Læknablaðið - 01.03.1964, Blaðsíða 48

22
LÆKNABLAÐIÐ
hið elzta þriggja ára. Lagður
var brjóstkeri með sísogi hjá
fimm þessara harna. Hjá elzla
harninu var slíkt ekki gert, en
aftur á móti endurteknar
hrjóstholsástungur. Öll þessi
hörn lifa, að því er hezt er
vitað, án nokkurra eftirkasta.
Nú skulu rakin aðalatriðin
úr sjúlcrasögu tveggja þessara
harna.
I. Þriggja vikna stúlka var
lögð inn i janúar 1959. Hafði
hún veikzt fimm dögum fyrir
komu hingað og var með ó-
værð og 38° hita, sem liækkaði
fljótlega upp í 39°. Læknir leit
á barnið og taldi, að um
lungnakvef væri að ræða, og'
gaf sjúklingi penicillín og
streptomycin tvisvar á dag.
Hiti lækkaði nokkuð, en fór
aldrei niður fyrir 38°. Nóttina
fyrir komu hingað versnaði
ástand sjúklings snögglega.
Hann fór að hósla með slím-
uppgangi, og hiti hækkaði upp
i 40.5°. Litarháttur varð grá-
fölur, og sjúklingur virtisl fá
lcrampa.
Sjúklingurinn var fyrst flutt-
ur á Landakotsspítala. Rönt-
genmynd tekin þar leiddi i ljós
vökvaloftbrjóst hægra megin
með mikilli tilfærslu á mið-
mætinu til vinstri.
Við komu á barnadeikl
Landspítalans sama dag var
litarliáttur grár, öndun grunn
og hröð 72/mín., æðasláttur
148/mín. Við hlustun heyrðust
slímhljóð yfir hægra lunga og
veikluð öndun yfir þvi öllu. Á
röntgenmvnd, tekinni þegar
eftir komu, sást loft og vökvi
í liægra brjóstholi, en engin
tilfærsla á miðmætinu, enda
liafði skömmu áður verið tæmt
úl mikið loft og' gröftur með
grófri nál. Lagður var brjóst-
keri með sísogi, sem stúlkan
hafði í þrjár vikur. Var þá á-
stand lungna orðið golt. Seinna
fékk hún eyrnabólgu með
graftarútferð úr báðum eyrunl.
Vegna þess og lélegs næringar-
ástands eftir veikindin lá hún
í þrjá mánuði á deildinni.
II. Fjögurra mánaða stúlka,
lögð inn í ágúst 1961. Hafði
hún iiaft nefrennsli frá fæð-
ingu, en annars verið hraust og
hafði þrifizt vel, þar lil mán-
uði áður en hún kom á deild-
ina. Þá fékk hún kvef og hita,
tæplega 40°, og var talið
Iungnabólga.Varð hún hitalaus
eftir eina viku og virtist þar á
eftir frísk, en hafði áfram-
haldandi hósta og slímupp-
gang.
Tveimur dögum fyrir komu
á deildina veiktist sjúklingur-
inn á nýjan leik með hita,
rúmlega 39°, og þurrum hósla.
Öndun varð áberandi hröð og
stynjandi, gráturinn kraftlaus.
Sjúklingurinn var óvær og lé-
legur að drekka. Fyrsta skoð-
un er orðuð svo m. a.: „Fár-
veik, gráföl og cyanotisk á