heilbrigöisstjónxar. Þótt nxörg af þessum
málefnum séu þörf, og veröi aö ræöast af læknum, ber enga nauðsyn til
aö kalla sanxan lækna hvaðanæfa af landinu á hverju ári til skrafs og
ráöageröa, enda heimila félagslögin, aö aukafundir veröi haldnir ef nokkr-
ir læknar óska þess. Ef Læknaþingin væru háö annaö hvert ár nxætti
Ixúast við, aö stjórn félagsins gæti vandaö vel allan undirbúning, og hygg
eg, að aðsókn héraðslækna yröi engu minni en átt hefir sér stað undan-
fariö. ' ' G. Cl.
Lækningabálkur.
Hypertrofia prostatae.
Hypertrofia prostatae er töluvert tíö hjá mönnurn, sem komnir eru uni
sextugt og þar yfir, en oft gerir hún ekki vart viö sig, eöa þá að sjúk-
dómseinkennin, sem hún veldur, eru svo lítilfjörleg, aö mönnum þykir
ekki taka því, að leita læknis þess vegna. Aðgerðir lækna viö hypertrofia
prostatae verða því aðallega að fara eftir sjúkdómseinkennunum, en ekki
eftir því hvort stækkunin er meiri eöa minni. Þaö getur verið mikil þörf
a aö gera viö lítilli stækkun á prostata, og stóra prostata getur lækn-