Læknablaðið - 01.12.1976, Qupperneq 31

LÆKNABLAÐIÐ
183
um náms og starfsreynslu. Þannig skal
talið til aðalverðleika sérnám og störf í
viðkomandi grein, en til verðleika í ná-
skyldum greinum telst sérnám og störf,
sem viðurkennd eru sem hluti af sérfræði-
menntun aðalgreinarinnar.
Hér á eftir verða taldir helstu starfs-
flokkar sem stöðunefnd á að fjalla um
og gefnar vísbendingar um hvernig meta
megi hæfni einstakra þátta fyrir hvert
starf, en í öllum tilfellum skal menntun
og starfsreynsla metin út frá algengustu
viðfangsefnum væntanlegs starfs.
III-l. Héraðslæknar og læknar
við heilsugæslustöðvar
a) Læknisstörf reiknast mest við mat
fyrir þessar stöður. Höfuðáhersla er lögð
á víðtæka reynslu við almennar lækning-
ar, en starfsreynsla í víðfeðmum sérgrein-
um reiknast einnig hátt.
b) Vísindastörf. Hæfni við vísindastörf
teljast ekki mikilvæg fyrir héraðs- og
heilsugæslulækna og ráða að öðru jöfnu
ekki úrslitum við röðun, nema ef verk-
efnið hefur beint gildi fyrir starfið. Fylgi
kennsla starfinu eykur það vægi vísinda-
reynslu (sbr. lið d).
c) Stjórnunar- og skipulagsstörf hafa
gildi fyrir héraðslækni og lækni á heilsu-
gæslustöð, þar sem margir vinna saman.
d) Kennslustörf. Sé um að ræða starf á
heilsugæslustöð, þar sem fram fer kennsla
læknastúdenta og/eða menntun annarra
heilbrigðisstétta, sem og framhaldsmennt-
un í heimilislækningum skal meta kennslu-
reynslu í samræmi við þátt kennslu í við-
komandi störfum.
e) Onnur störf. Metast til reynslu hverju
sinni samkvæmt eðli starfsins.
III-2. Svæðislæknar
a) Læknisstörf. Mikið tillit er tekið til
menntunar á sérsviði greinarinnar (social
medicine. embættislækningar). Mikil á-
hersla lögð á víðtæka reynslu við al-
mennar lækningar (héraðs- eða heilsu-
gæslulæknisstöi’f), en jafnframt telst
starfsreynsla í víðfeðmum sérgreinum
mikils virði.
b) Vísindastörf teljast ekki mikils virði
fyrir þessar stöður nema að kennsla fylg'i
starfinu. Þó skal ætíð tekið tillit til vís-
indastarfa og geta þau ráðið úrslitum ef
umsækjendur eru að öðru leyti jafnir.
c) Stjórnunar- og skipulagsstörf eru þung
á metunum, þar sem hlutverk svæðalækna
verður yfirstjórn o>g skipulagning heil-
brigðisþjónustu.
d) Kennslustörf. Kennslureynsla er met-
in eftir því hversu stór þáttur kennsla
verður í starfinu.
e) Onnur störf. Metast til reynslu hverju
sinni samkvæmt eðli starfsins.
III-3. Yfirlæknir á háskólasjúkra-
húsum og deildaskiptum
sjúkrahúsum
a) Læknisstörf. Til þess að hljóta slíka
stöðu verður að krefjast mikillar reynslu
við læknisstörf, einkum í viðkomandi sér-
grein, en reynsla í öðrum skyldum grein-
um skal þó einnig metin með hliðsjón af
eðli starfsins.
b) Vísindastörf. Mikið tillit skal tekið til
reynslu við vísindastörf. Doktorsritgerðir
og aðrar ritgerðir skulu teknar sem mæli-
kvarði á reynslu umsækjanda til þess að
fjalla um vísindaleg efni og metið sér-
staklega ef ritgerðirnar taka til meðferðar
verkefni innan viðkomandi starfssviðs.
Hafi umsækjandi átt frumkvæði að vís-
indaathugunum skal það metið sérstak-
lega og ennfremur skal tekið tillit til þess
hvort umsækjandi er enn virkur við rann-
sóknastörf þegar umsókn er samin.
c) Stjórnunarstörf. Mikið tillit skal tek-
ið til stjórnunarreynslu, en þó mismun-
andi eftir því hversu stjórnunin er stór
þáttur í starfinu. Meira er lagt upp úr,
hafi umsækjandi gegnt fastri stjórnunar-
stöðu (skipaður yfirlæknir eða forstöðu-
maður deilda eða sjúkrahúsa) en sé um að
ræða tímabundna stjórnun og skipulagn-
ingu einstakra verkefna, þótt slík stjórn-
unarreynsla sé einnig metin til verðleika.
d) Kennslustörf eru metin eftir því
hversu stór þáttur kennsla og leiðbein-
inear eru í væntanlegu starfi. Sé yfir-
læknisstaðan tengd prófessorsstöðu verð-
ur kennslureynsla sérlega mikilvæg, sömu-
leiðis yfirlæknisstaða, þar sem viðkom-
andi er aðstoðarmaður og staðgengill pró-
fessors. Tekið skal tillit til, hvort föst
kennslustaða fylgi starfinu. Við deilda-
skipt sjúkrahús, þótt ekki séu háskóla-