Læknablaðið - 01.02.1967, Síða 65

LÆKNABLAÐIÐ
33
í læknastarfsliði sjúkrahúsanna er séð fyrir skemmri stöðum
til handa læknum, sem þurfa reynslu og nám á .sjúkrahúsi til
að fá lækningaleyfi eða til annarra styttri námsdvala. Séð er
fyrir „part-time“ vinnuaðstöðu fyrir heimilislækna.
I skýrslu Platt Committee segir:
„Engin viðurkennd skýrgreining er fyrir hendi á þvi, hvað er ráð-
gefandi sérfræðingur (consultant). Með almennum orðum er slíkur
sérfræðingur maður, sem skipaður hefur verið af sjúkrahúsyfirvöldum
vegna hæfni, prófa, þjálfunar og reynslu. Honum er ætlað að taka
á sig ábyrgð á rannsókn og/eða meðferð á sjúklingum í einu eða
fleiri sjúkrahúsum og er óháður eftirliti annarra í læknisfræðilegu
tilliti.
Ráðning slíks manns getur farið fram að gefnu ráði nefndar, sem
að mestu er skipuð læknum eftir settum reglum yfirvalda. Slíkar
ráðningar eru fyrir þau sjúkrahús, sem taka til meðferðar sjúklinga,
sem haldnir eru sjúkdómum, er ekki falla í verkahring heimilislækna.
Vinna sú, sem slíkur .sérfræðingur má yfirfæra á aðstoðarmenn, fer
eftir reynslu og hæfni aðstoðarmannanna. Er sjálfur sérfræðingurinn
dómari um þessi atriði, og ber honum að gera sér ljóst, að ábyrgð
hans er hin sama, þótt hann kveðji sér til aðstoðarmenn.“
Þessari lýsingu fylgir viðbót úr 47. grein bæklingsins, og greinir
hún nánar frá starfsreglum viðvíkjandi ofangreindri sérfræðingsvinnu.
Samkv. því eru höfuðatriðin um starf sérfræðingsins svo sem hér fer
á eftir:
1. Allir sjúklingar, sem njóta sjúkrahúsþjónustu, eiga að vera
undir um.sjá sérfræðinga 'í grein eða greinum, sem varða með-
ferð hvers sjúklings. Skulu þeir bera ábyrgðina á umönnun
sjúklingsins og þeirri lækningu, sem hann þafnast.
2. Skyldur sérfræðingsins takmarkast ekki við fyrirfram ákveðinn
vinnutíma. Auk hins reglulega vinnutíma hans ber hann óum-
flýjanlega og varanlega ábyrgð á öllum sínum sjúklingum og á
öllum tímum. Þetta á við um sjúkrahússjúklinga og utanspítala-
sjúklinga og bæði um venjuleg tilfelli og neyðartilfelli.
3. Læknar, sem eru neðar sérfræðingi að tign, eiga að vinna sem
aðstoðarmenn við að rækja skyldustörf hans. Hve mikið af slík-
um skyldum eru lagðar á herðar aðstoðarmanna, er breytilegt
eftir sérgrein og sjúkrahúsdeildum og er einnig háð aldri og
reynslu þeirra lækna, sem eru til að aðstoða sérfræðinginn.
Persónubundin heildarábyrgð sérfræðingsins helzt þó óbreytt
þrátt fyrir tilkvaðningu aðstoðarmanna.
4. Sá tími, sem sérfræðingurinn helgar hverju sjúkrahúsi, á að
vera nægur, .svo að ofangreindar skyldur séu inntar af hendi.
Brezku tryggingarnar (N.H.S.) hafa takmarkað mjög fjölda
" ,,consultanta“. Þeir, sem hafa komizt í slíkar stöður, oft eftir lang-
an starfstíma, hafa þótt fá of mikil völd og of margar skyldur.
Yngri sérfróðir læknar hafa átt erfitt uppdráttar. Þeim hefur
þótt „consultant“ vera í ýmsu sviplíkur yfirlækni á þýzk-
skandinavíska vísu. Fjöldi þeirra hefur ekki viljað una