Alþýðuhelgin - 31.12.1949, Blaðsíða 20

372
ALÞÝÐUHELGIN
Norðfjörður - 1 —
Akranes - 1 —
Eða alls 15 togara
Bæjarútgerð á togurum er orðin
eins sjálfsögð nú og hún var talin
fráleit, þegar Alþýðublaðið hóf bar-
áttu sína. Og ég hygg ekki að nein-
um detti í hug, jafnvel hvaða flokk
sem þeir fylla, að bæjarfélögin eigi
að farga þessum stórvirku atvinnu-
og framleiðslufyrirtækjum sínum.
Upp úr fyrri heimsstyrjöldinni
var hér ægilegt húsnæðisleysi, mikil
dýrtíð og lág laun, Þá hóf Alþýðu-
blaðið baráttu fyrir því, að bæjar-
félagið hefði íorgöngu fyrir bygg-
ingu íbúðarhúsa, sem síðan væru
leigð fyrir hóflegt vcrð. En þrátt
fyrir góða baráttu þess varð lítiö úr,
árangurinn varð 'aðeins pólarnir,
sem alltaf voru örverpi og enn hafa
ekki einu^inni fundið náð fyrir
augum íhaldsins, því að þeir eru allt-
af í stökustu niðurníðslu. Seinna,
þegar áhrifa blaðsins fór meir að
gæta og ráð fleiri komu til, rætt'st
svolítið úr, en merkasta afrekið eru
verkamannabústaðirnir, sem ávallt
verða til fyrirmyndar. Það er bar-
áttumál Alþýðublaðsins og Alþýðu-
flokksins. En enn heldur báráttan
áfram og þá alveg sérstaklega til að-
stoðar þeim, sem enn búa í brögg-
um og óhollum kjöllurum, að ó-
gleymdum þeim, sem stofnað haía
heimili og ætla að stofna heimili, en
verða að vera á heimilum vanda-
manna sinna.
Að stórum hluta eru Reykvíkingar
fólk, sem flutt hefur hingað úr sveit-
um og .sjávarplássum víða á landinu.
Þetta fólk hefur áður en það kom
hingað stundað alls konar ræktun
og buskap, og þó að það sé komið
hingað í höfuðstaðinn, dreymir það
um að geta fengið blett til að rækta,
blett til að sá í. Það er engin furöa,
þó að það láti sér detta í hug, að
þetta sé hægt, þegar það sér holtin
og óræktaða móana á bæjariandinu.
En þetta hefur ekki einu sinni verið
hægt. Alþýðublaðið hóf baráttu fyr-
ir því, að bæjarbúar gætu átt kost á
garðlöndum, en sú barátta hefur
enn ekki borið nógu mikinn árangur.
Þetta er ótrúlegt, cn samt er það satt.
Heldur birtir nú til i þessu efni, enda
hefur ekki verið linnt á baráttunni
fyrir þessu mali. í dag bíða hundruö
og jafnvel þúsundir Revkvíkinga
eftir því að bætt verði úr þörfum
þeirra fyrir garðlönd. Það mætti
ætla, að ráðamenn borgarinnar viidu
stuðla að því, að bæjarbúar gætu
fengið tækifæri til að ryðja mela og
móabörð, gera þau að ókrum eða
grænu engi. Og margur mun þegar
tímar líða undrast það, hve erfitt var
að opna augu þeirra fyrir því.
Alþýðublaðið hefur tvímælalaust
haft forustu fyrir því, sem stefnt
heíur að fegrun og prýði bæjarins
að koma upp barnalcikvöllum,
skemmtigörðum, trjágróðri og
blómareitum, íþróttavöllum og öðru
því, sem gæti orðið til þess að fegra
bæinn og gera hann hlýlegan fyrir
bæjarbúa unga scm gamla. Efl hér
hefur verið við ramman reip að
draga, vantrú og skilningsleysi. En
hér hefur þó töluvert áunnizt og þá
fyrst og fremst á allra síðustu árum
og þakka ég það ekki sízt Alþýðu-
blaðinu.
Þannig mætti lengi telja til að
sýna hvernig Alþýðublaðið hefur
barizt og hvernig málum þess hefur
reitt af. Alþýðublaðið hefur horft
upp og fram, ætið fram og bent á
nauðsynleg verkefni. Alltaf hefur
það átt í höggi við skilningsleysi í-
haldsins í hvaða mvnd sem það hef-
ur birzt, en þó að seint hafi gengið
hefur þó þokazt í áttina. Og Alþýður
blaðið mun halda áfram eins og
stefnt hefur þessi 30 ár, sem það
hefur háð baráttu sína. ‘
-----—-------------------------------♦
Frásögn Stcfáns Jóhanns Stefánssonar.
álþýðublaðíð - Framherjinn oq málsvarinn.
„Alþýðublaðið hcfur frá upphafi
og’til þessa dags vcrið ræðustólþ cf
svo má að orði komast, fyrir hug-
myndir og hugsjónir alþýðu manna,
þar sein hún hefur túlkað skoðanir
sínar og lífsviðhorf. Blaðið hefur
alla tíð verið frjálslynt, birt greinar
um margvísleg efni og ekki eingöngu
skorðað efni sitt við fyrirfram á-
kveðna flokkslínu, enda er hátt til
lofts og vítt til veggja innan allra
socialdemokratiskra flokka. For-
ustumenn Alþýðuflokksins hafa á
liðnum 30 árum fyrst birt tillögur
sínar og hugsjónir í blaðinu og al-
þýðumcnn rætt þær, áður en barátl-
an hófst raunverulega fyrir þeim og
þeim var hrundið í framkvæmd, Ár-
angurinn af boðskap biaðsins á liðn-
um 30 árum er. mikill og glæsilegur.
Ef til vill veitum við því ekki athvgli
í hinni daglegu önn hvernig alltaf
þokast í áttina og oft fer það svo,
að þegar málefni, sem lengi hefur
verið barizt fyrir, nær fram að
ganga, þá hafa menn gleymt upphafi
baráttunnar og hve erfitt var að
nema málefninu land í hugum þjóð-
arinnar og andstæðinganna. Það er
rangt þegar því er haldið fram að
málefni hafi sigrað um leið og það
heíur verið knúið fram. Því aðeins
sigra málin, aö þau öölist skilning
Stefán Jóh.
Stefánsson.
alþjóðar og þá um leið þeirra manna,
sem hafa veitt þeim andstöðu um
sinn. Þetta er svo augljós staðreynd
ef maður lítur yfir baráttusögu AI-
þýðublaðsins og Alþýðuflokksins, að
fleiri orð cru óþörf um það.
Vegur Alþýðublaðsins á 30 ára för
þess er varðaður leiðarmcrkjuin.
Hæst ber hinar stórfengfegu um-
bætur í atvinnu- og framleiðslumál-
um, réttindamál alþýðu, lýðræðiíj-
málin og þá fyrst og fremst rýmkun
kosningaréttarins, byggingamálin —
og síðast en ekki sízt jafnaðarmálin,
það er sú mikla jöfnun, sem fengiz.t
hefur bæði með kaupbaráttu verka-
lýðsfélaganna og stjórnmálabaráttu
Alþýðuflokksins. í öllum þessuin
málum heíur Alþýðublaðið stigið
fyrsta skrefið, liafið merkið a loft eg