Nýtt S.O.S. - 01.04.1957, Blaðsíða 13

-----Nýtt S. O. S. 13
inu gengur allt sinn vanagang. Kyndar-
arnir kraka glóandi gjallið af ristunnm
með löngu skörungunum. Hálfnaktir
menn moka kolum í gin eldanna, kasta
við og við stórum stykkjum í þessar eld-
-spuandi ófreskjur.
I leiðslum og þrýstimælum kraumar
sjóðandi vatnið. Meðan kyndarararnir
smjúga inn á milli mjórra ganganna milli
katlanna, lítur Tintore eftir mæliglasinu.
I’að livæsir og kraumar, er glóandi deigið
er skarað út. Svækjan þarna niðri er ill-
þolandi. Skin lampanna í kolabyrgjunum
er dumbrautt vegna reyks og gufu.
„Mennirnir liafa þegar unnið tvær vakt-
ir þennan sólarhring," hrópar Tintore í
'eyra skipstjórans.
Bjalla hringir. Dyrnar að eldhólfinu
opnast. Kyndararnir losa um glóðina yfir
ristunum með fjögurra metra löngum
járntöngum. Það glampar á rauðbrúna
skrokka kyndaranna, sem eru naktir nið-
ur að mitti, og hinar þungu tengur renna
eins og barnaleikföng um greipar þeirra.
Reynold, þriðji vélstjóri, kemur þjótandi
niður.
..Bölvað athugunarleysi," hrópar liann.
„Lempari hefur steypzt niður í kolabyrgi
ni.'4.“
„Dauður?“ spurði \'ega skipstjóri.
„Hefur hálsbrotnað."
„Hvar liggur hann?“
,,í kolabyrgi nr. 4. Ekkert meira að
gera.“
Skipst jórinn gengur ásamt yfirvélstjór-
anum og Reynolds yfir að bakborðskola-
byrgjunum. Háseti leggur pokadruslu
undir höfuð hins látna. Tveir kyndarar
koma einnig á vettvang og breiða jakka
sína yfir líkið, þeir hnýta hálsklúta sína
lastara og bera hinn látna upp á þiljur.
Tintore og skipstjórinn nota tækifærið og
jjoka sér undir loftrás til jaess að fá dálít-
inn svalan gust.
Svo halda þeir áfram. lJeir ganga á eftii
lempurunum, sem aka þungum kolakerr-
um milli katlanna. Þeir eru nú staddir í
fremri kolabyrgjunum, sem eru orðin hálf-
tóm. Þar eru fimmtán til tuttugu lemp-
arar, sem moka kolum í poka, er aðrir
menn draga eftir botninum yfir í stjórn-
borðshlið.
„Mennirnir hafa nú mokað kolum
stan/laust í átta klukkustundir," hrópar
Tintore í eyra skipstjórans, „án Jress að
aðstaðan hafi nokkuð batnað. Hendtir
jreirra eru bólgnar, Jreir eru uppgefnir og
svefnlausir."
Skipstjóri skiptir um klæðnað áður cn
hann fer upp í brúna aftur. Hann hefnr
óhreinkað föt sín allmjög á ferðinni nið-
ur. Að því loknu fer hann í kortaklef-
ann.------—
Tvær næstu ferðir „Uruguay“ til Suður
Ameríku ber ekkert til tíðinda. Að vísu
hefur Tintore átt í erfiðleikum með katl-