Flóra: tímarit um íslenzka grasafræði - 01.06.1968, Qupperneq 92

Ingólfur Davíðsson: Tlie Inunigration and
Naturalization of Flowering Plants in Ice-
land since 1900. — Grcinar. IV, 3, 1967, bls.
1-35.
Ingólfur Davíðsson grasafræðingur, hefur
um alllangt skeið lagt sig sérstaklega eftir
rannsóknum á slæðingsplöntum þeim sem
borizt hafa til landsins á undanförnum ára-
tugum.
Nú hefur Ingólfur sent frá sér niðurstöð-
ur rannsókna sinna, í fróðlegri ritgerð í
tímariti Vísindafélags íslendinga, Greinum.
Af innihaldi ritgerðarinnar má nefna skrá
um slæðinga sem hingað bárust á árunum
1900—1948, og getið er í hinum ýmsu útgáf-
um Flóru íslands. Þá er listi um tegundir
sem komið hafa á árunum 1948—1966. Tel-
ur hann um 66 tegundir, cn fæstar þeirra
munu þó liafa ílenzt hér fyrir alvöru. Alls
telja báðir listarnir 183 tegundir, og af
þeirri tölu telur Ingólfur að um 26 tcgundir
hafi raunverulega ílenzt hér, en þær eru
þessar:
1. Alopecurus pratensis
2. Avetia pubescens
3. Bromus inermis
4. Dactylis glomerata
5. Holcus lanatus
6. Lolium perenne
7. Sieglinga decumbens
8. Allium oleracium
9. Rumex crispus
10. Cerastium glomeratum
11. Stellaria graminea
12. Barbarea vulgaris
13. Rorippa silvestris
14. Trifolium pratense
15. Aegopodium podagraria
16. Anthriscus silvestris
17. Myrrhis odorata
18. Myosotis palustris
19. Lamium amplexicaule
20. Lamium purpureum
21. Lamium album
22. Veronica chamaedrys
23. Achillea ptarmica
24. Tussilago farjara
25. Chrystanthemum leucanthemum
26. Matricaria matricarioides.
I>á er kafli, þar sem dreifing sjö þessara
26 legunda er rakin nánar, sögulega og land-
fræðilega. Að lokum eru svo nokkrar töfl-
ur, sem sýna útbreiðslu slæðinganna á ýms-
um slöðum landsins. Nokkur útbreiðslu-
kort fylgja ritgerðinni og sýna dreifingu
nokkurra slæðingstegunda.
Slæðingarnir eru merkur kapítuli í gróð-
ursögu landsins, og nauðsynlegt að fylgjast
með þeim sem bezt. H. Hg.
Ivar Jörstad: Icelandic parasitic Fungi apart
from Uredinales. — Skrifter utgitt av Det
Norske Videnskabs-Akademi i Oslo. I. Math.
Naturv. Klassc. Ny Serie. No. 10. Oslo 1962.
(72 bls.)
Höfundur, sem var norskur grasafræðing-
ur, lézt á síðastliðnu ári. Sumurin 1937 og
1939 ferðaðist hann um landið, ásamt grasa-
fræðingunum J. Lid. og B. Lynge, og safn-
aði þá miklu efni af alls konar smásvepp-
um, aðallega sníkjusveppum. Árið 1951 kom
út rit eftir Jörstad um íslenzka ryðsveppi
(Jörstad: The Uredinales of Iceland. — Skr.
utg. af d. Norskc Vidensk.-Akad. i Oslo. I.
Math. - Naturv. Kl. 1951. No. 2. - Oslo
1951, 87 bls.). I>ar telur bann alls 51 teg-
und.og eru 13 þeirra nýjar fyrir flóru lands-
ins.
Ritgerð sú sem hér er um fjallað, má
skoðast sem beint framhald af ritgerðinni
um ryðsveppina. Eru þar teknir til meðferð-
ar ýmsir sveppaflokkar, af þörungasvepp-
um, asksveppum og ófullkomnum sveppum,
alls um 140 tegundir en um 50 þeirra virð-
ast vera nýjar fyrir íslenzku flóruna. Einni
nýrri tegund er frumlýst, Ramularia island-
ica á Erigeron boreale (jakobsfífli). Höf-
undur hefur ekki farið í gegnum söfn sem
til cru af íslenzkum sníkjusveppum, nema
ryðsveppum, og því er þess ekki að vænta,
að hann hafi allar íslenzkar tegundir í bók
sinni, enda nefnir hann þar aðeins fjórar
tegundir, scin hann hefur ekki fundið sjálf-
ur.
Um íslenzka sníkjusveppi var áður fjallað
af Dönunum E. Rostrup (1903) og 1>. Lar-
sen (1932), sem aðallega rannsökuðu sveppi
á þurrkuðum plöntum í grasasöfnum. Jör-
stad beitir hér allt annarri aðferð, semsé að
safna sveppunum, eða plöntuhlutum með
þeim, sérstaklega, enda er þess að vænta að
niðurstaðan verði þá önnur. Útbreiðsla teg-
undanna kemur liér t. d. inun betur í ljós,
en hjá áðurnefndum höfundum.
90 Flúra - tímarit um íslenzka grasafræði