Læknablaðið - 01.03.1962, Qupperneq 65

LÆKNABLAÐIÐ

Fundargerð
aðalfundar L.R. 1960
Aðalfundur Læknafélags
Reykjavíkur (L.R.) 1960 var
lialdinn 9. marz í fyrstu kennslu-
stofu Háskólans.
Formaður, Arinbjörn Ivol-
beinsson, setti fundinn kl 20.30
og stjórnaði honum.
Eftir lestur fundargerða lýsti
formaður fundinn lögmætan.
Hófust því næst aðalfundarstörf.
1. Formaður flutti skýrslu
um störf félagsins á síðasta
starfsári. Fara helztu atriði
skýrslunnar liér á eftir:
í byrjun starfsárs var tala fé-
lagsmanna 189.
Á árinu bættust við 10 nýir
félagsmenn, þrír létust og einn
var strikaður af skrá vegna van-
skila á félagsgjöldum. Tala fé-
lagsmanna i lok starfsárs var
195, og vo.ru 144 þeirra gjald-
skyldir. Hafa þeir allir greitt
félagsgjöld.
Haldnir voru 10 félagsfundir,
þar af einn um hagsmunamál.
Flutt voru 11 erindi, eitt þeirra
af erlendum lækni. Stjórn og
heimilislíf. Sjö voru börn þeirra.
Heimilinu var stjórnað af ráð-
deild, enda gefur það auga leið,
að þess hefur ekki verið van-
þörf í fámennu og fremur tekju-
rýru læknishéraði. Það þarf liag-
sýni til þess að koma fram sjö
börnum og senda þau siðan flest
eða jafnvel öll á skóla og manna
þan vel. Einkum verður þella
kostnaðarsamt, ef senda þarf
börnin að heiman til heimavist-
ar í önnur bvggðarlög eða til
langdvalar að heiman á öðrum
samsvarandi stöðum. Þrátt fyrir
þetta, er sagt, að lijón þessi Iiafi
verið vel stæð. Ég býst við, að
sumu öðru fólki myndi ganga
illa að leika það eftir. Þrýr svnir
þeirra gengu langskóla- eða há-
skólaveg með góðum árangri.
Einn þeirra er læknir i Vestur-
heimi og orðinn þar prófessor.
Þorbjörn læknir var sjálfur
mesti reglumaður, og er ekki
að efa það, að hann hefur ver-
ið góður og samvizkusamur
emhættismaður, eins og hann
var í viðskiptalífinu við menn
yfirleitt. Ellin hafði sótt liann
nokkuð heim síðustu árin. Sjón
hans hafði lengi verið eitthvað
gölluð. og nú var heyrnin mjög
tekin að sljóvgast. Fleira kom
til, sem varð þess valdandi, að
hann var mjög litið á ferli úti.
Upp á síðkastið hélt hann sér
við rúmið að mestu, að sögn
kunnugra.
Sigurmundur Sigurðsson.