Læknablaðið - 30.12.1943, Blaðsíða 15

LÆKNABLAÐÍt)
Einkennin hafa staSiö frá il/>
ári upp í 20 ár eöa að meðaltali um
8 ár og eru oftastnær mjög sér-
kennandi magasárs einkenni.
Magasýrurnar eru einkennilega
líkar í öllum tilfellum, eölilegar en
þó í lægra lagi, vessamagniö er þó
mismikið og fer þaö aðallega eftir
tæmingu magans. Stundum kemjr
óbundin saltsýra fram aftur, siöar
i sjúkdómnum, þótt hana hal’i
vantað áður og er það mjög vill-
andi fyrirbrigði.
Tæmingarhindrun (retention) er
talsverð, eða mikil, í 5 tilferhim.
Smáblæðingar íinnast í öllum
tilfellum, nema einu (nr. 3), en
vantar þó oft í byrjun, eða hverfa
um hríð við lyflæknismeðferð.
Röntgenskoðun hefir ekki gefið
ákveðinn grun uni krabbamein í
neinu tilfellanna (en aftur á móti
að minnsta kosti í öðru magasárs-
tilfellanna).
Nische., oftast stór, og einu sinni
með loftbólu (Gipfelblase) fannst í
4 tilfellum, grunur um juxta-pyl-
oriskt sár í einu (sárið var aftan-
vert á curv. minor), lárétt skugga-
rák ofarlega í cardia (retention í
sárinu), sem þó ekki vakti athygli
fyrr en eftir á, í einu tilfelli. í
tveim tilfellum sáust engin merki
sárs (að vísu ekki nema einu sinni
athugað og nokkuð snemma í sjúk-
dómnum) og einn sjúklinganna var
ekki röntgenmyndaður. Báðir
magasárssjúklingarnir voru með
stóra nische.
Gastroscopia var aðeins gerð i
einu tilfellanna (nr. 6) en gaf ekki
öruggar upplýsingar um eðli sjúk-
dómsins.
Almenna ástandið svo sem holda-
far, megrun, útlit, blóðstyrkleiki
o. s. frv., bennti ekki sérstaklega
á malignitet í neinu tilfellanna.
heldur ekki blóðsökk þegar það
var athugað.
ÍÓ5
Árangur lyflæknismeðferðar var
oftast nokkur, eða góður framan
af sjúkdómnum, þegar hún var
reynd, nema í einu tilfellinu.
Eftii'tektarvert er það hvernig
sjúklingurinn nr. 8 fitnar um 5/2
kg. við lyflæknismeðferð, og blóð
og sökk helzt eðlilegt þrátt fyrir
krabbamein á háu stigi.
Stærð sára þessara 9 ulcus-canc-
er sjúklinga var sem næst 2—4 cm.
í þvermál í 7 tilfellum en hjá 2
l'annst tumor.
Lífdagar þeirra 7 sjúklinga er
losaðir voru við meinsemdina, með
skurðaðgerð, voru 13/4—21 ár, eða
að meðaltali 6/2 ár, eftir skurð-
aðgerð. Aðeins einn, ulcus-cancer
sjúklinganna, er á lífi og við góða
heilsu eftir rúm 8 ár.
Að öllum líkindum er hér um
primær cancer að ræða í flest öll-
um tilfellunum, undantekning er
þó sennilega hjá 110. 7 og 110. 9 og
ef til vill no. 1.
Þessir 9 ulcus-cancer sjúklingar
eru allt sjúklingar er eg hefi stund-
að sjálfur og samsvara um 7/2%
þeirra magasárssjúklinga er ég
hefi gjört skurðaðgerð á, ef frá
eru dregin öll sár er sátu i eða
mjög nálægt pylorus (auk skeifu-
garnasára).
Nú veit ég eigi um örlög allra
þessara magasárssjúklinga minna
og því miður hafa smásjárathug-
anir á sárunum stundum fallið nið-
ur, af ýmsum ástæðum, því má
reikna með því, að tala ulcus-cancer
sjúklinga i þessum hópi sé raun-
verulega nokkru hærri. Nú er al-
mennt talið að um 10—12% allra
magasára séu eða verði illkynja
svo að þessar litlu tölur minar ættu
því að vera í allgóðu samræmi við
reynslu annara.
Flestir læknar sem vakið liafa
athygli á illkynja magasárum í
seinni tíð, eru á einu máli um það,