Flóra: tímarit um íslenzka grasafræði - 01.06.1968, Síða 75

Sumar nafnbreytingar stafa af því að íslenzk eintök viðkomandi tegunda hafa
verið endurgreind, og síðan talin til annarar tegundar, en önnur af því, að við-
komandi tegund hefur breytt um nafn.
Nýjar skilgreiningar á tegundum eru einnig margar, og oftast þýðir það, að við-
komandi tegundum hefur verið skipt í tvær eða fleiri. Þarf því að kanna livort
þessar nýju skiptitegundir finnast hér báðar (allar) eða aðeins ein þeirra.
Endurskoða þarf tegundaskiptingu nokkurra vandgreindra kynja og tegunda-
hópa, sem vanrækt hefur verið að gera í sambandi við fyrri útgáfur (t. d. Draba,
Salix, C. fusca, Cardaminopsis).
Hér hefur verið bent á fáein meginatriði, í sambandi við endurskoðun flór-
unnar. Því miður hefur lítið verið unnið í kerfisfræði íslenzku flórunnar, og því
cr margt ógert.
Um nafnbreytingar og nýjar skilgreiningar á tegundum íslenzku háplöntuflór-
unnar, vísast til yfirlitsgreinar eftir Áskel Löve í tímaritinu Webbia í Bandaríkjun-
um, 1963. (Áskell Löve: Taxonomic Botany in Iceland since 1945. — Webbia, vol.
XVIII, 1964, bls. 277—301). Er þar getið allra helztu nýjunga, sem fram hafa komið
í íslenzkri kerfis-grasafræði á tímabilinu 1945—63, og fylgir ritgerðinni ýtarlegur
listi um heimildarrit.
Hér skal nú getið helztu tegundanna, sem bæzt hafa við íslenzku háplöntuflór-
una síðan 1948, þ. e. síðan Flóra íslands 3. útg. kom út. Er þá sleppt öllum klofn-
ingstegundum, enda naumast tímabært, að gefa yfirlit um þær ennþá, þar sem enn
vantar mikið á, að fullkunnugt sé um tilveru þeirra allra hér á landi.
Svo einkennilega vill til, að allar þessar tegundir, sem hér eru kallaðar nýjar
fyrir flóruna (að einni undanskilinni), eru kunnar úr gömlum flórulistum frá ís-
landi, en þar sem þær höfðu ekki endurfundizt á því tímabili, sem liðið er síðan
Stefán Stefánsson hóf grasafræðirannsóknir, þ. e. síðan um 1880, og engin eintök
af þeirn voru til í söfnum, hefur ekki þótt rétt að taka þær upp í fyrri útgáfur
Flóru. Geta má þess, að enn er eftir fjöldi slíkra tegunda, sent ekki hefur endur-
fundizt, og eftir þessari reynslu að dæma, væri það engan veginn ólíklegt, að ein-
hverjar þeirra ættu eftir að koma í leitirnar. Visast í því efni til upptalningar
Gröntveds í Botany of Iceland (J. Gröntved: The Pteridophyta and Spermatophyta
of Iceland. — Bot. of Iceland, Vol IV, p. I. Kaupmannah. og London 1942), en Jjar
eru allar þessar gömlu tegundir taldar upp og getið um heimildarmenn þeirra. Ef
til vill væri rétt að taka einhverjar þessara tegunda upp í nýja flóruútgáfu, og
mætti Jtá auðkenna Jsær með smærra letri. Myndi J)að ef til vill auðvelda endur-
l'und þeirra.
1. Asplenium septentrionale L., Skeggburkni. — Þennan burkna fann Valgarð-
ur Egilsson, Hléskógum í Höfðahverfi, árið 1960, í dálitlum kletti rétt ofan við tún-
ið á Hléskógum. Steindór Steindórsson nafngreindi burknann og gaf honum ís-
lenzkt nafn, og birti grein um fundinn í Náttúrufræðingnum 1961. (Steindór Stein-
dórsson: Ný burknategund. — Náttúrufr., 31 (1961), 39—40.) Þessi burknategund
hefur enn ekki fundizt annars staðar hér á landi, og virðist því vera með allra sjald-
gæfustu háplöntutegundum landsins.
Burknans er getið í lista Miillers, 1770, án fundarstaðar en í síðari listum (Ba-
bington) er hans getið frá Þingvöllum.
2. Asplenium trichomanes L., Svartburkni. — Fyrst fundinn á Skaftafelli 1 Ör-
æfum, af Hálfdáni Björnssyni Kvískerjum í sömu sveit. Áður hafði Hálfdán fundið
Jjarna frænda hans, Aspl. viride, klettaburkna, og var það nógu snemma til að hann
TÍMARIT UM ÍSLENZKA GRASAFRÆÐI - FlÓra 73