Nýjar kvöldvökur - 01.12.1929, Blaðsíða 33

Nýjar kvöldvökur - 01.12.1929, Blaðsíða 33
NÝJAR KVÖLDVÖKUR 175 Þeir náðu honum rjett um leið og hann ifann drenginn og ráku þegar upp sigur- •óp. »Hjer er Cressi-snáðinn! Það var hann sem gaf merkið, hann skal fá það sem hann á skilið«. En Norvin varði þeim leiðina og sagði: »Þið megið ekki drepa drenginn«. »Farðu frá, Blake«, mælti maður einn í skipunarrómi um leið og hann spenti upp hanann á byssunni. Norvin greip um hlaupið og sló því til hliðar. Hann horfði reiðilega á manninn og mælti: »Hann er barn, sjáið þjer það ekki? Guð minn góður! Þjer eigið sjálfir börn!« »Jeg — jeg —« maðurinn hikaði. Það var ?att. Fjandinn hafi hann, »Hvað Sengur að mjer!« Hann ljet byssuna síga og sneri sjer að hinum, sem bak við hann voru og hrópuöu og ljetu öllum illum Iát- um. »Þetta er hræðilegt!« tautaði hann, þegar hinir voru farnir. »Nú er jeg bú- mn að fá nóg«. Hann kastaði byssunni frá sjer með viðbjóði og lötraði burr,u. Norvin var kyr og stóð vörð um litla drenginn, meðan leitin að Maruffi hjelt úfram, því hann treysti ekki þessum vit- stola mönnum. Hann vissi því ekki að 8rkifjandi hans hafði verið handtekinn, fyr en hann sá hann dreginn framhjá. Cæsar hafði varist eins og hann gat og gerði enn, en þeir höfðu sett reipi um háls honum og tólf byssuhlaup ráku hann ýt á götuna. Blake lokaði Gino Cressi mni í klefanum og fylgdist með straumn- um. Aðaldyr fangelsisins voru opnaðar og hópurinn þaut út í múginn með fangann. Andartaki síðar var ráðist á Maruffi af þúsundúm vitstola manna; barinn, hrækt a hann og í hann sparkað. Ganga hans til gálgans var stutt en hræðileg. Blake stóð í dyrum fangelsisins og "orfði á Sikileyinginn, fullur undrunar yfir því að nokkur maður skyldi þola þessa meðþerð. Reipi var kostað upp í loftið, blámað- ur einn, er sat uppi á trjágrein, lagði það yfir digra grein og andartaki síðar var höfðingi La Mafia dreginn upp svo að höfuð hans og herðar bar yfir mannfjöld- ann. Hann engdist af kvölum, en honum tókst að ná í reipið og lyfti sjer upp. Blake sá nokkur reykský. Líkami Maruf- fis snerist nokkra hringi, hann slepti tak- inu og fjell ftiður. Norvin sneri sjer undan fullur við- bjóðs og gekk inn í fangelsið. XXVI. KAFLI. I rökkrinu. Eftir tvo daga var bærinn kominn í ró. Þegar drápi Sikileyinganna var lokið hafði hver farið heim til sín. Engan hinna fanganna sakaði og enginn þeirra, sem drepa átti, hafði sloppið undan. Allir fundu til óljósrar ánægju, sem jafnvel eigi minningarnar um drápin í fangels- inu gat kæft. Menn skildu nú betur en áður, að þetta var eina leiðin. Blake var sennilega sá maður, sem mest þjáðist út af þessum atburðum þótt eigi tæki hann beinan þátt í drápunum. Margir dagar liðu áður en hann þorði að heimsækja Vittoriu. í fyrsta lagi hafði hann eigi gleymt síðustu samræðu þeirra og í öðru lagi hafði hann dálítið óhreina samvisku gagnvart Myru Nell. Tveim dögum eftir vígin kom Bernié Dreux til hans til að láta hann vita, að Myra Nell væri komin heim frá Mobile. »Hún hefir lesið í blöðunum um þátt- töku mína í drápunum«, sagði Bernie, en auðvitað veit hún ekki að jeg skaut eins og hinir. Af því hún sagði mjer, að hún ætlaði að tala við þig í dag, fanst mjer rjettara að vara þig við að segja ekki of mikið«.

x

Nýjar kvöldvökur

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Nýjar kvöldvökur
https://timarit.is/publication/511

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.