Læknablaðið - 15.01.1984, Blaðsíða 19

LÆKNABLAÐIÐ
13
urinn haföi verið minnkaður um helming
mældist þvagsýra 6,0 mg %. Liðaeinkennin
hurfu.
— 76 ára kona með mikla slitgigt í höndum
og fótum. Hún hafði tekið inn klórthia-
zidtöflur og síðar Centyl-K töflur í samtals
13 ár. Pvagsýra mældist 8,1 mg % við
komu á sjúkrahúsið, en varð eðlileg fljót-
lega eftir að Centylgjöf var hætt.
A.16. Augneinkenni af lyfjum voru skráð hjá
tveimur konum. Pað voru:
— 57 ára kona, sem tók inn Cetiprintöflur 800
mg á dag — venjulegur skammtur er 600
mg á dag, hámarks skammtur 1200 mg á
dag. Á öðrum degi versnaði sjón og sá hún
sem í þoku.
— 63 ára kona, sem tók Eraldin (practolol) í 2
ár vegna hjartakveisu og lítils háttar
blóðprýstingshækkunar. Á peim tíma
minnkaði sjón verulega. Við augnskoðun
síðar sást disklaga macula-degeneration
með æðaleka.
A.17. Óflokkuð einkenni. í þessum flokki eru
20 karlar (A nr. 1-20) og 24 konur (A nr. 21-
44):
1. 5 ára. Framtennur í efri gómi voru brún-
flekkóttar og skemmdar. Hann hafði feng-
ið Tetracyclin á fyrsta eða öðru ári.
2. 24 ára flogaveikisjúklingur. Hann hafði
síðastliðin tvö ár þrisvar fengið krampa.
Fékk chlorpromazin í vöðva eftir krampa-
kast og eftir lyfjagjöfina endurtekin
krampaköst.
3. 58 ára. Varð gleyminn og fékk óþægindi í
kviðarhol af I soniazidtöflum 100 mg
þrisvar sinnum á dag.
4. 59 ára. Fékk tvisvar óþægindi vinstra
megin í brjóst eftir að hafa tekið inn
Inderaltöflu.
5. 61 árs. Fékk langvarandi svima eftir svæf-
ingar 1972 og aftur 1973. Svæfingarefni
1973 voru Pentothal natrium 300 mg,
glaðloft og súrefni, Valium 10 mg í æð og
Carbocain 1 % 1,7 ml gefið epiduralt.
6. 61 árs. Varð þreyttur og slappur og svefn
truflaðist af Isoniazidi 100 mg þvisvar á
dag.
7. 63 ára. Fékk öndunarerfiðleika, varð fjar-
rænn og blóðþrýstingur varð of hár af
Lidocaindropagjöf í æð. Þess ber þó að
geta að dropagjafinn herti á sér og fékk
sjúklingur 500-600 mg af lidocaini á 1-2
klukkustundum.
8) 66 ára. Fékk blæðingar í húð og frá
endaþarmi, blóð í þvag og gulu af dicuma-
roltöflum. Hann er ekki skráður hér með
gulusjúklingum.
9. 66 ára. Varð sljór og ruglaður eftir svæf-
ingu og deyfingu. Einkenni ágerðust og
hann varð rúmliggjandi og lést fáum árum
síðar. Svæfingarlyf voru Marcain, Pento-
thal og Valium.
10. 69 ára. Fékk blöðrur og »brunasár« eftir
að Lidocaini hafði verið sprautað í hand-
legg til staðdeyfingar.
11. 73 ára. Fékk mikinn fótkulda af Inder-
altöflum (40 mg x 4).
12. 74 ára. Hann hafði stein í þvagleiðara.
Hann hafði notað acetazolamidtöflur 250
mg tvisvar á dag í fjögur til fimm ár.
13. 77 ára. Hann þjáðist af svefnleysi og
taugapirringi þegar hann notaði Madopar-
og Symmetrelhylki í venjulegum skömmt-
um.
14. 78 ára. Hann hafði fengið köst af lungna-
bjúg, sem ágerðust eftir að hann fór að
taka inn Inderaltöflur 10 mg þrisvar á dag.
Krufning sýndi m.a. galla á aortaloku.
15. 79 ára. Hann þjáðist af dyskinesia tardiva
(Buccolingual masticatory syndrom). Hann
hafði verið geðveikur í áratugi og hafði
m.a. fengið klórpromazinlyf áður fyrr, en
óvíst er um magn.
16. 80 ára. Fékk neuritis: Heyrnartap, dofa,
skert húðskyn og lömun í útlimi af Nat-
ulanhylkjum.
17. 81 árs. Fékk of lágan blóðþrýsting af
Madoparhylkjum.
18. 82 ára. Varð slappur, sljór og tapaði minni
af Isoniazidtöflum 100 mg þrisvar á dag.
19. 88 ára. Fékk oftar en einu sinni skjálfta-
köst með köldum svita af carbacho-
lintöflum.
20. 88 ára. Fékk of hægan hjartslátt og varð
mjög slappur og ósjálfbjarga af digox-
intöflum 0,25 mg á dag, 6 daga í viku.
21. 46 ára. Fékk tvisvar bláæða bólgu í vinstra
læri af P-pillunotkun.
22. 49 ára. Fékk asthmaöndun af Inder-
altöflum.
23. 52 ára. Fékk of háan blóðþrýsting, höfuð-
verk, ógleði og uppköst af Aramini 5 mg í
æð, sem hún fékk í sambandi við deyfingu.
24. 57 ára. Fékk hjartslátt og titring í nokkrar