Nýtt S.O.S. - 01.01.1959, Blaðsíða 31

Nýtt S. O. S. 31
Iiátt að hjálpa hinum fáklæddu skipbrots-
mönnum með því að láta af hendi við þá
þann fatnað, sem þeir gátu misst. Ind-
verskur prins, sem keypt hafði í London
birgðir af skrautlegustu hálsbindum, sem
völ var á í borginni, vildi óður og upp-
vægur útbýta þeim meðal karlmannanna.
Þegar birta tók af degi hafði safnazt
saman á slysstaðnum fjöldi skipa frá ýms-
um löndum og af allskonar gerðum. Öll
höfðu þau dregizt að sama staðnum fyrir
seguláhrif loftskeytanna. Og öll voru þau
komin þangað í sama skyni, knúin sam-
eiginlegri hvöt til hjálpar í neyðinni.
Nú á tímum tekur það skipið, sem
næst er slysstaðnum, oftast eitt að sér
björgunarstarfið. Önnur skip halda áfram
för sinni, ef ekki er sérstaklega óskað eft-
ir aðstoð þeirra. En við slys það, sem hér
er sagt frá, árið 1909, og sjóslysin, sem
urðu næst á eftir því, komu skipin til
hjálpar víðsvegar að. Betri sönnun er ekki
hægt að fá fyrir anda þess bræðralags, er
á sjónum ríkir, og hinu ómetanlega gildi
loftskeytatækninnar, þegar háska ber að
höndum.
Frá Sealby skipstjóra, sem enn hafði far-
ið um borð í Republic, hafði borizt orð-
sending um það yfir í Baltic, að hann
teldi von urn, að bjarga mætti skipinu.
Fór Binns því um borð aftur ásamt
nokkrum skipverjum öðrum. Gekk hann
þegar úr skugga urn, að loftskeytatækin
væru í lagi og tilkynnti það skipstjóran-
um. Að því loknu hóf hann bráðabirgða-
viðgerðir á hinni ömurlegu vistarveru
sinni með því að negla fyrir götin tepp-
um og segldúk, svo að vært væri þar fyr-
ir kulda.
Um leið og Baltic lagði af stað aftur
áleiðis til New York, var skipinu stefnt
í kveðju skyni í áttina til Republic, og
rneðan siglt var fram hjá hinu sökkvandi
skipi, dundu árnaðar- og aðdunarópin yf-
skipi, dundu árnaðar- og aðdáunarópin yf-
borð í skipi sínu til síðustu stundar.
Nokkur skipanna, er þarna voru stödd,
fylgdu síðan Florida til hafnar í öryggis-
skyni, en önnur reyndu hins vegar að
draga Republic eftir sé í von um, að hægt
yrði að koma skipinu upp á grunnsævi
og hleypa því þar á land.
Þrjú skip tóku þátt í þessari úrslita við-
leitni til að forða hinu glæsilega skemmti-
skipi frá algerri tortímingu, en ferðinni
miðaði hægt með hið tröllaukna skips-
bákn í eftirdragi, hálffullt af sjó. Staðar-
ákvörðun urn kvöldið sýndi þann sorglega
árangur af tilraunum þeirra í þessa átt,
að vegna straums, sem var á móti þeinr,
höfðu þeir ekki gert betur en að halda
skipinu svo að segja á sömu slóðunr allan
daginn.
Sjórinn var nú farinn að renna inn í
loftskeytaklefann hjá Binns. Ætlaði hann
einmitt að fara að svipast eftir því, hvort
ekki væri farið að gera ráðstafanir til þess
að yfirgefa skipið, þegar 3. stýrimaður
kom til hans með fyrirskipun um, að fara
skyldi í báta.
Og Binns lét ekki standa á sér. Hinn
kaldi og óvistlegi klefi hans hafði ekki
síðustu dægrin veitt honum svo mikil
þægindi, að ástæða væri til að dvelja þar
lengur en nauðsyn bar til. Að undan-
skildum þeim fáu klukkustundum, er
hann dvaldi um borð í Baltic, hafði hann
ekki vikið frá loftskeytatækjunum í 36
klst. Hann sendi í skyndi síðasta skeytið:
„Straummagnið á þrotum. Stöðinni lok-
að“.
Sealby skipstjóri neitaði harðlega að yf-
irgefa skip sitt þrátt fyrir áskoranir yfir-
mannanna, sem með honum voru um