Læknablaðið - 01.03.1955, Blaðsíða 8

18
LÆKNABLAÐIÐ
Guðmundur K. Pétursson
bauð fundarmenn velkomna til
Akureyrar og bauð fyrir hönd
spitalastjórnar til kvöldverðar
á sjúkrahúsinu. En Læknafé-
lag Akureyrar kvað liann hiðja
fundarmenn að jiiggja veiting-
ar næsta dag að loknum fundi.
Þá flutti formaður skýrslu
þá er hér fer á eftir:
Skýrsla formanns.
13 stjórnarfundir voru haldn-
ir á árinu.
Arið 1953 fékk stjórn félags-
ins 11 hifreiðir til þess að út-
hluta læknum utan Reykjavík-
ur. Læknum mun nú kunnugt
hverjir fengu þessar hifreiðir,
en þess er vert að geta hér að
einn þessara lækna, Stefán
Haraldsson, fór utan til fram-
haldsnams. Skilaði hann þá
stjórn félagsins innflutnings-
og gjaldeyrislevfinu og var það
látið ganga til eftirmanns Iians
í héraðinu. Halldór Arinbjarn-
ar skilaði einnig félaginu hif-
reið sinni þegar hann fór utan.
Þá bifreið fékk Úlfur Ragnars-
son héraðslæknir.
í febrúar s.l. var rætt við
innflutningsskrifstofuna um
bifreiðaþörf lækna. Var talið
líklegt að læknum yrði gerð
einhver úrlausn og skvldi
senda umsóknir sem fvrst til
skrifstofunnar. Höfðu þá borizt
11 umsóknir frá læknum utan
Reykjavíkur og varð það að
ráði að félagið óskaði eftir 14
hifreiðum. Til frekari árétt-
ingar ræddi formaður félags-
ins þetta mál einnig við við-
skiptamálaráðherra og tók
hann málaleitan félagsins vin-
samlega. Var nú húizt við á-
kveðnu svari i lok aprílmán-
aðar, en það er ókomið enn.
Ilafa L. I. og L. R. haft sam-
flot í bifreiðamálinu og skiptzt
á að hnippa í innflutnings-
skrifstofuna, en án árangurs.
Þessi dráttur er lítt skiljanleg-
ur og mjög hagalegur, en veg-
ir þess opinhera eru órannsak-
anlegir.
Fyrir rúmu ári óskaði stjórn
L. í. eftir samningi við trygg-
ingarfélögin varðandi skaða-
bætur til lækna fyrir afnota-
missi af bifreiðum þeirra með-
an þær eru til viðgerðar vegna
tjóns.
Sjóvátryggingarfélag íslands
hefir eitt svarað þessari mála-
leitan. Telur félagið að aldrei
muni liafa verið um það deilt
að læknar ættu rétt til slíkra
hóta, ef vissum skilyrðum væri
fullnægt. Þessi réttur komi því
aðeins til greina „þar sém ann-
ar bifreiðaeigandi á sök á
tjóninu.“ Um þetta megi oft
deila og sé því nauðsvnlegt að
gefa nákvæma skýrslu um það,
hvernig tjónið har að liöndum
og þá helzt með lögreglurann-
sókn. Auk þess þarf að sanna
hve mikið tjón læknir hefir
hiðið við það að missa bifreið
sína úr notkun og verður það