Læknablaðið - 01.09.1962, Side 36

110
LÆKNABLAÐIÐ
lag, sem gildir i dag, kemur að
sjálfsögðu fram veruleg hækk-
un á þeirra störfum, og er þar
um að ræða leiðréttingu á
margra ára misskilningi.
Ódýr lœknisþjónusta.
Otlendingar hafa haft orð á
því, að það eina, sem sé ódýrt
á Islandi, sé læknisþjónusta.
Heimilislæknisþjónustan kost-
aði samkvæmt síðustu samning-
um við Sjúkrasamlag Heykja-
víkur um 8 milljónir á ári. Átta
milljónir virðist nokkuð stór
upphæð, en þegar miðað er við
livaða þjónusta hér er og hve
mörgum veitt, þá er þetta ótrú-
lega lág tala og raunar langt
fyrir neðan kostnaðarverð. 1 því
sambandi má aðeins geta þess,
að kaupmenn, sem reyndar liafa
mjög lága verzlunarálagningu
hér, fá 10,9 milljónir á ári fyrir
það eitt að afgreiða til bæjar-
húa Reykjavíkur sígarettur og
aðrar tóbaksvörur, en alls eyða
Reykvíkingar í sígarettur og tó-
baksvörur 86 milljónum. Vegna
þess að Reykjavík er að verða
stórborg, þá eru þessar lieildar-
tölur háar. Læknisþjónustan er
smávægilegur útgjaldaliður fyr-
ir borgarana, þegar hún er bor-
in saman við ýmsa aðra þjón-
ustu.
Iðgjöld S.R. hefðu þurft að hœkka
um 5—9 kr. á mánuði.
Ef gengið hefði verið að öll-
um óskum lækna varðandi
heimilislæknisþjónustuna, hefði
sá hluti sjúkrasamlagsiðgjalda,
sem sjúklingar greiða sjálfir,
þurft að hækka um tæpar 5
krónur á mánuði. Ef jafnframt
liefði verið gengið að öllum ósk-
um lækna varðandi sérfræði-
þjónustu, hefðu sjúkrasamlags-
iðgjöld þurft að hækka um rúm-
ar 9 krónur á mánuði. Að sjálf-
sögðu hefðu greiðslur frá rílci
og bæ einnig þurft að hækka
nokkuð, en þessar greiðslur all-
ar liefðu numið á mann rúm-
lega verði eins sígarettupakka
á mánuði.
Unnt er að tryggja lœknisþjónustu
á frjálsum tryggingamarkaði.
Af þessu er augljóst, að mjög
auðvelt er að tryggja þessa þjón-
ustu á frjálsum tryggingamark-
aði með iðgjöldum, sem engum
yrði um megn að greiða. Þessi
mál eru í athugun, og mun
verða skýrt frá niðurstöðum
siðar.
Engin grunnhœkkun á gjaldskrá
L.R. fyrir almenna læknishjálp.
Fyrsta október byrjar frjáls
praxis lijá læknum í Reykjavik.
Það skal lögð áherzla á það, að
þeir taxlar, sem almennir lækn-
ar vinna eftir, fela ekki í sér
neina grunnhækkun frá þeirri
gjaldskrá, sem gilt hefur fyrir
Læknafélag Reykjavikur. Gjald-
skráin er samþykkt á aðalfundi
Læknafélags Reykjavíkur i
marz 1959, og var hún miðuð