Nýtt S.O.S. - 01.04.1957, Blaðsíða 30
yfirhöndina. t>cir hafa tekið stjórn'pállinn
a sitt vald. —
„Uruguay" svarar ekki lengur! tilkynn-
ir nú loftskeýtamaðurinn á spánskri beiti-
snekkju skipherra sínum. Bæði herskipin
knýja aflvélarnar til hins ýtrasta. í dögun
sést til ferða „Uruguay". Skipið rekur fyr-
ir veðri og vindi. Uppreisnarmenn skorti
kunnáttu til að láta vélarnar gariga.
„Uruouay"! Hættið allri mótstöðu!“ En
skeytinu er ekki veitt móttaka og því síð-
ur svarað, Jdví loftskeytamaðurinn hafði
verið tekinn til fanga.
Fyrstu sprengikúlurnar dynja á „Uru-
guay“. Kin Jreirra kveikti í framskipinu
og drepur tuttugu manris, önnur hæfir
skipið bak við brúna.
IJá sigia báðar beitisnekkjurnar nálægt
„Uruguay" og bátar eru mannaðir og
jreim róið að skipinu. Þær beina fallbyss-
um sínum að „Uruguay". Skipið gefst upp.
Sjóliðar ryðjast um borð. Þeir setja lið í
vélasal og kyndarapláss. „Uruguay", sem
er illa leikin eftir skothríðina, fylgir her-
skipunum áleiðis til Cartagena með hægri
ferð.
Jólin nálgast. Hermenn þeir, er ekki
tóku þátt í uppreisninni, voru sendir með
öðrum skipum til Afríku. Uppreisnar-
mennirnir vpru skotnir í neðanjarðarvirkj-
um Cartagena.
Forspilið að spönsku borgarstyrjöldinni
var á enda. í hvíta húsinu í Tibidabo
grætur ung kona.
1931. Aftur kveða við skothvellir kring
um „Uruguay", sem nú ryðgar í Barcelona
liöfn. Borgarstyrjöld á Spáni! Bylting,
hrun!
Hvað er nú hægt að gera við þerinan ó-
lukku skipskláf?
Stjórnin hafði ekki nógu mörg fangelsi
til umráða. „Stjórnin ætlar að leigja „Uru-
guay“ og nota sem fljótandi fangelsi.“
Svo er Jrá „Uruguay" gerð að fangelsi.
Verðir taka sér stöðu, vélbyssum er komið
fyrir á þilfarinu. Vélar skipsins eru ónot-
hæiar fyrir löngu, lítið dæluskip verður
að leggja að því daglega og dæla út sjóri-
um, sem hefur runnið inn um ryðgaðar
gólfplöturnar.
Og „Uruguay'1 er hræðilegt fangelsi,
fangelsisveggirnir berar járnplötur. Hin-
ar alræmdu blýkompur í Dogenpalast í
Feneyjum hafa verið hátíð hjá hitanum í
þessum fangabúðum.
í skipinu er engin loftræsting til varn-
ar glóandi sólarhitanum. Um nætur er ljós-
laust (V! á daginn nær enginn sólargeisli
inn í dimmar vistarverur jressa skipsbákns;
gluggarnir eru byrgðir með járnplötum.
Og í þessum skuggalegu vistarverum er
þúsundum manna |jjappað saman. Mörg
leynileg skilaboð eru send á nóttunni
með þeim hætti, að fangarnir berja í skips-
súðina innanverða. Litlir bátar eru á ferð
um höfnina, sem bergmálar af byssuskot-
um öðru hvoru.
' F.n á þessu syndandi víti er einn engill.
„El angel de Uruguay,“ kalla spönsku
fangarnir hina fórnfúsu konu.
Hitt er á fárra vitorði, að hún lieitir
ínes Hurtado, ekkja stýrimannsins, er var
drepinn á þessu sama skipi fyrir mörgum
árum. ínes er hjúkrunarkona fanganna.
Hún hefur boði/.t til jiess starfs af frjáls-
um vilja. Og hún var ráðin, ekki vegna
meðaumkunar með hinum þjáðú föngum,
heldur af praktískum ástæðum, ef svo færi
að faraldur kæmi upp meðal þeirra.
ínes gegnir erfiðum skylustörfum. A
næturna getúr hún ekki dvalið um borð.
Hún verður líka að annast börnin sín,
sem eru á skólaaldri.