Læknablaðið - 15.11.1996, Qupperneq 42

788
LÆKNABLAÐIÐ 1996; 82
Vöðvarafrit á stutta þumalsfráfœri: Vöðva-
rafrit var eðlilegt í 272 höndum af 554 (tveir
einstaklingar neituðu að láta stinga sig með
nál). Aukin hvíldarvirkni (bráð aftaugamerki)
ein sér var í 25 höndum. Óeðlilegt álagsrit (13)
eitt sér, það er að segja minnkuð söfnun,
minnkað víxlunarmynstur og/eða óeðlileg lög-
un hreyfieiningabylgna, fannst í 119 höndum.
Níu hendur með eðlilega skyntaugaleiðingu til
vísifingurs og hreyfitaugaleiðingu til stutta
þumalsfráfæris sýndu óeðlilegt vöðvarafrit,
finrm vöðvar voru með aukna hvíldarvirkni og
fjórir með aukna hvíldarvirkni og óeðlilega
álagsvirkni. Með „óhefðbundnum“ rann-
sóknaraðferðum fengust hins vegar óeðlilegar
niðurstöður í öllum níu tilvikunum.
Skyntaugaleiðing ölnartauga: Skyntaugatöf
ölnartauga í 557 höndum var að meðaltali 2,6±
0,2 msek og voru 68 hendur með lengda töf,
eða yfir 2,8 msek, að meðaltali 3,0±0,2 msek.
Skyntaugasvar ölnartauga var að meðaltali
29,5±17,1 míkróV og voru 37 hendur með hæð
svara undir 10 míkróV, að meðaltali 7,2±2,0
míkróV. Vöðvarafrit á fyrsta aftari millibeina-
vöðva var eðlilegt í öllum tilvikum. Hendur
með lengda skyntaugatöf ölnartaugar, saman-
borið við hendur með eðlilega skyntaugatöf
ölnartaugar, höfðu marktækt lengri hreyfi-
taugafjærtöf miðtaugar (P<0,0001) og skyn-
taugatöf miðtaugar (P<0,0001) ásamt óeðli-
legu vöðvarafriti á stutta þumalsfráfæri
(P<0,0001). í höndum sjúklinga, sem kvört-
uðu um dofa í öllum fimm fingrum (12), reynd-
ist skyntaugaleiðing ölnartaugar ekki mark-
tækt óeðlilegri en hjá sjúklingum sem ekki
kvörtuðu um slíkt.
„Óhefðbundnar“ rannsóknaraðferðir: I 95
höndum var ekki hægt að greina miðtaugar-
fergi í úlnliðsgöngum þegar rannsóknirnar
voru framkvæmdar og túlkaðar á „hefðbund-
inn“ hátt. Með „óhefðbundnum" rannsóknum
greindust 42 hendur sem að öðru leyti voru
eðlilegar (tafla I, skýringar).
Eðlilegar niðurstöður fengust í 53 höndum
45 einstaklinga. Einkenni taugarfergisins fund-
ust í báðum höndum 20 einstaklinga. Hjá átta
þeirra var rannsóknin eðlileg í báðum höndum
en hjá 12 í annarri hendi. „Hefðbundin" rann-
Table II. Electromyographic results on abductorpollicis brevis muscle compared with various otherparameters of electrophysio-
logical studies on the median nerve.
Electromyography on abductor pollicis brevis
Normal Abnormal
Motor distal latency Mean± SD 3.7± 0.7 msec (272 hands) 5.3± 1.6 msec (278 hands) P< 0.0001
Compound motor action potential Mean± SD 8.6± 4.5 mV (265 hands) 5.7± 3.9 mV (262 hands) P< 0.0001
Motor nerve conduction velocity in forearm > 50.0 (mean± SD) 56.4± 3.9 M/sec (233 hands) 55.6± 4.2 M/sec (190 hands) P= 0.08
< 50.0 (mean± SD) 46.9± 2.6 M/sec (29 hands) 44.2± 5.6 M/sec (72 hands) P< 0.041
Sensory distal latency Mean± SD 3.0± 0.5 msec (268 hands) 3.7± 0.9 msec (221 hands) P< 0.0001
Compound sensory nerve action potential
Mean± SD (microV) 29.2± 17.0 (268 hands) 15.7± 12.4) (221 hands) P< 0.0001
Statistical analysis was performed by t- test for comparison of means.