Innsýn - 01.12.1978, Blaðsíða 30

föt handa því. En það voru
engir fallegir gallar eða
peysur. Allt og sumt sem
hún var með, var ferkantaður
klútur og nokkrar tuskuræmur.
Okkur er sagt að þegar að
hebresk börn fæðast séu þau
þvegin með vatni, nudduð með
salti og svo vafin reifum.
Reifarnar eru tuskuræmiur sem
er vafið utan um barnið og
svo er því varlega vafið
innan í ferkantaðan klút.
Þegar að María var búin að
búa þannig um litla strákinn
sinn lagði hún hann í jötu,
sem var notuð þegar dýrin
fengu að borða. Hún vissi
að honum var hlýtt og leið
vel. Fyrsta barnið hennar,
sérstaka barnið sem spámenn-
irnir höfðu svo oft sagt
frá,var komið. Fréttin
fyllti himininn af gleði.
Allar himnesku verurnar
fylgdust af áhuga með því
sem var að gerast á jörðinni.
Englaskari safnaðist saman
fyrir ofan hæðirnar við
Betlehem. Þeir voru að bíða
eftir merki til þess að geta
sagt heiminum þessa gleði-
frétt.
Allir hefðu átt að vera
vakandi og bíða til að bjóða
velkominn frelsara heimsins.
En Gyðingaleiðtogarnir, sem
attu að banna fólkinu, voru
of uppteknir við annað.
Engill kom til jarðarinn-
ar til þess að sjá hverjir
væru viðbúnir komu Jesú. En
hann heyrði engan söng í
tilefni af komu Messíasar.
Þegar hann flaug yfir Jerú-
salem og kom við í musterinu,
vi^tist sem enginn vissi um
fæðingu Messíasar. Það var
enginn sérstakur undirbún-
ingur í gangi og engar
áætlanir um slíkt. Myndu
allir englarnir sem biðu
eftir að fá að syngja út
góðu fréttina verða fyrir
vonbrigðum? Engillinn var
í þann veginn að snúa aftur
til himins, þegar hann fann
nokkra sem vildu hlusta á
glaðan söng englanna.