Læknablaðið - 01.06.1970, Blaðsíða 51
LÆKNABLAÐIÐ
93
fram í námskeiðum, sem standa í tvö ár, fyrri hluti annað árið og
síðari hluti næsta ár. Kennslan miðar einkum að því að fullnægja kröf-
um, sem gerðar eru til BA-prófs til undirbúnings kennslu við gagn-
fræða- og menntaskóla, og aðeins er unnt að innritast í uppeldisfræði
annað hvert ár. Kennaraskóli íslands og nokkrir aðrir sérskólar, sem
brautskrá ekki stúdenta, munu hafa uppeldisfræði sem námsgreinar.
Standa þar kennaraskólastúdentar betur að vígi en aðrir stúdentar við
innritun í Háskólann.
Fjöldi háskólastúdenta er stöðugt að aukast, og mun því vafalaust
kreppa fljótlega að kennslunni í uppeldisfræði eins og öðrum greinum.
Mætti slá tvær flugur í einu höggi, þ. e. auka aðstöðu til kennslu
stúdenta og bæta við kennslu í uppeldis- og kennslufræði fyrir háskóla-
kennara, með því að stofna nýja háskóladeild á grundvelli núverandi
prófessorsembættis í uppeldisfræði. Þessi deild mundi þar að auki
gegna sérstöðu innan háskólans með því að vera tengiliður milli allra
deildanna og prýðilegur vettvangur til aukinnar samvinnu milli þeirra.
Skólamál okkar eru ofarlega á baugi núna og skólakerfið undir smá-
sjánni og harðri gagnrýni beitt gegn því. Hin nýja háskóladeild gæti
orðið miðstöð rannsókna í skólamálum og ráðgefandi í þeim efnum fyr-
ir menntamálaráðuneytið og aðrar forystustofnanir um menntun. Deild-
in mundi jafnframt vera ráðgefandi innan háskólans og ætti að veita
aðstoð við breytingar á kennsluskipulagi og kennsluháttum deildanna.
Við marga erlenda háskóla eru kennarar, sem hafa stöður við fleiri en
eina háskóladeild. Hér mætti einnig taka upp þann hátt með því, að
hver háskóladeild hefði einn kennara, sem líka væri tengdur uppeldis-
og kennslufræðideildinni, og mundi sá kennari annast samstarf deild-
anna. Læknadeild hefur komið með það nýmæli að stofna stöðu
kennslustjóra við deildina, og mun háskólanefndin hafa mælt með
því, að slíkar stöður yrðu stofnaðar við aðrar deildir. Nú fara í hönd
tímar hagsýni og sparnaðar, og væri ekki fráleitt, að væntanlegir
kennslustjórar deildanna yrðu þeir kennarar, sem jafnframt störfuðu
í nýju háskóladeildinni, og yrðu þannig tvö embætti sameinuð í eitt.
Sérstaklega er ástæða til að vekja athygli á því, að þing NFMU
beinir hluta tilmæla sinna til forráðamanna læknasamtaka og jafn-
framt foi’ráðamanna menntamála. Tilmæli þessi virðast í fljótu bragði
ekki beint vera í þeim verkahring læknasamtakanna, sem þau hafa
skapað sér hér síðari ár, nema ef til vill 3. liðurinn, sem fjallar um
menntun og próf í einstökum greinum læknisfræðinnar. Lækna-
kennsla, hvort sem er í eða utan háskóla, hjlýtur þó að vera eitt
af áhugamálum þeim, sem læknasamtökin eiga að tileinka sér. Þess
vegna er nú ástæða til þess að hvetja til nánari samskipta og sam-
vinnu milli læknadeildarinnar og læknasamtakanna varðandi við-
hald og þróun læknastéttarinnar á íslandi. Einnig er vert að óska auk-
innar samvinnu milli þeirra tveggja ráðuneyta, sem um. þessi mál
fjalla, menntamálaráðuneytisins og heilbrigðismálaráðuneytisins.
Læknadeildinni hefur nú verið haslaður völlur á lóð Landspítal-
ans með alla sína starfsemi í framtíðinni. Þar munu rísa byggingar,
sem Háskólinn og Ríkisspítalarnir standa að í sameiningu, Ef vel á að