Dagblaðið Vísir - DV - 21.08.2007, Síða 22
Þjóðin virðist vera að fara á taugum og það einungis vegna einnar ferju, sem reynd-
ar er ekki ferja en á að verða ferja.
Hvers lags er þetta eiginlega? Hvað
máttu ráðherrarn- ir
ekki kaupa ferju,
þótt engin ferja
sé, án þess að
öll smámenni
þjóðarinnar fari
gjörsamlega á
taugum? Það var
rétt hjá Sturlu að
kaupa ferju, það vantaði ferju og það
er ekkert að því þótt ferjan hafi ekki
verið nákvæmlega eins og Gríms-
eyingar vildu. Þá var ekkert annað
að gera en breyta ferjunni. Það lét
Sturla gera, auðvitað, til þess eru jú
ráðherrar.
Þeir sem hafa aldrei verið ráð-herrar og verða blessunarlega aldrei ráðherrar geta bullað
og þvælt eins og þeir vilja. Það hefur
ekkert að segja, sem betur fer. Þeir
sem hafa verið ráðherrar eða eru
ráðherrar eru menn-
irnir. Hinir ekki.
Ráðherrar allra
tíma skilja strax
að ef það vantar
ferju, kaupa þeir
ferju. Til þess
eru ráðherrar. Svo
halda litlu karlarnir
að ráðherrarnir eigi að bera ábyrgð
þótt ferja sem átti að vera ferja sé í
raun engin ferja. Er þetta ekki full-
langsótt? Það er ekki erfitt að taka
undir með ráðherrunum þegar þeir
segja, sem svo sannarlega er rétt, að
þeir geti ekki borið ábyrgð. Þeir hafa
bara annað að gera. Það er mikið rétt
og blessunarlega hafa ráðherrarn-
ir engan tíma fyrir svona vitleysu,
það er að vera taka ábyrgð á hinu
og þessu. Það gengi bara
aldrei. Ráðherrar eru
ekki til þess, er það
skilið?
Svo eru alls kyns efa-semdarmenn,
menn sem skilja ekk-
ert, viljandi eða óvilj-
andi. Óþolandi menn. Datt einhverj-
um í hug að það sé ekki í lagi að selja
gamla Baldur, þá annars ágætu ferju,
úr landi fyrir 100 milljónum króna
minna en Grímseyjarferjan kostaði,
fyrir breytingar. Það er ekki sama að
kaupa og selja. Það er eitt að kaupa
ferju sem er ekki ferja og breyta í ferju
og borga meira en hundrað milljónir
fyrir og að selja ferju sem sannarlega
er ferja og hefur verið ferja í áraraðir
fyrir brotabrot af því sem ferjan sem
var svo engin ferja kostaði. Það er
útúrsnúningur að bera þetta saman,
sölu og kaup. Hvað sem við segjum,
segja ráðherrarnir að ódýrasti kost-
urinn hafi verið valinn, þegar keypt
var ferja sem er ekki ferja en verður
ferja og þegar seld var ferja sem var
ferja.
Sturla hefur rétt fyrir sér, hann er forseti, hann er aðal. Hann er maðurinn og hann var
maðurinn. Hann lét kaupa ferju
sem var engin ferja og verður von-
andi ferja á endanum. Hann lét líka
selju ferju sem var ferja og verður
alltaf ferja. Þannig eru ráðherrar og
þannig var Sturla. Nú er Sturla ekki
lengur ráðherra.
Hann er forseti
og forsetar
tala ekki um
dægurmál og
dægurþras.
Þannig er það
og það verður
fólkið í landinu að
skilja. Forsetar tala ekki um ferj-
ur sem eru ekki ferjur en verða
kannski ferjur og ekki um ferjur
sem eru ferjur og voru ferjur og
verða ferjur. Þannig tala ekki ráð-
herrar og alls ekki forsetar.
þriðjuDagur 21. ágúst 200722 Umræða DV
Útgáfufélag: Dagblaðið-Vísir útgáfufélag ehf.
Stjórnarformaður: Hreinn loftsson
framkVæmDaStjóri: Elín ragnarsdóttir
ritStjóri og ábyrgðarmaður:
Sigurjón m. Egilsson
fulltrÚi ritStjóra: janus Sigurjónsson
fréttaStjóri: brynjólfur Þór guðmundsson
aðStoðarritStjóri: Sigríður Dögg auðunsdóttir
auglýSingaStjóri: Valdimar birgisson
Umbrot: DV. Prentvinnsla: Prentsmiðja Morgunblaðsins.
Dreifing: árvakur. DV áskilur sér rétt til að birta aðsent efni
blaðsins á stafrænu formi og í gagnabönkum án endurgjalds.
Öll viðtöl blaðsins eru hljóðrituð.
aðalnúMer 512 7000, ritstjórn 512 7010,
áskriftarsíMi 512 7080, auglýsingar 512 70 40.
ENDALAUST FJAS OG NÖLDUr
Daggeisli
Sigurjón M. EgilSSon ritStjóri Skrifar. Kristján Möller, þið stjórnmálamenn berið ábyrgðina.
Að taka menn af lífi
leiðari
Kristján Möller samgönguráðherra hefur gengið of langt. Það var of mik-ið sagt þegar hann færði alla ábyrgð á vitavonlausum ákvörðunum um
kaup og endurgerð Grímseyjarferjunnar á ráð-
gjafann Einar Hermannsson. Einar gaf ráð,
þeim var ekki fylgt og þegar í óefni var kom-
ið afréð ráðherrann að freista þess að hlífa
stjórnmálamönnum og embættismönnum og
flaggaði ráðgjafanum Einari og bar á hann alla
ábyrgð og tilkynnti þjóðinni að við hann yrði ekki skipt meira.
Þar með hélt ráðherrann að hann væri laus allra mála. En það
er hann ekki og má ekki. Ráðherrann getur ekki svipt mann ær-
unni og trúverðugleika án þess að það dragi dilk á eftir sér.
Þó Kristján Möller samgönguráðherra hafi gert allt sem hann getur
til að kippa lífsviðurværinu undan Einari Hermannssyni og reynt að
svipta hann bæði æru og sóma skal hann gera sér grein fyrir að hann
kemst ekki upp með þess konar vinnubrgöð. Ekkert hefur kom-
ið fram sem sannar orð ráðherrans. Þvert á móti hefur Einar Her-
mannsson sagt að það sem hann hafi sagt og það sem hann hafi var-
að við hafi allt gengið eftir. Honum er trúað enda ber að trúa honum.
Það kann að breytast, það er að segja ef eitthvað kemur fram um að
Einar beri ábyrgðina, en það hefur ekki gerst.
Það var ómaklegt og ósanngjarnt hjá Kristjáni
Möller að tala og haga sér eins og hann gerði.
Ábyrgðin er stjórnmálamanna, embættis-
manna í samgönguráðuneytinu og stjórn-
enda Vegagerðarinnar. Hafi Einar Hermanns-
son gefið vond ráð er það á ábyrgð þeirra sem
þáðu ráðin. Þeirra sem eiga að gæta hags
þjóðarinnar og almannafjár. Fólk vill ekki að
stjórnmálamenn hagi sér eins og Sturla Böðv-
arsson gerði og gerir núna með því litla sem
hann hefur sagt og ekki heldur eins og núverandi samgönguráð-
herra hefur gert. Það er lítilmannlegt af Kristjáni Möller að nota
Einar Hermannsson sem skjöld fyrir bæði stjórnmálamenn og
embættismenn.
Óskandi er að Kristján Möller hafi ekki með frumhlaupi sínu
skaðað Einar Hermannsson til langframa. Vonandi metur fólk
orð Einars meira en orð Kristjáns. Það skal endurtekið að ekk-
ert hefur komið fram sem styður stórkarlalegar yfirlýsingar sam-
gönguráðherra. Hins vegar hefur enginn hrakið orð Einars Her-
mannssonar um að hann hafi eitthvað lagt til, því hafi verið fylgt
eftir og hann hafi varað við öðru og á það hafi ekki verið hlust-
að.
Kristján Möller, þið stjórnmálamenn berið ábyrgðina.
Dómstóll götunnar
Hvernig fannst þér takast til á Menningarnótt?
„Ég er ein af þeim sem voru ekki í
bænum. Ég var í Borgarfirðinum og
það var alveg frábært. Mér sýnist hins
vegar af fréttum að þetta hafi verið vel
heppnað.“
Berglind Sigurðardóttir,
húsmóðir, 29 ára
„Ég náði að fara vítt og breitt og mér
þótti þetta vera alveg yndisleg
hamingja. Ég fór og skoðaði Darra í
austurbæjarskóla, þaðan á sýningu á
kjarvalsstöðum. svo sá ég hljómsveitir
í alls kyns skúmaskotum áður en ég fór
á tónleikana á Miklatúni. frábært.“
Ólafur Ólafsson,
myndlistarmaður, 34 ára
„Ég var mikið að vinna um helgina en
ég reyndi að komast á nokkra viðburði.
Ég var ánægður að sjá hvað var mikið
um lögreglu og gæslufólk í borginni.
Ég fór líka á tónleikana í laugardal.
stuðmenn voru ekki nógu góðir.“
Draupnir Rúnar Draupnisson,
flugþjónn, 31 árs
„Ég var mjög ánægð með Menningar-
nóttina. Ég rölti um bæinn og skoðaði
allt það helsta, sérstaklega flugelda-
sýninguna, sem var glæsileg.“
Lilja Dögg Þorbjörnsdóttir,
afgreiðslumær, 21 árs
sanDkorn
n Þrátt fyrir að ekki sé óumdeilt
að 50 þúsund manns hafi mætt
á afmælistónleika Kaupþings
sem haldnir
voru á Laug-
ardalsvelli á
föstudags-
kvöld eru
flestir samt
sammála um
að mikil og
góð stemning
hafi verið á
þeim. Tónleikagestir höfðu orð
á því hve þétt og skemmtileg
Todmobile var - enda eðaltón-
listarmenn þar á ferð. Þá var
Eyþór Arnalds í svaka stuði
og góðu formi - enda tekið sig
verulega á í lifnaðarháttum og
lítur út fyrir að vera tíu árum
yngri nú en fyrir tveimur árum.
Andrea Gylfa var án efa díva
kvöldsins og sló Nylonstúlkum
ref fyrir rass í sviðsframkomu og
karisma.
n Bubbi vakti mikinn fögnuð
meðal áhorfenda - enda kóngur
íslenskrar tónlistarsögu fyrr og
síðar. Hann sannaði það í eitt
skipti fyrir
öll að hann
fær þjóðar-
hjartað til
að slá í takt.
Fólk reis úr
sætum og
fagnaði hon-
um gríðar-
lega þegar
hann kvaddi eftir að hafa sungið
hvern slagarann á fætur öðrum
við miklar og góðar undirtektir.
Sá kann að skemmta fjöldan-
um sem leið eins og hann væri
á einni, stórri árshátíð. Hann
gleymdi heldur ekki gamla bylt-
ingarmanninum í sér - þó svo
að hann væri að syngja á vegum
auðjöfra - og skammaðist út í
ráðamenn þjóðarinnar, klædd-
ur í Kastróbúning, fyrir að fara
reglulega fram úr fjárlögum.
n Stemningin datt þó alger-
lega niður þegar síðasta atriði
kvöldsins hófst. Stuðmenn voru
ekki alveg með á nótunum og
voru í einhvers konar einka-
flippi að því er virtist. Þegar þeir
tóku fyrsta lagið kom nánast hik
á fjöldann. Margir tóku að tínast
burt en flestir ákváðu greini-
lega að gefa gömlu stuðboltun-
um séns og
hinkruðu
þar til lag tvö
byrjaði. Ekki
tók þar betra
við og var
hljómsveit-
in í engum
tengslum
við áhorf-
endur ólíkt þeim sem á undan
höfðu verið. Það var næstum
vandræðalegt að sjá hvernig
leikvangurinn og stúkan nánast
tæmdust í einni svipan - undir
undirleik fyrrverandi uppá-
haldshljómsveitar landsmanna.