Læknablaðið - 01.09.1962, Qupperneq 37

LÆKNABLAÐIÐ
111
við verðlag, sem gilti í nóvem-
ber 1958. Eftir henni liafa ver-
ið verðlögð læknisstörf unnin
utan trygginga frá því í marz
1959. Gjaldskrá þessi hefur ver-
ið reiknuð til samræmis við
hækkun á verðlagi og kaup-
gjaldi frá nóvember 1958, en
alls engin grunnhækkun verið
gerð. Við viljum því taka sér-
staklega fram, að það er alger-
lega rangt, að læknar iiafi í sam-
handi við þetta nýja fyrirkomu-
lag hækkað taxta sinn fyrir al-
menna heimilislæknishjálp, og
einnig mun óhætt að fullyrða,
að þessir taxtar eru lægri held-
ur en tíðkast meðal nokkurra
annarra menningarþjóða. I ráði
er hins vegar, að sérfræðingar
hækki taxta sína, sem nemur
20% grunnhækkun frá nóv.
1958. Byggist þetta á því, að
sérfræðingar telja lágmarks-
gjaldskrá úrelta og of lága,
vegna þess að kröfur um sér-
fræðiþjónustu liafi verulega
hreytzt og farið vaxandi.
Verður dýrt að tala við lœkni
eftir 1. október?
Minnsta viðtal á lækninga-
stofu í hinum frjálsa praxis
kostar 10 krónum meira heldur
en venjuleg afgreiðsla hjá hár-
skera eða 40 krónur. Viðtal fyr-
ir almennt læknisviðtal með
skoðun mun kosta 60 krónur
eða svipað meiri háttar af-
greiðslu hjá rakara. Mun óhætt
að fullyrða, að svo lágir lækna-
taxtar muni ekki þekkjast í
nokkru öðru landi. Það skal
einnig tekið fram, að gjaldskrá
sú, sem notuð hefur verið frá því
i marz ’59 um alla þá almennu
læknishjálp við sjúklinga, sem
ekki hafa verið í samlagsrétt-
indum, verður aðeins samræmd
verðlagi og kaupgjaldi. Sama er
að segja um gjald fyrir vitjanir,
á þvi verða engar grunnhreyt-
ingar, og er það 110 krónur.
Til samanburðar má geta, að
leigubílstjórar munu taka fyrir
svipaða ferð eins og læknisvitj-
un, um 45 krónur, en þá ber
þess að gæta, að ef læknir kaup-
ir nýjan amerískan híl af ódýrri
gerð, þá borgar hann fyrir hann
320.000.00 krónur, en leigubíl-
stjóri borgar fyrir sams konar
híl 270.000.00 krónur. Einnig
er rétt að vekja atliygli á þvi,
að nám leigubílstjórans er 1—2
mánuðir, en læknisins 16 ár.
Synjað um gerðardóm.
Þá hefur verið á það minnzt,
að læknafélagið liafi synjað um
að ncfna mann í gerðardóm.
Þessu atriði til skýringar skal
tekið fram: Gerðardómur get-
ur eingöngu fjallað um launa-
deilur, en ekki deilur, sem fjalla
um skipulagshreytingar. Eins og
áður er getið, lætur nærri, að
70—80% af þessari deilu sé
skipulagsbreyting, en 20—30%
sé hreint launamál. Það þótti
með öllu ófært að leggja þenn-
an litla hlut deilunnar í gerðar-