Nýtt S.O.S. - 01.01.1959, Blaðsíða 19

Nýtt S. O. S. 19
varalaust er hægt að beina henni í lrvaða
átt sem vera skal. Stórskotaliðinn Isaac
Loges húkir bak við sigtið og aðstoðar-
maðurinn við hlið lians. Tilbúnir að skjóta
er foringinn skipar.
Sami viðbúnaður er við báðar sexpunda
fallbyssurnar. Joe Lane er vígbúinn, hver
maður á sínum stað. Sjóliðarnir bera allir
bláa einkennisbúninginn. Þeir eru gyrtir
breiðu, svörtu leðurbelti og við það hangir
þung skammbyssa. Og fallbyssurnar hlaðn-
ar á sínum stað.
Sá sjóræningi rnundi blekkja sjálfan
sig illa, ef hann dæmdi baráttustyrk skonn-
ortunnar eftir stærðinni einni. Þá væri
ekki mikil von um sigur fyrir piltana í
bláu treyjunum.
Jacky Coogan stendur nú aftur við
stýrið. Hann er slyngasti maðurinn við
stýrið, sem fyrirfinnst á skipinu öllu.
Upp á fokkusiglupallinum er Joe Kingston,
maðurinn með Indíánaaugun. Hann ber
byssuna sína undir handleggnum og er
líkari veiðimanni en sjómanni.
A stórsiglupallinum eru stýrimennirnir
til skiptis. Þeir eru næstum alltaf með
kíkinn fyrir augunum. Þegar Texasbúinn
á framsiglunni sér það glottir hann háðs-
lega. Hans vegna mega þeir glápa í tíu
sjónauka. Hann skal samt verða fyrstur til
að koma auga á helvítis þrælasalana.
Auðvitað með berum augum. Það ætti að
vera óþarft að taka það fram. Bátsmaður-
inn stendur frammá og kastar út línu öðru
hvoru og dregur hana jafnóðum inn aft-
ur. Joe Lane siglir svo nálægt ströndinni,
að allur er varinn góður. Og hann sigl-
ir raunar allt of nærri ströndinni, og allt
of hratt. Hægari ferð væri hættuminni, en
þá liði of langur tími. Leitinni að þrjót-
unum og hugsanlegum landgöngustað
mundi þá miða allt of hægt. Það gæti
fært þrælasalanum kærkomið tækifæri til
að landa varning sínum.
Sem sagt, sigla fyrir fullum seglum, og
og gættu vel að bátsmaður, Ióðaðu hverja
skipslengd og blástu í herlúðurinn þinn,
ef sjórinn breytir um lit, því þá er of
mikið grunnsævi framundan.
En bátsmaðurinn hefur áhyggjur af
fleiru en of grunnu vatni. Hann þekkir
stórskotaliðann og þá staðreynd, að hann
er Texasbúi. Hvar hafa þeir hann, ef til
átaka kemur?
„Láttu mig vita, áður en þú byrjar að
skjóta“, hafði bátsmaðurinn sagt við liann
áðan. „Hausinn á mér er nefnilega beint
fyrir frarnan byssuhlaupið, og ég þarf að
nota hann!“
Isaack Loges glotti eins og landi hans
uppi á varðpallinum, þegar hann sá Ben
Cliff með sjónaukann.
Hver klukkustundin líður af annarri.
Joe Lane siglir með tíu mílna hraða fyrir
hverja vík og tanga meðfram strönd, Loui-
sinanafylkis, en hver er árangurinn? Stýri-
mennirnir hafa staðið vörð til skiptis á
aftari siglupalli, Jacky Googan fékk sér
í pípu öðru hvoru og fól öðrum stjórnina
á meðan.
En Ray Rosen, skipstjóri, fer aldrei af
verðinum. Hann stendur út við borð-
stokkinn kulborðsmegin og horfir stöð-
ugt til lands.
Ef hugboð hans um það, að þrælaskip-
ið leiti lands að degi til, reynist ekki rétt,
þá hljóta einhvers staðar að vera menn
á verði, sem senda skipinu merki að nóttu
til, þegar það á að leggja að landi. Og
Jrá hlyti sá staður að liggja nokkuð hátt,
svo merkið mætti sjást langt að.
Nú er siglt mjög nærri Old-man-river
við mynni Missisippis. Þar vaxa há tré
á ströndinni, en að baki er flatlendi all-