Kjarninn - 05.06.2014, Page 40

32/34 DaNmörk
allt á tíkall
Reksturinn á Zebra gekk vel án þess þó að vera stórgróða-
fyrirtæki. Sumarið 1995 komust hjónin yfir mjög mikið af
alls kyns vörum, svo mikið að það komst engan veginn fyrir í
búðinni á Íslandsbryggju.
Frændi Sus átti rúmgott verslunarpláss við Gothersgade
í miðborg Kaupmannahafnar og þar var opnaður lager-
markaður undir nafni Zebra. Þarna ægði öllu saman, allar
vörur í ódýrari kantinum en verðið þó misjafnt.
Daginn sem þessi markaður var opnaður fóru þau Lennart
og Sus í sumarfrí, frænka Sus sá um markaðinn. Áður en
dagurinn var liðinn var frænkan búin að hringja tíu sinnum
til að spyrja hvað eitthvað ætti að kosta og kvartaði yfir að
hlutirnir væru illa verðmerktir. Á endanum sagði Lennart
setninguna sem átti eftir að verða afdrifarík.
„Láttu bara alla hluti kosta tíu krónur.“ Nokkrum dögum
síðar hringdi frænkan og sagði að allar vörurnar væru að
verða búnar og þegar Lennart og Sus komu heim úr fríinu
var frænkan búin að loka, og búðin galtóm.
af hverju tiger?
Þarna fékk Lennart hugmyndina að því sem svo varð TIGER.
Þau hjónin ákváðu að breyta Zebra-versluninni á Íslands-
bryggju og byggja á hugmyndinni um að láta hlutina kosta
tíu krónur. Þau ákváðu líka að breyta um nafn á búðinni og
fjölskyldan velti fyrir sér nöfnum. Yfir kvöldmatnum sagði
dóttirin: „Sko, gamla búðin heitir Zebra, mér finnst að nýja
búðin eigi að heita Tiger.“ „Af hverju Tiger?” spurðu for-
eldrarnir. „Bara, svo rímar það líka við tier (tíkall) eins og þið
ætlið að láta allt kosta,“ svaraði barnið. Þar með var nafnið
fundið. Þetta var eins og áður sagði árið 1995.
Til að gera langa sögu stutta hitti hugmyndin að selja
allt á tíkall beint í mark. Eftir nokkur ár var ákvörðunin um
gömlu afgangslagerana fljótlega lögð til hliðar og hjónin
ferðuðust um allar trissur til að finna ódýrar vörur. Af slíkum
varningi var nóg í boði og TIGER boltinn var fyrir alvöru
byrjaður að rúlla. Lennart sagði nýlega frá því í blaðaviðtali