Innsýn - 01.12.1978, Blaðsíða 28

<o> XE°
Bnnnm SEm bebib
vnn EFTinrag*
María hafði mikið að
hugsa um. Bráðum myndi hún
giftast Jósef. Svo var líka
ferðin til Elísabetar frænku
hennar. Fæðing litla barns-
ins hennar Elísabetar, hann
Jóhannes. Mest af öllu
hugsaði hún um sérstaka
barnið sem Gabríel hafði
sagt að hún myndi eignast.
"Og sjá, þú munt þunguð
verða og fæða son og þú
skalt láta hann heita Jesús.
Hann mun verða mikill og
kallaður sonur hins hæsta."
Þegar María heyrði þessi
orð sagði hún auðmjúk. "Megi
vilji Guðs verða." En samt
velti hún því fyrir sér
hvað þetta þýddi allt saman.
Þegar María sagði JÓsef
frá öllu, sem hafði gerst,
var hann ekki viss hvort
þau María ættu að gifta sig.
Þetta hljómaði eitthvað
svo undarlega.
Eina nóttina þegar JÓsef
svaf kom engillinn Gabríel
til hans í draumi: "JÓsef,
sonur Davíðs," sagði hann
"óttast þú ekki að taka
til þín Maríu, konu þína,
því að fóstur hennar er af
Heilögum anda. Og hún m\in
son ala og skalt þú kalla
nafn hans Jesús, því hann
mun frelsa lýð sinn frá
syndum þeirra."
Þegar JÓsef vaknaði vissi
hann að hann hafði fengið
sérstök skilaboð frá Guði.
NÚna var hann ekki hræddur
lengur og þau María giftu
sig.
Þegar leið að þeim tíma
að litla barnið skildi fæð-
ast, fylgdust englarnir á
himnum vel með. Þeir elsk-
uðu þennan son Guðs mjög
mikið. í mörg ár hafði Guð
sent skilaboð til mannanna
til að búa þá undir fasðingu
Jesú. Það gat ekki annað
verið en að þeir væru til-
búnir að taka á móti þessu
sérstaka barni. En það voru
þeir ekki. Englarnir voru
steinhissa. Flestum mönnunum
var alvea sama.