Dagblaðið Vísir - DV - 17.05.2007, Blaðsíða 21

DV Helgarblað fimmtudagur 17. maí 2007 27
fullt í vitleysunni. Mér er sagt að
þetta hafi verið margsýnt og lögð
áhersla á að þetta hafi verið köld
kveðja. Í fyrsta lagi er Geir ekki
þannig maður að hann sýni fólki
óvirðingu og í öðru lagi voru ekki
nema tvær mínútur frá því við
heilsuðumst eins og gamlir vinir.
Síðan var kveikt á myndavélinni og
búin til leiðindi. Þótt maður eigi að
geta þolað allt, sem reyndur blaða-
og stjórnmálamaður, þá verður að
viðurkennast að þetta er hluti af
ákveðnu einelti. Á Íslandi hefur
alltaf tíðkast að taka mismunandi á
málefnum fólks, eftir því hvort það
á peninga eða ekki og sterka að eða
ekki.“
Ég spyr Árna hvernig honum lít-
ist á íslenskt samfélag í dag, þegar
fólk skiptist í auðmenn og almennt
verkafólk.
„Mér finnst grundvallarat-
riði að taka á þessum málum. Ís-
lenskt þjóðfélag er mjög grósku-
mikið og staðan er sterk. Að sumu
leyti búum við í fordekruðu þjóð-
félagi. Þá koma yfirkröfur, grimmd
og tillitsleysi sem oft á tíðum felst í
því að fólk fer að gera óraunhæfar
kröfur. Það getur skapað hættulegt
ástand, þessi mismunun sem okkar
frjálsa samfélag hefur leyst úr læð-
ingi er að mörgu leyti af hinu góða
en við þurfum að takast á við það
að sníða af því vankantana. Þeir
sem sýna yfirgang og státa sig af
ofurlaunum og öðru slíku eru bara
að sýna fólki lítilsvirðingu og koma
þeim skilaboðum til launþega
landsins að þeir eigi að skamm-
ast sín fyrir launin sín. Þar liggur
vandinn. Fólk þarf að átta sig á að
oft standa mistraust verðmæti á
bak við mennina sem eru að stúss-
ast með alla þessa peninga og það
ruglar fólk í ríminu. Á sínum tíma
þegar verðbólgan var mikil gátu
menn ekki fylgst með kaffiverð-
inu frá degi til dags. Nú geta menn
ekki einu sinni fylgst með því hvað
grúppa A keypti í gær og grúppa
B græðir á morgun. Allt verðskyn
skekkist til dæmis þegar gert er
stórátak í málefnum aldraðra, en í
þann málaflokk fara 32 milljarðar
á næstu fjórum árum. Fólki finnst
þetta ekki miklir peningar þegar
það hefur í huga að þetta er svip-
uð upphæð og grúppa K græddi
frá föstudegi til sunnudags. Ég
held líka að það sé mjög mikilvægt
að hlúa að öllu sem lýtur að þeim
sem standa veikast, ekki bara þeim
sem starfa við umönnun á sjúkra-
húsum og í fiskvinnslunni heldur
víðar í þessari grasrót. Við eigum
að vera menn til þess að skammast
okkar og hætta að setja fólk í bása.
Við eigum líka að hjálpa og styðja
þá sem hafa minnsta menntun í
landinu. Margir hafa hætt í skóla
af ýmsum ástæðum. 25 til 40 pró-
sent ungs fólks hætta í framhalds-
skóla og það er auðvitað hrikalegt.
Það var alltaf sagt í minni sveit að
það sé ekki nóg að geta að bablað á
bók, reynslan sé ólygnust og erfið-
ust. Skólakerfið þarf að gera meira
af því að meta reynsluna. Það á að
meta störf, hvort sem þau eru við
blaðamennsku eða fiskvinnslu, til
menntunar.“
Vill splæsa í náttúrugripasafn
og góðar samgöngur
Íslenskir auðmenn hafa verið í
fréttum vegna glæsilegra afmæl-
isveisla, árshátíða og fleira í þeim
dúr. Svo eru þessu gerð góð skil í
fjölmiðlunum. Ég spyr Árna hvern-
ig hann myndi halda upp á afmæl-
ið sitt ef hann ætti einhverja millj-
arða í handraðanum. Það stendur
ekki á svari.
„Ég myndi opna almennilegt
Náttúrugripasafn Íslands. Ég hef
enga þörf fyrir að flytja inn rándýra
poppara, ég tek með mér gítarinn
sjálfur og gefa kollegunum frí. Það
þarf að byggja svona 700 fermetra
hús undir náttúrugripasafnið og
ég gæti trúað því að það mætti
byggja slíkt hús fyrir einn og hálfan
milljarð. Auðvitað gæti það kostað
mun meira en mitt verð miðar við
að safnið verði hlýtt, bjart og rúm-
gott. Við erum manna montnust af
náttúru okkar, tungunni og hand-
ritunum en eigum ekki einu sinni
almennilegt náttúrugripasafn. Það
gengur ekki og mér finnst þetta
verðugt verkefni.“
Fleiri verkefni liggja Árna á
hjarta og hann segir grunnþáttinn
vera þann að beita stjórn landsins
þannig að það skili sem mestum
árangri.
„Öll lög landsins eru háð fjár-
lögum og því skiptir öllu máli að
hafa góða stjórn á þeim. Ég hef
mestan áhuga á samgöngumálun-
um. Það er svo margt sem byggist
á þeim, svo sem jafnræði í fjárfest-
ingum, sköpun atvinnutækifæra
og menningarmál. Þetta er dýr
málaflokkur en það er líka dýrt
að fara inn í nútímasamfélag án
þess að sinna honum. Gatnakerfið
í Reykjavík er til dæmis sprungið
og því hefur ekki verið sinnt í um
það bil áratug. Slæmt gatnakerfi
skapar ákveðna truflun í höfuð-
borginni og ákveðinn pirring sem
kemur fram í svo mörgu. Það gefur
enginn öðrum færi í umferðinni,
grimmdin er ráðandi og hún skil-
ar sér áfram.“
Hluti af náttúrunni
Maður eins og Árni sem hef-
ur mörg járn í eldinum verður að
kunna að slaka á. Árni segist slaka
best á úti í náttúrunni.
„Ég á gott með að slaka á hvar
sem er, hvort sem ég er innan um
fólk eða úti í náttúrunni. Aðallúx-
usinn er sá að dóla á báti, fara í
úteyjarnar og hverfa inn í bjargið.
Þá lærir maður stundum að mað-
ur hættir að vera maður og verð-
ur hluti af náttúrunni. Þetta kem-
ur sér líka vel þegar maður lendir í
brimsköflum mannlífsins. Þá getur
það komi manni til bjargar að geta
hætt að vera maður til þess að geta
staðist álagið. Svo verður maður
að vinna úr málunum til þess að
komast aftur í mannheima.“
Árni hefur ferðast vítt og breitt
um heiminn en segist samt ekki
vera mikil flökkukind.
„Það er hluti af því að kunna
að láta sér líða vel að vera tilbú-
inn til þess að fara í ferðalög með
stuttum fyrirvara, og þá skiptir
ekki máli hvort ég þarf að fara til
Hafnarfjarðar eða Hong Kong. Ég
gæti samt ekki hugsað mér að búa
í stórborg. Ég hef heimsótt þær
margar og það má segja að það
sé mikill kraftur í fólginn í mann-
mergðinni. En mér finnst oft sem
fólkið í slíkum borgum sé í fjötrum
eða einhvers konar álögum. Ég vil
geta farið út og gengið berfættur í
grasinu.“
thorunn@dv.is