Læknablaðið - 15.10.1981, Page 53

LÆKNABLADID
221
for the ECG diagnosis of left ventricular
hypertrophy. Am Heart J 1968; 75: 752-8.
8) Walker CM, Rose RL. Importance of age, sex
and body habitus in the diagnosis of left
ventricular hypertrophy from the precordial
electrogram in childhood and adolescence. Pe-
diatrics 1961;28:705-11.
9) Friedman HH. Diagnostic electrocardiography
and vectorcardiography. New York; McGrow-
Hill, 1971.
10) Morris JJ, Estes EH, Whalen RE, Thomson HK,
Mclntosh HD. P-wave analysis in vaivular heart
disease. Circulation 1964; 29: 242-52.
11) Ryan M, Lown B, Horn H. Ventricular ectopic
activity in patients with coronary heart disease.
N Engl J Med 1975; 292: 224-9.
12) McKenna WJ, Chetty S, Oakley CM, Goodwin
JF. Arrythmia in hypertrophic cardiomyopathy;
exercise and 48 hour ambulatory electrocardio-
graphic assessment with and without adrener-
gic blocking therapy. Am J Cardiol 1980; 45: 1-
5.
13) Canedo MI, Frank MJ, Abdulla AM. Rhythm
disturbances in hypertrophic cardiomyopathy:
prevalence, relation to symptoms and manage-
ment. Am J Cardiol 1980;45:648-55.
14) Savage DD, Seides SF, Maron BJ, Myers DJ,
Epstein SE. Prevalence of arrythmias during 24-
hour electro-cardiographis monitoring and
exercise testing in patients with obstructive and
non obstructive hypertrophic cardiomyopathy.
Circulation 1979;59:866-75.
15) Shah PM, Adelman AG, Wigle ED, et al. The
natural (and unnatural) history of hypertrophic
obstructive cardiomyopathy. A multicenter stu-
dy. Circ Res 1974; 34-35, suppl. II: 179-95.
16) McKenna WJ, Deanfield JE, Farqui AM, Oakely
CM, Goodwin JF. Prognosis and mortality in
hypertrophic cardiomyopathy (abstract). Circu-
lation 1979; 59-60, suppl. II: 11-154.
17) Maron BJ, Roberts WC. Quantitative analysis of
cardiac muscle cell disorganization in the ven-
tricular septum of patients with hypertrophic
cardiomyopathy. Circulation 1979; 49: 689-706.
Ólafur Ólafsson landlæknir
UM ÁRANGUR BÓLUSETNINGAR BARNA GEGN
MÆNUSÓTT, MISLINGUM OG ÖÐRUM
FARSÓTTUM
Mænusótt
Árið 1974 gerði landlæknisembættið athugun
á tíðni bólusetninga gegn mænusótt meðal 12
ára barna í 9 héruðum í landinu. Um niður-
urstöður má lesa um í töflu I.
í ljós kom að um 46 % barna í pessum
héruðum höfðu fengið 5. mænusóttarbólusetn-
inguna.
Könnunin náði ekki til þéttbýlissvæða í
Reykjavík og nágrenni. Samkvæmt upplýsing-
um úr heilbrigðisskýrslum var pátttaka 12
ára barna mun betri eða yfir 70 %.
Niðurstöður pessarar athugunar voru kynnt-
ar á aðalfundi LÍ 1974 á Egilsstöðum, og auk
pess á félagsfundi LR. Héraðslæknum voru
skrifuð bréf og óskað eftir frekari aðgerðum.
Frá landlæknisembættinu. Barst ritstjórn 14. ágúst 1981.
Sent í prentsmiðju 16/08/81.
Árið 1979 var gerð athugun á tíðni bólusetn-
inga gegn mænusótt á árunum 1973-1977.
Kannað var fjöldi bólusettra barna í 12 ára
árgangi.
Niðurstöður má lesa úr töflu II.
Hinn góði árangur er hefur náðst má án efa
m.a. pakka eftirfarandi:
1) Betra skipulagi á heilsugæslu.
2) Veruleg fjölgun heilbrigðisstarfsfólks, m.a.
heilsugæsluhjúkrunarfræðinga á heilsu-
gæslustöðvum.
3) Meiri árvekni lækna sem að e.u. leyti
byggist á bættri upplýsingastarfsemi.
Árangur »Trippel«-bólusetningar
Við könnun á árangri »TrippeI«-bó!usetningar
kemur í ljós pátttaka sú, sem sýnd er í priðju
töflu.