Læknablaðið - 15.02.1985, Page 18

12
LÆK.NABLAÐIÐ
háhýsi, fer meginhluti hins daglega húshalds
Kínverjans enn fram í forstofu eða úti á
gangstétt og ægir þar saman þremur eða
fjórum kynslóðum.
Áfengi allra gerða, allt frá bjór og upp í
Mau-Tai, sem er 60% að styrkleika, fékkst
víða og var ódýrt. Þrátt fyrir þetta sá ég aldrei
Kínverja undir áhrifum áfengis eða annarra
vímugjafa. Virtust þeir fá lífsfyllingu við
uppbyggingu þjóðfélags síns og var hvergi
slegið slöku við.
Upp úr klukkan fimm á morgnana fór fólk
að safnast í skrúðgarða, á íþróttavelli og
breiðstræti og gera morgunæfingar sínar.
Ekki var að sjá neinn stjórnanda, enda virtist
hver maður hafa sínar æfingar, þótt margar
væru þær keimlíkar. Unnir voru átta tímar á
dag, sex daga vikunnar og var skipzt á
hvíldardögum, þannig að þjóðfélagið var í
gangi alla daga vikunnar. Sjónvarp var víða,
en ekki til afþreyingar, nema að litlu leyti.
Mest bar á kennslu í tungumálum, eðlisfræði,
stærðfræði og efnafræði ásamt
fræðsluþáttum. Afþreyingarefni var innlends
eðlis, gjarnan frá Pekingóperunni eða álíka.
Spyrja má, hvort þetta séu þá ekki þrátt
fyrir allt bölvaðir kommúnistar og búi í
lögregluríki. Ekkert bendir til þessa. Lög-
regluþjónar eru hvítklæddir, óvopnaðir, og sá
ég þá engum öðrum störfum gegna en stjórna
umferð. Hermenn sá ég enga, nema smá hópa
unglinga, jafnt kvenna sem karla, í einkennis-
búningi hersins, að skoða sögufræga staði og
voru allir óvopnaðir, síður en svo herskáir að
sjá. Maó-búningarnir víðfrægu, sem voru
allsráðandi um og eftir menningarbyltinguna,
sjást nú vart. Fólk klæðist litríkum, vestur-
lenzkum klæðum og hefur augsýnilega gaman
af. Engar hömlur voru lagðar á ferðir okkar
og fólk gaf sig á tal við okkur, hver sem betur
gat. Hef ég ekki í öðru landi ferðast eins
öruggur um mig og mitt, að íslandi meðtöldu.
CAST, sem áður var nefnt, er valdamikið
fyrirtæki, umvafið nokkurri dulúð. Grunur
minn er sá, að þarna sé á ferðinni það lið, sem
á dögum menningarbyltingarinnar var úti í
kuldanum. CAST sá af hálfu Kínverja um
skipulagningu ráðstefnunnar, svo og um
ferðina eftir á.
RÁÐSTEFNAN
Ráðstefnan stóð í Fragrant Hill, en hótel þetta
stendur á samnefndum hæðum norðvestur af
Beijing. Umhverfið er undurfagurt, skamt frá
sumarhöll keisaranna og bjuggu ráðstefnu-
gestir á hótelinu. Þessa fimm daga voru haldin
nær 200 erindi, þar af voru Kínverjar með um
þriðjung. Kenndi, sem vænta mátti, margra
grasa, en nýjungar voru einkum á sviði
míkrókírúrgíu. Míkrókírúrgian hefur á
síðustu 15 árum flætt yfir öll svið skurðlækn-
inga og opnað áður óþekkta möguleika til
skurðaðgerða, ekki sízt á sviði líffæraflutn-
ings og ágræðslna.
Fyrirlestrar skiptust í eftirtalda flokka: 1)
Míkrókírúrgía. 2) Craniomaxillofacial
kírúrgía. 3) Fegrunaraðgerðir. 4) Bruna-
aðgerðir. 5) Handa- og fótaaðgerðir. 6)
Meðferðir við meðfæddum vanskapnaði. 7)
Endursköpun líffæra. 8) Líffæraflutningar.
Erfitt reyndist að hlýða á alla þá fyrirlestra,
er girnilegir þóttu, því að fjöldi þeirra fór fram
samtímis og átti ég því bæði völina og kvölina.
Greinilega kom fram, að læknar um heim
allan eru sem óðast að kortleggja húð manns-
ins upp á nýtt og á ég þar við, hvaðan hinir
ýmsu hlutar húðarinnar fá blóðrás sína. Við
rannsóknir þessar hafa komið fram mýmargir
húðflipar, sem fá næringu sína aðallega frá
undirliggjandi sinafelli, jafnvel vöðva. Flipar
þessir gefa nær óendanlega möguleika til að
þekja áður illþekjanlega galla og það í einni
aðgerð, ekki sízt ef flipinn er notaður sem
»free lap«, þ.e. tengdur míkrókírúrgískt við
slagæð(ar), bláæð (ar) og jafnvel taug á
móttökustað. Margir slíkir flipar voru kynnt-
ir og hrósaði hver sínum flipa, sem vænta
mátti. Vandi okkar hinna er nú einungis að
velja þann, sem bezt á við hverju sinni.
Hvað sem segja má um kinverska læknis-
fræði almennt, er hitt ljóst, að þeir standa
engum að baki í míkrókírúrgíu. Þessi sannindi
hafa verið okkur Vesturlandabúum þekkt um
margra ára skeið, og eru því merkari, að nú er
vitað, að framan af höfðu þeir engar
aðgerðasmásjár, aðeins stækkunargler með
innbyggðu Ijósi, svo sem hannyrðakonur nota
gjarnan hér vestra. Á ráðstefnunni voru hins
vegar sýndar kínverskar aðgerðasmásjár,
byggðar að vestrænni fyrirmynd, en margfalt
ódýrari.
Hverju má nú þakka þennan ágæta árangur
Kínverja á sviði míkróaðgerða? Svörin eru
sennilega ekki einhlít, en mér detta í hug
nokkur trúleg. Þjóðin hefur um langan aldur
verið kunn fyrir óvenju fínlega handavinnu,