Læknablaðið - 01.12.1971, Qupperneq 21

LÆKNABL AÐIÐ
255
Sigurður B. Þorsteinsson, Þórður Harðarson,
Sigurður Samúelsson
151 sjúklingur með kransæðastíflu á
lyflæknisdeild Landspítalans 1966 ■ 1968
INNGANGUR
Á síðustu árum liafa sjúkrahús úm víða veröld hirt dánar-
tölur sínar um kransæðastíflu fyrir og eftir opnun hjartagæzlu-
deilda. Með þessari rannsókn bætist lyflæknisdeild Landspítalans
í þann hóp. Akveðið hefur verið að skipta rannsókninni í þrjá
hluta. Fyi-sta tímabilið tekur yfir 3 ár, 1966-1968, þ. e. a. s. fyrir
stofnun hjartagæzludeildar. Annað tímabilið nær frá 1. janúar
1969 — 1. apríl 1970, er það eins konar aðlögunartímabil. Á þeim
tíma var að nokkru starfrækt hjartagæzludeild, án þess að sér-
hæft hjúkrunarfólk starfaði þar, en það er forsenda þess, að
deild sem þessi komi að tilætluðum notum. Þriðja og síðasta
tímabilið hefst 1. apríl 1970, en þá telst aðlögunartímabilinu lok-
ið. Hér verður aðeins fjallað um fyrsta tímabilið eða árin 1966-
1968.
Tilgangurinn með rannsókninni er að kanna dánartölu og
dánarorsök sjúklinga með bráða kransæðastíflu. Einnig var gerð
athugun á áhættuþáttum (risk factors) og fleiri atriðum. I þessu
skyni voru kannaðar sjúkraskrár þeirra sjúklinga, sem dvöld-
ust á deildinni 1966-1968 með sjúkdómsgreininguna infarctus
myocardii (420, 1). Fyrra ártalið yar valið, sökum þess að það
ár var numin úr gildi sú regla, að sjúklingar, sem létust innan
6 klst. frá vistun, skyldu ekki innritast. Síðara árið var valið,
vegná þess að næsta ár, 1969, hófst starfsemi hjartagæzludeildar.
Alls vistaðist 151 sjúklingur, en kransæðastíflutilfelli voru
157. Við greininguna var heitt skilmerkjum WHO„ sem taka
mið af 4 atriðum, sjúkrasögu, livatamælingum, hjartalínuriti og
krufningu. Þykir rétt að útskýra þcssi atriði nokkru nánar.
Sjúkrasaga telst ljós, þegar hún einkennist af verk með eftir-
töldum sérkennum: a) Undir bringubeini eða dreifðum um allt
brjósthol eða aðeins framanvert. Hann getur verið staðbundinn
í brjóstholi eða leitt í axlir, handleggi, kjálka eða kvið öðrum