Læknablaðið - 01.12.1971, Qupperneq 51

LÆKNABLAÐIÐ
277
BRÉF TIL LÁRU
Calgary, 28/2 1971.
Kæra Lára.
Miklar þakkir fyrir hraðbréf þitt. Hestvagninn kom með það á
fleygiferð yfir víðar slétturnar með Indíánahóp á eftir sér, ekillinn
örvafullur í bakendann, en færði mér bréf þitt móður og rykugur og
féll þá niður örendur. Það er gott að fá línur að heiman hingað útá
útjaðar heimsmenningar, einkum þegar þær línur eru úr nafla hennar.
Skortur á fréttabréfum á sér mjög náttúrulegar orsakir. Við erum
hér einu íslendingarnir á ferli utan einnar borgfirzkrar bóndadóttur,
sem giftist þýzkum jarðfræðingi, en lenti svo hér, áður en hún gat
talið upp að þrem; hann fór að sulla í olíu hér, sem er borgarinnar
mesta uppihald og uppáhald.
Háskóli er hér nýr og mjög metnaðarfullur eins og aðrir unglingar.
Læknadeildin er splunkuný og hefur námsprógram, sem leggur sér-
staka áherzlu á heimilislækningar og hinar mennskari leiðir læknis-
fræði með fjölda prófessóra í þeim fræðum. Getið þið trúað, að það
gladdi mitt gamla, lúna, stóra hjarta að sjá, að hugmyndir mínar, sem
ég sló svo um mig með forðum, væru ekki eins manns hjátrú, heldur
sívaxandi fræðigrein, sem æ meiri gaumur er gefinn. Það jaðrar við
að vera dálítið ergilegt; mér líður sem ég hafi misst glæp; „framá-
hugmyndir“ mínar heima eru hér hvers manns tugga.
Um eigið nám er ekki margt að segja; ég ætla að halda uppi
svolítilli mystik um það. Ég held, að það geti verið sniðugt hjá mér.
En það er úr nógu að moða. Svo að eins og sjá má, eru litlar fréttir.
Ég fór á alþjóðafund um grúppupraxís sl. apríl til Winnipeg og
hitti þar marga heimsmenn íslenzka, svo sem Kristbjörn Ólafsson,
Eggert Steinþórsson, P. J. Jakobsson og síðast en ekki sízt ísak Hall-
grímsson, hvers gullna bros skein um alla borgina.
Á næstunni fer ég á annan fund um sjúkraskrárfærslu í Regina-
borg; einn af sonum þeirrar borgar er Hallgrímur Helgason, tónskáld,
sá, sem samdi hið gullfallega kallmerki útvarpsins, sem alþjóð heyrir,
þegar hún bíður eftir fréttum. Hann kennir þar fólki að klípa strengi.
Hér er von Andrésar Kristjánssonar til að tala um íslenzkar
bókmenntir við háskólann; menn vonast eftir góðri aðsókn, allt að
8-10. Þá á einnig að stofna íslendingastúku.
Svo að þetta eru nú helztu fréttirnar. Lífið skiptist milli þess að
bjarga mannslífum á seinlegan hátt (þ. e. heimilislækningar) undir
handleiðslu svolítillar fræðimennsku, svo að maður skjóti inn virðu-
legu orði, og náttúruskoðunar og slóðamennsku í Klettafjöllum (yndis-
legir staðir) o. s. frv.
Nú, þá koma spurningar:
1) Ég þykist vita, að sakir standi hallar í lífeyrissjóðnum. Gott væri
að vita, hvernig málin standa í þeim efnum. Ég vil geta dáið
saklaus og dreymt vel.
2) Þú nefndir nýja samninga. Gaman væri að fá að vita nánar um þá.